Şöyle düşünün… Özel sektördesiniz. Stajınızdan itibaren neredeyse 15 sene çok bilinen bir firmada severek çalışın. Firmanın misyon ve de vizyonunu kabullenin. Takdir edin, takdir edilin… Ufak ufak mevkiiler kazanın. Derken yönetim kurulu başkanınız hoş olmayan sebeplerden dolayı bir şekilde istifa etmek zorunda bırakılsın. Onun yerine de Kılıçdaroğlu diye bir başkan atansın.

Bu yeni başkan da firmanın misyonunu, vizyonunu ve 6 okluk ilkelerini bilmesin. Yönetmekten anlamasın. Kendi adamlarını şirkete alsın, şirketi liyakattan ve kendiliğinden uzaklaştırsın… Tüm bunlar olurken de sizle arası iyi olsun. Sizinle gülsün, sizi desteklesin ve yükselmenize de mani olmasın.

Gün gelsin… Tüsiad başkanlığı için seçim olsun. Bu zat; kendisini değil sizi ön plana çıkarsın… Gel bakalım Muharrem desin size…

Sonra? Tüsiad seçim sonuçları açıklanmaya başlanırken; siz nedir oy durumları deyin, valla veri yok elimizde Muharrem ama ikinci tura kalır rahat ol sen desinler… Biraz daha zaman geçsin… Yine aynı cevaplar gelsin. En sonunda da sonuçlar ilan edilsin, her zamanki kişi Tüsiad başkanı olsun, atı alan Üsküdar’ı geçsin.

Siz kaybetmenize rağmen, hala veri peşinde koşarken, ben ne diyeceğim şimdi beni destekleyenlere diye düşünürken tekrar size ‘’valla sen haklısın Muharrem ama işte sistem çöktü” desinler. Siz de yapacak bir şey kalmadığı için umutsuzluğa kapılıp özelden soranlara ‘’adam kazandı’’ deyin ve sırf sadece bu laf yüzünden herkesin gözünden düşün.

Bunun adı işte, hangi dinde, dilde, zamanda ya da toplumda olursa olsun kumpastır. İşin ilginci günümüzde dahi biri de demiyor ki… Bu firmanın yöneticisi kim? Kılıçdaroğlu… Ne demek veri alınamıyor? Ne demek sandık başlarında adam yok? Ne demek tüm medyalar eski Tüsiad başkanının kontrolünde? Ne demek atı alan Üsküdar’ı geçti? Sen adayını korumadın mı, bu olacakları ön göremedin mi deniyor mu? Denmiyor. Ne yapılıyor? Kılıçdaroğlu sonuçları kabul ediyor, haydi Muharrem sen artık burada durma partiye zarar verme deniyor.

Olayın kopma noktası ve karmanın güzelliği burada işte… Her türlü pisliğe ve çamura rağmen… Adam kazandı diyene adam firma kurdu diyen yok… Dense de denmese de adam firma kurdu… Kendi firmasıyla Tüsiad başkanlığı’na oynuyor şimdi… O işler öyle olmaz, böyle olur diyor. Kılıçdaroğlu’nun elinde de sadece ismi olan ama itibarsızlaştırılan bir firma var… Yine aynı Kılıçdaroğlu tıpış tıpış Muharrem’in kapısını çalacak, utanmadan beni destekle bu Tüsiad seçiminde diyecek.

Haliyle genel anlamda baktığında Kılıçdaroğlu’nu sevmemek ya da desteklememek sadece siyasetlik ya da bireysel bir durum değil… Bu kafadaki adamlar da dik duruş olmaz. İlke olmaz… İdeoloji olmaz… Salt menfaat olur. O yüzden bu kafa kaybetmediği ve desteklenmediği sürece bir şeyler düzelmez. Her alanda. Bu yüzden aday olmamalıydı çünkü kazanmasını istemeyen çok.