Karanlýklara sarýldýðýn zamanlarda, sen uyurken yanlýþlýkla açtýklarý lamba gibi karþýna çýkýyor. Sen fazla umursamayýp, kendin kalmaya çalýþýp onu fazla sevmemeye çalýþýyorsun. Çünkü biliyorsun. Gardýný ne kadar düþürür ve ne kadar birine baðlanýrsan o kadar incinirsin. O senin bu tavýrlarýna aldýrmayýp tatlý tatlý gülüyor, seni sevdiðinden sana ‘’salak þey’’ diyor ve bir an geliyor sorun sende deðil bende hesabý çýkýp gidiyor. Evet… Aþk dedikleri þey, ani baþlayabildiði gibi ani de bitebiliyor. Oysaki sen kalkaný yeni yere indirmiþtin. Neyse dert deðil. Hemen yaný baþýnda zaten.

Eskiden olsa ‘’böyle bir þey olabilir mi?’’ veya ‘’ sen kimsin ya?’’ çýkýþlarý yapýp haklý çýkana kadar konuþmayý uzatýrdým. Canýný yakmaya çalýþýrdým fakat artýk halim yok. Bir yandan seviniyorum aslýnda gidiþine… Olgunlaþýyorum belli ki. Duygularla, ince düþünmelerle, tek birine baðlý olarak yaþamayla hayat denilen savaþýn kazanýlamayacaðýný biliyorum. Öyle ki ya avcýsýndýr, ya av… Ya çalýþansýndýr, ya patron… Ya güçsündür, ya da güçlünün yanýndasýndýr. Böyle yazýyorum ama üzülüyorum haliyle… Sanki o damarlarýmda gezen yüksek bir promildi, aniden etkisini yitirdi ve beni sahte cennetinden bir anda dünyaya doðru iteledi.

Yýprandýkça duygusuzlaþýyorum belki ama ayrýlýklarda esas neden kiþilerde deðil iliþkinin ta kendisinde. O mu seni býraktý veya sen mi onu býraktýn sorularýný býrakýp büyük resmi görebilecek kadar cesaretliysek rahatlýkla itiraf etmeliyiz… Ne yaparsan yap sevdiðin sana yetmiyor, yetmeyecek… Evet! Ýçten içe daha güzelini, daha mutlu edeni, daha yenisi ve tabi ki daha iyisi ilgimizi çekecektir. Bu da olaðandýr.

Bu yüzden karanlýklarýma dönüyorum yeni baþtan. Birine baðlý olarak yaþanan hayatýn, hayatýn kendi gibi geçici olduðu hatýrlýyor ve istediðim doðrultuda yaþadýðým, davrandýðým ve düþündüðüm günleri kucaklýyorum…