Hep Erteleriz

Seval Deniz Karahaliloğlu

İşin kolayına kaçarız.
Kendimizi kandırır, yapılacak işleri hep belirsiz zamanlara erteleriz.
Bizim için yarınlar hiç tükenmez.
Yazılacak öyküleri,
Dişçiye gitmeyi,
Anneanneyi aramayı,
Hep erteleriz.
Pazartesi rejime başlayacağım, gerçekten bu sefer kararlıyım.
Sahi mi?
Ezeli ve ebedi rejimler
Hoş, eski bir hikaye.
Konser mi?
Şu sınavlar bitsin, gideriz.
Okul biter, ortada ne gidilecek konser, ne de arkadaşlar kalır.
Şimdi flörtün sırası mı?
İlk önce işlerimi bir yoluna koyayım, sonra bakarız.
İşler düzene girdiğinde, yıllar başını alıp gitmiştir.
Haberiniz yok.
Geçmiş olsun!
Çalışmayı erteleriz,
Bir dostu, bir kez olsun telefonla aramayı,
Aşkı erteleriz; (Sanki o çok kulak asarmış gibi)
Rejim yapmayı,
İngilizce öğrenmeyi,
O çok istediğiniz konsere gitmeyi,
Hep sonu gelmeyen yarınlara erteleriz
Yani, kısacası yaşamın kendisini.
Sanki yaşanacak başka bir hayat varmış gibi?!