Yol Üstünde Bir Han

‘Bütün gün, bütün gece aralýklarla at sürmüþler. O heyecana çok görmemek gerek… Tanyerinde, Mikail bir gün ara vermenin iyice olacaðýný fýsýldamýþ, Aslan Bey’in kulaðýna. Bizim bey de kendi fikriymiþçesine, güvenle, Frenklerin beceriksiz olduðunu, ayrýca çabalarýnýn hepsini Þam’a giderken bitirirlerse kollarýnýn kýlýç kaldýramayacaðýný buyurmuþ. Bakýþlarý etrafý kolaçan ederken, daha önce iþittiðin haný uzaktan görmüþler. Amasya ile Halebîn ortasýnda, Malatya’nýn yakýnlarýnda… Sýrtýný ormana dayamýþ, unutulmaya yüz tutmuþ, kimilerinin günah iþleyip karmaþýklýðýn içine sürüklendiði iki katlý, soðuk taþ bina…

Masalý duydun, aynen öyle oldu. Hesabî hancý Ahmet, kellesini kurtarmanýn hoþnutluðuyla askerlere oda açmasý için kýzýný pervane etmiþ, bihuþ avradýna da aþ piþirmeyi sipariþ etmiþ. Gel gör ki Mikail durduðu yerde sallanýr olmuþ, yüzü bozca, nefesi kesik kesik… Aslan Bey onun mesafe aþmaktan soluksuz kaldýðýný düþünmüþ, anlamazmýþ ki aþka düþenin halinden. Nerden bilsin kumandanýn, hocasýnýn kýzý yaþýndaki ergene vurulduðunu…

Peki, sen anlar mýsýn sevdanýn dilinden? Dur, öyle hemen atýlmadan, uzak kal. Herkes bilir sanýr, her þeyi. Baþýna gelince türlü yüzünü görür. Seni seveni istemek zorunda kalmak gücüne gitmez mi? Hele yaþýn on üçse, civarýnda gönlüne ateþi ve suyu ayný anda taþýyan bir er yoksa bir de anan zorla dizini kýrýp bedenini döþeðe sererse buna sevi denir mi?’

‘Denmez’ diye iç geçirdi, derviþ.

Ellerini koltukaltlarýna çaprazlama yerleþtirdi. Hancýnýn kýzýný kucakladýðý ana lanet etti. Vallahi ne onun ne de kýzýn kusuru vardý, bunda. Günah bazen en güzel urbalarýný giyer.