Kendini yataða yapýþtýrýlmýþ gibi hissediyordu.Bir yanýndan diðer yanýna dönmek için yapýþan yanýný kurtarmasý gerekiyordu ki bu da dakikalarca sürüyordu.On aydýr bu durumu devam ediyordu.
Az önce biraz uyur gibi olmuþ,ama odadaki karýsýnýn,kýzýnýn ve “geçmiþ olsun”a gelen dört komþu kadýnýn konuþmalarý nedeniyle uyanmýþtý.Odadakiler onu umursamadan konuþmalarýna daha doðrusu günlük dedikodularýna devam ediyorlardý.
Yaþý oldukça ileriydi,ama gene de böylesi bir son beklemiyordu doðrusu. ”Ben ayakta iken giderim!” diye düþünürdü hep.Öyle olmadýðýný aylarca yatarak anlamýþtý artýk.

Biraz kýmýldandý,yorganý azýcýk oynattý ve karýsýna seslendi:
-Güler,bana bi cigara versene!
-Ne cigarasý?Doktor yasak etti ya!Cigara mýgara yok.Veremem.
-Asuman kýzým bu zalim vermeyecek,hiç olmazsa sen veriver ha.
-Baba doktor ne dedi hatýrlýyor musun?Bundan sonra sigarayý aðzýna koymayacak demedi mi?Sen kendi kulaðýnla duydun bunu.
-Sen doktora aldýrma,o herkese ayný þeyi söyler.
Bir komþu:
-Halil emmi,býrak cigarayý da salavat getir.Sana ondan fayda gelir artýk.
-Onu da yaparýz,vakti gelince.
Karýsý:
-Bak komþu,duydun mu?Vakti gelince diyor.Demek ki daha vakti gelmemiþ.Desene çekeceðimiz var…
-Þimdi bir cigaracýk olsaydý!..On aydýr,aðzýma koymadým.Bi tane yahu,ne çýkar bi tane içmeden?
Komþu:
-Güler kardeþ,çok istiyor.Belki son arzusudur.Bir tane verelim de içiversin.
-Bi cigara isterim,baþka bir þey deðil.On ay oldu,on ay…On aydýr caným sadece onu çeker.Vermeyecekseniz bari birisi bu odada içsin de ben de kokusunu duyayým.
-Evde cigara yok ki…Ýçen mi var da cigara olsun?
-Asuman,güzel kýzým!Bilal’e de de bir koþu alýversin bakkaldan.Deden için dersen naz yapmadan gider.
-Tamam baba.Aldýrýrýz.
**
Beþ dakika sonra torunu Bilal elinde bir paket sigara ile kapýdan içeri girmekteydi.
-Kýzým babaný þöyle biraz dik oturtalým da yataðý filan yakmasýn cigara içerken.Öff be,nereden çýktý þimdi bu cigara içme de?Ýnþallah son cigarasý olur!
Bu dileðe “inþallah!” diye cevap verdi odadaki herkes.En kuvvetli “inþallah” diyen de Halil beydi.

-Asuman o kendisi yakamaz,yakýp da verelim bari.
-Ben ne bilecem yakmayý anne,sigara mý içiyorum ki?
-Komþu ver ben yakayým!Bir zamanlar içmiþtim o mereti.

Komþu kadýn sigarayý yaktý ve hasta adamýn aðzýna tutuþturdu.Adam bir nefes çektikten sonra elini güçlükle aðzýna götürüp sigarayý parmaklarýnýn arasýna aldý.Yüzü aylardýr ilk defa gülüyordu.
**
Ýlk çekiþ kafasýný biraz döndürmüþtü,belki de bunun nedeni dumaný uzun süre ciðerlerinde tutmasaydý.Neden sonra yavaþ yavaþ dumaný üfledi.
Bir nefes daha çekti.Baþý iyice dönmüþtü,sanki þiþelerle içki içmiþ gibiydi.Yüzünden çok mutlu olduðu kolaylýkla anlaþýlýyordu.Çünkü yanaklarýnda tatlý bir kýrmýzýlýk ve gevþeklik vardý.Bu sefer dumaný ciðerlerinde fazla tutmamýþtý.
Üçüncü çekiþinde kalbi hýzla çarpmaya baþladý.Çarptý,çarptý ve durdu.Baþý sol tarafa doðru hafifçe eðilirken,sigarayý tutan sað eli, bir kýsmý karyolanýn dýþýnda kalacak þekilde düþtü.
Odadakiler onu unutmuþ gibiydiler.
**
Bir ara kadýnlardan biri seslendi:
-Komþu baksana,Halil emmi öldü galiba!
-Ne ölmesi komþu?Cigarasýný tüttürüyor,o ölür mü?
-Anne babam öldü,babam öldü,hiç kýpýrdamýyor.
-Vah Halilim vah.Son cigarasýný içerken son nefesini verdi.
***
Halil beyin parmaklarý arasýndaki sigara düþmemiþti ve hala inatla yanmasýný sürdürüyordu….