zülcelal; akýma uy, akþamýn akýþýna
kiraz çiçeði darlýklara iyi gelir…

zülcelal; beyaz ve otsu. Güzelliði çaðlayanlar dokunuþu…

çakmak çakmak gözleri var
yürüyüþünden dökülen adamlar var…



sen bana çocukluðunla gel
Hiçbir tat bulamadýðým anlarýmda

Sen hayata yeniden asýlsana heyola
Hola hola

piyanon, gitarýn, pahalý cep telefonun yok, vs. yok’un çok
o zaman arkadaþ, soðan ekmek ayarýnda kýz da yok sana…


sen benim her gün yeniden dizayn ettiðim gayretime baksana…
Yorulsan da tekrar doðrulabilirsin þansýn var nasýlsa.
Asýl oðlum asýl hayata…

kaybettin, kaybettin
korkunç ha
kek sen mi böyle hissediyorsun avanak!
sus bi sus!

bana yeni bir merhaba atsana
þiirle okþatýlmýþ saatlerim hatýrýna
adam gibi ama

harika bir harita ayarlayacaðým sana
karanlýklara düþtüðünde pusulan olsa

hemen doðmaz kimi güneþler
aslýnda her þey
zamaný gelince kanaya arta

zor yollarda yürü sen
arkana hiç bakma
ne kadar güzelsin karanlýk yolda

ne yana çevirseler
kusursuz
kavurucu sýcakta karda
basit hatalarý hayat kadar büyük sanma
sen orada sarsýl ama akýllan hep içinde kalma
saniyeler senin
yaþa
sahil olduklarýný hatýrla
kendini boþa yýpratma
bu iþin raconu budur
ey Donkiþot
temellerin sarsýlýr
insan acýsýz salaktýr
replikler belli
bakýþlar

olaylar belli
tutunduðun el hangi yeþil ovadan geldi