Anlamsýz dediðimde ne anlýyorsun doktor? Anlamsýz tanýmsýzdýr. Boþluk bile deðildir. Boþluðun bir tanýmý olur. Boþluk birþeylerin eksikliðidir. Dolu olmayandýr. Boþluðu kapsayanýn bir tanýmý vardýr. Ama anlamsýz hiçbirþey ifade etmez. Saçma bile deðildir. Saçmalýk tekrar eden kuruntu ve gerçekdýþý düþünceler veya sözler topluluðudur.

Hasta koðuþlarýnda neler görüyorsun doktor? Eminim küçücük bir anlam kýrýntýsýna tutunmuþ hastalarla doludur koðuþlar. Saçma ama mütemadiyen ayný düþünceyi tekrarlayan hastalarýna dikkat ettin mi hiç? Onlarýn gerçeklik algýlarýný bozan ve gündelik hayatlarýný etkileyen hikayelerini dikkat ettin mi hiç? Hayýr hikayelerinin etkilediði süregiden ruhsal durumlarýný kastetmiyorum doktor. Hikayelerindeki anlamý kastediyorum. Bu benim iþim deðil diyeceksin deðil mi? Sen bir cerrah duyarlýlýðýyla düþünceleri kesip biçiyorsun, bir kimyager kesinliðiyle organizmaya kimyasallar zerkediyorsun ve mucize. Gündelik hayatýna kesintisiz devam edebilecek bir "normal" vaka ekliyorsun. Senden beklenen bu. O hastalar bir daha neyi anlamlý bulduklarýný bile hatýrlamýyorlar deðil mi? Hatta anlam kelimesini bile saçma bulanlarý olabilir.

Oysa onlarý bu "saçma" düþüncelere "inanmaya" iten anlamsýzlýðýn ta kendisiydi doktor. Yani anlamýn kaybolmasýydý. "Anlamlý" ve "korunaklý" hayatlarý bir otomobilin duvara çarpmasý gibi anlamsýzlýða çarptý yada etraflarýndaki evlerin, parklarýn, köpeklerin ve insanlarýn kayboluvermesi gibi bir anda kayboluverdi. Gerçeklikte böyle deðiþti iþte. Anlamý bulduklarý neyse; bir aþk, bir fikir, bir iþ onun anlamlý olduðuna inanmayý sürdürmeyi seçtiler. Çünkü geri kalan herþey anlamsýzdý.

Bir yazar nasýl anlamýn peþindeyse, sende insan ruhunu (psikolojisini) iyileþtirmek peþindesin biliyorum. Ama o kadar çaresizsinki doktor. Bazen aynada bana bakan yüzüme yalvarýyorum "bana anlamlý birþeyler söyle" diye. Ve en azýndan kendime dürüstüm yazarken. Sen hastalarýna dürüst müsün?