1 Mayıs’ın hikaye ve tweetlerde bu kadar güzel kutlanılması gerçekten gözlerimi yaşatıyor… Hemen hemen herkes emekçinin yanında ha, öyle mi? Daha 1 hafta oldu olmadı, Uçan at Havayollarına ait çalışan bir genç ve arkadaşları kutsal bir günde rakı içmek gibi geri dönüşü olası olmayan amansız bir günah işledi. Haliyle ümmet-i Muhammed olduğumuz ve böyle şeylere takatimiz de olmadığından Uçan at; toplumun da gazını almak tadında onlara hak ettikleri cezayı verdi. Hem alkol aldıkları, hem de kendilerince espri yaptıkları için; bu gençlerin işlerine son verip, yazılı açıklama da yaptı. Aklıma geldi şimdi… Uçan at; Dünya tarihinde ikramları ücretli yapan ilk hava yolu sanırım değil mi? En azından Türkiye ve KKTC sınırları içinde kesin öyle… Allah razı olsun.

Devam edelim… O kadar dinimiz hakkında hassas ve bilgiliyiz ki camide içki içtiler dendiğinde de aynı hassasiyeti göstermiş, elimde görüntüler var diyenleri şak şaklamıştık… Görüntüler çıktı mı? Çıkmadı… Hatta caminin imamı ben de o gece oradaydım, kimse birayla camiye girmedi dedi diye, bilmem nereye sürüldü… O imam sırf doğruyu söylediği için sürgüne uğrarken, günümüzde sadece rakı içenleri eleştirip nutuklar atan Ümmet-i Muhammed neredeydi? Neredeydi bugünkü 1 Mayıs kafası? Yoktu değil mi?

Yoktu… Niye? Anların toplumuyuz… Bir haber ya da an görüyor, o an karar veriyor, asıyor, kesiyor biçiyoruz… Sonrası? Sonrası bizi ilgilendirmiyor… En sevdiğimiz anlar ise yatak görüntüleri ve alkol… Birileri sevişti ve alkol aldıysa vurun kahpeye tadında onları yerden yere vuruyoruz… Amma velakin şu şuraya şu kadar para aktarmış, şu buradan şu kadar hortumlamış, bu şunun sayesinde şu mevkiiye torpille getirilmiş falan bunlar bizi ilgilendirmiyor… Aksine bunlar olurken devlet onaylı maçlara bahis oynamak ve oradan gelir kazanmak bizleri daha çok ilgilendiriyor… Öyle ya… Kumar değil ki bu. Devletin onayı var. Şans oyunu sadece.

Tüm böylesine akıl sır ermez şeyler olurken; Mustafa Kemal Atatürk’ün kurduğu cumhuriyette Kılıçdaroğlu gibi vakt-i zamanında ne Gezi Parkı’nda, ne Onur Anıtı’nda, ne de herhangi alkollü bir eğlencede göremediğimiz arkadaş ve saz arkadaşlarının kahramancılık oynadığı ve bunları eleştirenlerin de iktidar yanlısı diye lekelendiği zamanlarda; bir şekilde doğru insanların, düşüncelerin ve sistemin gelmesi için mücadele eden insanların; kah yazılarını, kah yürüyüşlerini, kah ise capslerini görüyoruz… Yine de bir şeyler değişmiyor, değişemiyor… Çünkü hala kol kırılır içinde kalır kafasındayız.

Başkanlık sistemi gelmiş, cumhuriyet bayramı kutluyoruz; kasa sıfırlanmış, dürüstler içeri tıkılmış, enflasyon almış başını gitmiş, alkol alanları işlerinden ederek Müslümancılık oynuyoruz; sağ ile sol arasındaki farkı bilmiyor, sağ görüşü Müslümanlık sanıyor, aksine her seferinde güç sahiplerini güçlendirerek, onlara da el pençe divan durarak 1 Mayıs’ı kutluyoruz.

Buradan nereye geliyoruz? Oku’ya… Öyle ya ilkinde toplum tüm mucizelere rağmen inanmadığı için kaybetti. İkincisinde toplum naifliği ve saflığı kirlettiği için kaybetti… Üçüncüsünde ise henüz kaybetmedi… Bu yüzden daha da kaybetmemek için adalet, hak, liyakat, hoşgörü, dürüstlük hakkında ne kadar cümle ve ayet var; zina ve alkol hakkında ne kadar var bunları algılamalı, sorgulamalı, en sonunda başka insanların hayatları hakkında yorum yapmalı… Yine de ahkam kesmemeli… Öyle ya kulun kula ahkam kesmesi, ekmeği ile oynaması haddine mi?