Bir yolu tanımlamak, o yolun adını bilmekle başlar.
Kaç şeritli olduğunu bilmek ise nasıl gidileceğine delil olur.

Sonra bir yolu tanımlamanın diğer bir yolu da,
o yolu görmekten geçer. Salt görmek de yetmez; önceden edinilmiş bilgi, yola dair gerçekçi ipuçları da verebilir.

Bir yolu tanımlamak, etrafında tutunan meskenlerin varlığına da bağlıdır.
Hemen yanında duran marketi bilmek, köşedeki ayakkabıcıya göz bulamak ve işportacılarına duyulan aşinalık o yolun kimliğini tutuşturur ellerimize...

Sonra yolu tanımlamak; asfaltının hasar durumuna da bağlıdır. Zira bir yol bozuksa, yapılacak iki şeyden biri, o yola hiç girmemektir. Ama yol "bir zorunlu istikametse" diğer seçenek olan "kontrollü geçiş" kaçınılmaz olur.

Bir yolu tanımlamak, tanımlamak için ihtiyaç duyulan merakın ve ilginin varlığını farketmektir.

Bir yolu tanımlamak önce kendini,
Sonra hayatı tanımlamaktır...

Sonra yol çıkmaza girmez, ortasında bir köprü de yıkılmamıştır. Ters şeritte kaza olmaz ve yolun sonu aydınlıktır!

Çünkü bir yolu tanımlamak...
Yolcunun elindedir.

Demek ki iş, hayatı tanımaktan değil, iyi bir yolcu olmaktan geçer.