Onlara ne anlatırsa anlatsın, sonuçta hep boşa konuşmuş olurdu...İyi bir görüntü hitabet yeteneği sosyal bir yaşantıda diğer insanlar üzerinde iyi bir etki bıraksada, belki başarı sağlasa da, buralarda hiç bir zaman fayda sağlamazdı...Aksine bu özellikler O kişi için bir dezavantaj belki de bir bela unsuru olurdu...Onlar onu dinlerken aslında koklar dururdu, sürekli hiç bıkmadan...Otuz kişilik bu koğuşta daha gelir gelmez onun kokusunu almaya başlamışlardı.Kokuyu sindire sindire içlerine çekerdi bir çoğu...Yeni gelen mahkum anlatırdı geçmişinden, geleceğinden, düşüncesinden neden burada olduğundan, durmadan anlatırdı..Onu kimse dinlemezdi ama koklardı...Kim bu adam, nereden geldi, niçin geldi?

Bir kurt mu, bir çakal mı ya da bir tavşan yahut bir keçi mi?Adam kendisinin kurt olduğunu iddia ederdi...Yaşam felsefesiyle,yaşadığı olaylara gösterdiği tepkiyle, mücadelesiyle anlatıp dururdu...Mahkümların arasında iki kurt onu iyice koklamıştı....Birbirlerine bakarken şaşkınlıkla düşünmüşlerdi, bu adam onlardan değildi..Bu adam kesinlikle kurt olamazdı..Bir kenarda sinmiş bir halde oturan bir kaç tavşan, keçi de onu hissettmişti...Peki bu yeni gelen, neden kendini olmadığı gibi göstermek istiyordu..Cezaevine gireli daha bir kaç saat olmamıştı ama adam çoktan hayat hikayesini anlatmıştı...Çaylar içiliyor, tespihler sallanıyor, bıyıklar çekiliyordu ama sınav henüz bitmiyordu...Onu düşünüyorlardı, zaman sınırsızdı...


Bir oto hırsızı da dikkatle bakıyordu ama O karşılıksız çekten gelen elit bir çevresi olan iş adamı bir beyefendi... Bu uğursuz oto hırsızı neden onun kokusunu aldı...Onu belki kendisi gibi görüyordu. Bir pezeveng de oradaydı... O da hissediyordu...Bu adam karı sattımı asla söz konusu bile olamazdı ama bu adam onu meslektaşı gibi görüyordu...Ya da karısı onu satmış olmasın, göz göre göre onu aldatmasın.. Ne tuhaf gasp suçlusu bir garip çingene de onu izliyordu...


Az sonra koğuş mümessili merdivenlerden inerken hareketler de değişiyordu... Katilmiş bu adam haliyle diğerleri korkuyor. Adam iri yarı, aslan gibi...Ormandaki aslan sanki bu adam... Gözlerini ona dikiyor. Diğerleri de aynı şekilde gözlere bakıyor. Şimdi sıra ikinci sınavda. Gözler ne anlatıyor bakalım...Allahın belası adam nerden geldin buraya.Ona bakıyor bütün gözler... Bakıyorlar, içine giriyorlar... Yolculuk başlıyor gözlerinde.Ait olduğu yeri şimdi O gözler belirleyecek. Ne kadar cesaretin var bakalım ve ne yapabilirsin?...Burada geçecek her saniye artık bu gözlerin kontrolünde...Yediği ekmek de içtiğin sigara da bu gözler olacak...Her şeyini onlarla paylaşacak, parasını, pulunu geçmişini, geleceğini...Gözler söyleyecek paylaşacaklarını azar, azar...O korkuyu da gördüklerinde belki kıçınıda paylaşacaklar...

Bakalım gözler ne anlatacak..Onlar çok iyi bilir O gözleri...Bir kediyi bile köşeye sıkıştırdığında onun yapacağı bir mücadele mutlaka olur, tabiat kanunu bu...Peki bu adam sıkıştığında son ana kadar ne yapabilir..İşte bu gözler anlatırdı , onun ne yapıp, yapamayacağını...Artık maddi manevi yeri geldimi de her türlü becerilecek bu adam..Burası hapishane, aynı süreçten onlar da geçmiş...Herkesi öyle veya böyle bir şekil de becerdiler..Acaba bu adam bu işler için ne kadar müsait...Nereye kadar her şeyi kabullenecek.Günün yirmi dört saati, senenin on iki ayı acaba dayanabilecek mi...

