Kendimle gurur duyduğumu ne yere, ne de göğe sığamadığımı söylemiş miydim sevgili günlüğüm ✍🏻
Peki ya kendime aşık olduğumu?
Bu yüzden yalnızlığın gözünü seveyim, ne mutlu hayatı tek başına kucaklayanlara ve ne mutlu hayatla tek başına dansa kalkanlara…
Ve bugün çok güzel bir gün sevgili günlüğüm, tıpkı dünkü kadar güzel bir gün ve ondan önceki gün gibi; daha da önceki günler gibi güzel bir gün ve artık günü uğurluyoruz. Gün batarken gökyüzündeki ahengin renginde bu kaçıncı kayboluşum, ay göz kırparken yıldızlardan uzakta, elimi uzatsam dokunacak kadar yakın geliyor gözlerimi kıstığım anlarda…
Belkide çok yakındır bakmasını bilenlere ne dersin?
Çok şükür ben bana verilen ruhtan ve bedenimden razıyım Allah’ta razı olsun.
Kendi mutluluğumuzun içinde yaşamak büyük nimet.
Bu yüzdendir ki çok seviyorum kendimi🤗
Efendim?
Aaa evet unuttun sandım yukarıda sorduğum soruyu; şimdi cevap veriyorsun, yaşa!
Yüksek sesle söyle herkes duysun sevgili günlüğüm✍🏻
Evetttt söyledin hem de kaç kereler mi diyorsun?
Çok yaşa, bin yaşa… Uzun ömrün olsun, ciltleri dolduracak sayfaların ve yazılanları doğru anlayan okuyucuların bol olsun biriciğim.!
Bu önemli!
Yazıyı okumak var! Asl olan ise;
yazıyı duymak, hissetmek ve yaşamak. Ben adına kimi zaman Şiir diyorum, kimi zaman Felsefe diyorum çokça da Edebiyat demekten şeref duyuyorum.
Bazı zamanlar diyorum ki hiç adımı yazmasaydım ve hiçte duyurmasaydım benim yazdığımı tüm bu yazılar ve Şiir’lerimi , hani yapıyorlar ya kopyala yapıştır gibi;
öyleymiş gibi yapsaydım nasıl farklı bakışlar olurdu?

Ne değişik yorumlar, belki de ne bileyim, bir kaç kere aklıma gelmedi değil bu düşünce maksat “Düşünmek” olsun bunun adına “Felsefe” de diyorlar…
Sonra elinde çalı süpürgesiyle güçlü kuvvetli bir düşünce geliyor ve tebessüm ettiriyor beni. Bir önceki düşünceye gülüp geçiyorum.

Elbette ki Şiir ve Yazılarımda adım ve soyadım olacak çünkü!
BENİM BİR ADIM VE DE SOYADIM VAR!
Gururla yazdım, yazıyorum yıllardır. Cesaretle ve korkusuz yürekle kalemim oynuyor kağıt üzerinde, hodri meydan diye diye!

İnsanlar ruhlara uzak kalmışlar sevgili günlüğüm✍🏻
Nasıl tarif edeyim biliyorum Edebiyata, Şiire, Felsefeye uzak kaldıklarından ötürü ruhları göremez olmuşlar ne acı değil mi?

Üstad Felsefecilerimiz bunu İnsan bedeninde, hayvanlaşmış insanlar olarak adlandırıyor.
Ne muhteşem ve yerinde bir tespit.
İnsan düşünmeyi bıraktığı an kayboldu sevgili günlüğüm!
Arayışta aslında o yüzden sağa, sola saldırıyor. Allıyı görüyor allıya, şallıyı görüyor şallıya kapılıyor; ha gayret insan ‘kendin, kendine’ allıdan da, şallıdan da yakınsın lakin akıl etmiyor işte ve Kalemde bunu görüyor.

Kalemin en sevdiğim yönü neyi ne zaman yazacağını çok iyi biliyor benden akıllı, senden de akıllı ve ondan, bundan da akıllı ve çok yürekli…

Günler oldu seninle buluşmayı erteleyeli sorma
sevgili günlüğüm sorma! Sen siteme başlamadan Eğitim ve Öğrenim hayatımın dopdolu olduğunu söylemekten onur duyuyorum.
Kalemim seninle buluşamadı uzunca bazı aralıklarla ama ders kitapları, defterler ve testler üzerinde çokça yazdı, çizdi yeri gelince sildi.
Sende ki huyu yok. Sende hiçbir şeyi silmeyen kalem matematikte yanlış çözünce daha doğrusu matematiği çözemeyince siliyor ne garip değil mi?
O da olur, Matematiğide çözeriz!
Edebiyatı çözdüğümüz gibi Allahın izniyle…

Atlaya atlaya yazıyorum yazacak çok şey var biliyorsun hemde benden daha iyi biliyorsun.
Bugün İngilizce sınavımız vardı. Çok şükür çok güzel ve keyifli geçti. Fransızca’dan çok çok kolay bir dil olduğunu söylemeden geçemeyeceğim.
Şimdilik yazacaklarım bunlardan ibaret olsa ve gün batarken şu an İstanbul’da; Fatih’e ve Üsküdar’a selam yollasak ne güzel olur… Yeşilköy seni unutur kalemim sanma… Sahil şeridin kadar gönlümden gönlüne sevgiler Yeşilköy…
Yakında görüşmek üzere cümlelerinden öpüyorum
sevgili günlüğüm✍🏻