• İzEdebiyat > Öykü > Çocuk |
141
|
|
|
|
|
Çocuklar 'ı düşünerek yazmak kimimizin aklına geliyor acaba? |
|
142
|
|
|
|
|
O gün okul çıkışında buluşup, olay hakkında konuşacaktık. Okula gittiğimde her zamanki gibi o gıcık müdürümüzü görecektik. Eski müdürümüz olsaydı… Şimdi bize iyi davranırdı. Bunu söyleyen Aylin idi. Emre: Bence bu müdürde bir tuhaflık var. |
|
143
|
|
|
|
|
Hiçbir insanın kimsesi olmadığını düşündünüz mü? Belki evet belki de hayır ne olursa olsun bu çok zor bir şey.1961’İN ilk Aylarıydı. Ocak ayının soğuk günlerinden biriydi. Hiç kimsesi olmayan Canan o soğuk gecede boş ve korkunç konağında yatıyordu. Bir anda korkunç bir ses ile irkilmişti. Uy |
|
144
|
|
145
|
|
|
|
|
gelecek gökyüzünün en güzel yıldızıyla yeryüzünün en tatlı perisinin birbirlerine kavuşacaklarını,içlerindeki mutluluk tohumlarının yeşerip kainatın büyülü çiçeği olan huzurun yüreklerinde açacağından bahsederken… |
|
146
|
|
|
|
|
Yaz tatilin de köye gittim. Bir gün göçmen kuşlar geldi. Ben Sevim ablama ve Ramazan’a gösterdim. Sonra nereye yuva yaptıklarını merak ettik ve leylekleri takip ettik ama daha henüz yuva yapmamışlardı. Biz yuva için çalı, çırpı koyduk. |
|
147
|
|
|
|
|
Çocukluğumdan itibaren yaşantımdan kesitler... |
|
148
|
|
|
|
|
Önceki yazımızda Hasan Kallimci'nin 1. Sınıf Öğrencileri İçin yazdığı eserlerinden söz etmiştik. Bu yazıda ise 2. Sınıf Öğrencileri için yazdığı eserlerinin kısa bir tanıtımını yapacağız. |
|
149
|
|
|
|
|
Aylin, Cansu, Berk, Emre ve Can beş arkadaşlardı. Aylin’in bir köpeği vardı ismi uyanıktı. Cansu’nun bir papağanı vardı papağanın ismi ise Poli idi. Poli çok yaramaz bir papağandı ve son olarak Berk’in bir kedisi vardı. İsmi Yumaktı. Aylin’in köpeği Uyanık ile Berk’in kedisi Yumak hep kavga ederlerdi. Buna karşılık Berk kedisine benim kedim kazanacak deyip Aylin’i gıcık ederdi. Ve tabi Aylin Berk’e kırılırdı böyle yaptığı için. Neyse okulların yaz tatili olmasına bir hafta kalmıştı. Beş arkadaş yaz tatilinde ne yapacaklarını tartışıyorlardı. Bu arkadaşların ortak özelliği ise beşinin de maceraperest olmasıydı. Yaz tatilinde beşi toplanıp bir yere gitmeyi düşünüyorlardı. Yani bir yere kamp yapmayı. Hepsinin çok iyi bildiği bir şey vardı. Aileleri onlara başında bir büyük olmadan asla izin vermezdi. Hepsi bunu düşünüp tartışıyordu. Emre bir an Can’a baktı. Can’dan hiç ses çıkmıyordu ki Can buldum!! Diye bağırdı. Benim uşağım bizim başımızda durabilir dedi. Herkes Can’a yaşa diye bağırdı. Hepsi yaz tatilini iple çekiyordu. Bugün günlerden Salı idi. Yani okulların kapanmasına yaklaşık olarak üç gün vardı. Aylin okula gitmek üzere okul kıyafetlerini giydi. |
|
150
|
|
|
|
|
denizi çok sevdiğim için yazdım |
|
151
|
|
|
|
|
O günü iple çekiyordum. İlk önce bakkala gitmemle başlamıştı her şey. Bakkalda bir kâğıt vardı. Üstündeyse palyaçolar. Dokuz Nisanda sirk geleceği yazıyordu |
|
152
|
|
|
|
|
Sadece bir gün içinde geçen masalı dilerim beğenirsiniz. |
|
153
|
|
|
|
|
11 Yaştaki Alp'in 8 Yaştaki Yazıları... |
|
154
|
|
155
|
|
|
|
|
Güneşin olanca coşkusunu ortaya koyarak, kendisini cömertçe sergilediği bir gündü. Güneşin alev alev ısısını önüne katıp kovalayan rüzgar, insanların yüzüne hafifçe bir tokat gibi çarpıyordu. |
|
156
|
|
|
|
|
bu oğluma yazdığım il romadır. |
|
157
|
|
158
|
|
|
|
|
Çocuk, büyük bir kan gölünün ortasındaydı.
Askeri literatürde “topuk parçalayan” olarak bilinen bir mayının kurbanı olmuştu. Sağ ayağı bilek hizasından kopmuş ve parçalanan ayaktan oluk oluk kan akıyordu. O kadar çok kan kaybetmişti ki; toprak, kanı aynı hızla yok edemiyordu. |
|
159
|
|
|
|
|
Demek burada ölecekmişim…Ölmeden önceki son sözüm ne olmalı diye düşünüyorum… |
|
160
|
|
|
|
|
Böyle bir çocuk büyütmelisin;gözleri kan kokmayan,sevdiklerini kaybettiğinde bile yaşatan ve hayatın tüm derslerini senden alan,seni taşıyan...İki eli bir ömür yakanda değil de öldüğünde her gün mezarının başında duada olan..İşte böyle bir evlat yetiştirmelisin gözleri kan kokmayan,yüreği kanayıp kanayıp kabuk bağlamayan ve o zaman kendine gerçekten baba diyebilirsin... |
|
Anasayfa