Bu gözler ister istemez anlatırdı kendini hapishaneye...İçeri giren insanların bir çoğunun gözleri O anlar da bir fahişe gibi parlardı , korkudan...Bir adamın azılı bir katil olması, gaspçı hırsız olması hiç de sorun olmazdı..Ne olursa olsun , istediği kadar kabadayı olsun belalı biri olsun hatta müebbetlik bir mahkum olsun farketmezdi...Gözler eninde sonunda bir fahişenin gözleri gibi bakardı korkudan...Alemi cihan da olsa O eninde sonunda mutlaka becerilirdi..Beş altısı bir araya gelir hiç çekinmeden delik deşik edilir bir kenara atılmış olurdu...Bir travesti sübyan koğuşta zaten hazırdı suçu kabullenmek için..Dışarı da koyun toplumda yapılan kariyer, icraat burada hiç de önemli sayılmazdı..

Ama bazen hiç umulmadık birileri gelir ortaya çıkar sahneye yerleşirdi..Bir suçlu ama genelde sıradan bir suçlu görüntüsü olurdu bu mahkumda...Binde bir olsada sonunda mutlaka böyle birileri çıkar gelirdi ...Daha gelir gelmez adamın görüntüsünden, kokusundan rahatsız olurdu koğuş...Hangi türe ait olduğunu çözmekde bir hayli zordu..Hatta bu imkansız gibi bir şeydi..Tuhaf bir durum olurdu...Bu adam bu ormanda yaşayan bir tür değildi...Bilinmeyen bir ormanda bilinmeyen canlı türleri acaba var mıydı...Kokusu bir tuhaftır, gözler farklı bakar...Hayretle düşünürler, şaşırırlar..Göz göze geldiklerinde bir çoğu ürker..Sanki bir şeytan onlara bakıyordur...Tanınmayan bilinmeyen bu adamdan korkarlar...Kalabalıklar üstelik ama bu adam yalnız ve tek..İsteseler hemen onun üstüne çullanıp onu oracıkta öldürebilirler..Ama bunu bir türlü de yapamazlar..

Sanki bir azrail onu görevlendirmiş de bu allahın belası koğuşta sanki birilerinin canını almaya gelmiş...Adamda sanki ilahi bir dokunulmazlık var..Şaşkınlıkla birbirlerine bakarlar...Ondan kurtulmak için bu adamı öldürmeleri şarttı...Adam bu mesajı, kokusuyla, gözleriyle çoktan onlara hissettirdi...Hangisinin kurt olduğunu tavşan olduğunu aslan kılığında ki koğuş mümessilinde çakal olduğunu onlara hatırlattı...Onları hiç umursamadı...Onlar daha bu kafeste yokken O geçmişte buralar da fazlasıyla yaşamıştı.Aslan kılıklı mümessili bir gece uyurken yatağında ziyaret edebilirdi...Onun yardımcısını tuvaltte pişman eder,hatta becerebilirdi...Gözleriyle belki yapacaklarının yarısını anlatırdı...Aslında daha çok anlatıcakları vardı..

Bu adam gibiler daha sonra saygı duyulan, korkulan ama sevilmeyen sıra dışı mahkumlar olurdu...Anadolu hapishanelerine sürgüne gittiklerinde her vilayet hapishanesinde o yörenin mahkumları da aynı korkuyu yaşardı...Farklı ilkel kültürlerine, barbarlıklarına, kalabalık güçlü olmalarına rağmen bu vahşi köylü suçlular tek başına buralara kadar gelen olan bu adamlardan korkar, çekinirlerdi...Belki de eskilerin dediği gibi her ormanın bir kralı mutlaka olurdu...Burası da zaten orman değil miydi?