Bu sevginin ne zaman baþladýðý pek bilinmezdi ama uzun bir süredir, çok önceleri olduðu gayet iyi bilinirdi.Bu semtte bir sela verildiði vakit o sesi duyan kulaklar hemen iþbaþýndadýr.Kim ölmüþtür?.. Evlerdeki yaþlý insanlar bir koþuda pencerelerde, balkonlarda yerini alýr ve çevreye dört gözle bakar, durur. Bir köþede içenler, kahvede çene çalanlar ise mutlaka heyecan içerisinde birbirine sorar. “Kim ulan bu ölen?.. Hangi müsibetten kurtulduk acaba ” diye merak edilir bu mahallede .... Hem de sürekli. Tarihi camideki tabelaya hemen her gün o meraklý gözler bakar, yine düþünülür.Hangi merhume ya da hangi merhumdur?.. Merhumeler pek merak edilmez ama önemli olan o merhumdur.

Bir insanýn hayat yolculuðu takip edilir bu muhitte. Okul, çalýþma hayatý, yükselmesi. Evet en nefret edilen þeydir yükselmesi. Sonra evlenmesi, o da kýskançlýk nedeni dir elbette. Hayatý boyunca becereceði o diþide en önemli merak unsuru dur. Altýna çektiði kadýndan sonra altýna çektiði arabada çok önemlidir. Sonra o kadýný becereceði evin kiralýk mý olduðu diye sorulurken birden o adamýn yeni bir daire aldýðý duyulur. Yatak odasý son modeldir. Ýþte bu peþ peþe gelen son haberler ahaliyi çok üzer. Özellikle en yakýn çevresini. Uzaktaki fesat yýðýnlar ise o adam son model aracýyla önlerinden geçerken küfürleri saydýrýr durur. O yatak odasýný ise yakýn aile çevresi, iyi komþu kadýnlar, kýzlar belki merak eder. Baþarýlý bir adamýn yatak odasýnda becerilmek her diþinin doðal hakkýdýr der bazý dedikoducular.

Sonra haydi becer kardeþim, tebrikler sana, helal olsun, bravolar, alkýþlarla bu adama döner. O yükseldikçe çevre alçalýr. Gittikçe alçalýr. Giderek yerin dibine girer ve oradan gözler onu takip etmeye baþlar. Bu araba bir gün kaza yapmaz mý?.. Karýsýný acaba kim beceriyor? Bunun babasý da yaramaz adamdý. Ne þanslý pezevenk. Dedesi gýrtlak kanserinden gitmiþti. Acaba ýrsi midir?.. Ýnþallah ýrsidir. O adam habersizdir bu takipten, ilgiden. Çünkü o baþarýlý bir insandýr. Çevresindeki sefilleri hiçbir zaman görmez. Onun para kazanmasý lazýmdýr hem de çok. Onun desteklediði partinin iktidar olmasý þarttýr. Onun tuttuðu takýmýn þampiyon olmasý önemlidir. Onun aleti herkesten dahada güçlüdür. Onu tanrý özel yaratmýþtýr bu sefil yýðýnlar arasýnda. O tektir. Sonra o güçle yatak odasýna girer zaferini kutlar. Ama farkýnda deðildir.

O yatak odasýnda iþini hallederken onu düþünenler sorgulayanlar vardýr. Bir meyhanedeki bir masa, bazý kýraathanede çene çalanlar. Az önce alýþveriþ yaptýðý pastane çalýþanlarý. Bir arsada içen þarapçýlar, köþedeki serseriler konuþuyordur onu. Bu sefalet çaðýnda bu yaþam hee diyorlardýr. Ama hiç kimse ne yapacaðýný kestiremez. Eski ihtiyar kaþarlar hariç. Tecrübe devreye girer ve bunlar tarafýndan bazý serseri kaþarlar yönlendirilir. Ertesi gün adam kapýdan içeri adým atar atmaz karýsý çýðlýk atar. Adamýn suratý darmadaðýn olmuþtur. Gözler kapalý, çene kýrýk vaziyette yüz üstü halýya uzanýr. Karýsý durmadan aðlar, durmadan sorar. “Kim yaptý, neden yaptý?” diye. “Sen çok iyi insandýn, sana bunu hangi cani yaptý?” Ne anlatacaktý ki. Arabasýný park ettikten sonra iki serseri ona “Niye yan bakýyorsun?” demiþ. Sonra peki? Sonrasý iþte halýda ki sahne olmuþtur.

Sonra da adam korku içersinde yaþamaya baþlar. Sabah korkarak arabasýna biner, iþine gider, iþinden döner. Doðru o yatak odasýna karýsýnýn koynuna girer. Artýk bu dünyada güveneceði tek yerdir orasý. Sonra bir gün düþünür sorar kendine. Senin ne güzel iþin var, evin araban var, bankada birikimin var. Bu Allah’ýn belasý semtte hala ne duruyorsun? Buradan kurtul. Git iyi insanlarýn olduðu bir yere der kendi kendine. Sonra duyulur adam evini barkýný her þeyini satarak buradan gitmiþtir. Üstelik Ýstanbul’un en elit, lüks, zengin semtlerinden birisine yerleþmiþtir. Kazan kaynamaya baþlar o muhitte. “Vay be, vay anasýný be” derler. Demek o kadar parayý buldu he diye sorarlar. Çok geçmeden bu adam unutulur gider. Nasýl olsa onun yerini dolduracak baþka adamlar vardýr sýrada. Adam yeni taþýndýðý o elit semtte mutluluðu bulur. Buranýn bütün insanlarý iyidir. Zenginler, bürokratlar, genel müdürler kaynýyordur o semtte. Polisleri bile Amerikan polislerini aratmaz. Hýrsýzý, uðursuzu, serserisi yoktur o yerin. Çünkü polisler kuþ uçurtmuyordur. Kaza ile tipi bozuk bir at hýrsýzýnýn daha adým atar atmaz saniyesinde yakalandýðý yerlerdir. Sað olsun polis müdürü komþular, sayýn aðýr ceza reisi hakimler, holding ceo’larý, alt katta üst katta oturuyordur. Adam mutludur ama endiþelidir. Es kaza gelirinden mahrum kalýrsa kariyerinden en ufak bir düþüþ yaþarsa kaçtýðý o yer onu bekliyordur. Çünkü burada karýsýna da talipler çýkmýþtýr. Endiþe, mutluluk arasýnda hayat yolculuðu devam eder adamýn. Yýllar geçer aralýksýz.


Eski muhitte cami önü yine kalabalýktýr. Ýnsanlar meraklý gözlerle isim arýyordur tabelada. Bazýlarý “Aaa” der. Yýllar önce buradan giden adamýn ismi yazýlýdýr merhum olarak. “Bak gördün mü” derler. “Tilkinin dönüp dolaþacaðý yer kürkçü dükkanýdýr. Oh olsun geberdi sonunda. Para kurtardý mý lan seni?” derler. Siyah güneþ gözlüklü, siyah takým elbiseli insanlarýn arasýna sefiller de karýþýr bu cenaze töreninde. Karýsý güneþ gözlükleri, siyah baþörtüsü, sarý saçlarý ile hala güzeldir. Güzel ne demek, eskisinden de güzeldir. Kalabalýk tabuta sarýlýr. Pierre Loti aile mezarlýðý ölüsünü bekliyordur. Adamýn vasiyetidir: “Ölürsem beni semtimizin camisinden kaldýrýn” demiþtir.