• İzEdebiyat > Deneme > Yüzleşme |
281
|
|
|
|
artık bir öncekinden daha sakin , daha sessiz.Artık durmayacak bulutlarla sohbeti. |
|
282
|
|
|
|
Özgürlük ruhta başlar, akılda gelişir, yüreklilikte hayat bulur.
|
|
283
|
|
|
|
bu yazıyı bana umut vermesi için yazdım. |
|
284
|
|
|
|
Sen büyü, bu da benim sana en büyük bed duam olsun.
|
|
285
|
|
286
|
|
|
|
Belkide korkularımla yüzleşebiliceğim, sivildeki son bir kaç ayımı kabusa çeviren bu sıcak, hayattan arındırılmış yalnızlığımın başkentindeyim. Günleri saymaktan kafam tek tek yırtılıp buruşturulup atılan takvim yapraklarına dönüyor. Yine geçen bir gün, y |
|
287
|
|
|
|
Yazıyorum okuyacak okumasa da... |
|
288
|
|
289
|
|
|
|
Varoluşçuluk tüm mantığı oluşturan evrene doğru çıkılan sorular sürüsünün başlangıç çizgisidir. İlk adımı atarken ölürcesine korkular geçirip , sorduğun her sorunun cevapsızlığı seni ilk adımda karanlığa sürükler.
Evren bu yüzden karanlıktır.
|
|
290
|
|
|
|
sevgilimin gözlerini sansürledim onu öyle öptüm. birini gerçekten sevmeye çalışıyorsanız gözlerine bakmayın. ama gözlerinden öpün. gerçekten sevmeyince insan gözünden öpemiyor kimseyi. ve bir gün gözünden öptüğünüz adam. 'çırılçıplak olmadan birleşemeyeceğin bir kadınım ben' dediğinizde. 'soyunayım mı?' diyorsa ordan hemen uzaklaşın. yoksa ölmek isteyebilirsiniz. |
|
291
|
|
|
|
Biraz ucuzda gitsek, biliyoruz ki suçlu biz../ aman üstünüze alınmayınız..
|
|
292
|
|
|
|
Çocuklarımıza, gençlerimize çevre temizliği alışkanlığı ve çevre bilinci kazandıramadığımız için, bir öğretmen olarak kendimi suçlu hissederim. Başkalarının temizlediği yerleri kullanırken çok daha fazla dikkat etmemiz gerektiğini düşünürüm |
|
293
|
|
|
|
bir günahın pesi sıra süreklenmektir kaderi,kaderimiz,kederimiz |
|
294
|
|
|
|
kimileri göremez kutlu sevdamızın vuslatını; kimileri unutmuştur vuslatın varlığını... |
|
295
|
|
|
|
Hayata dokunmak, yaşamı tam dokunduğumuz yerden yakalamak belki de... Yaşamda bizim için çok önemli olduğunu belkide farkedemediğimiz bir duyuyu yüz üstüne çıkarmaktı tüm isteğim |
|
296
|
|
|
|
Aniden gece oluverirdi, elim içki şişelerinin neminde üşürdü... Birazcık sarhoş olacak olsam birdenbire aklıma geliverirdin... |
|
297
|
|
298
|
|
|
|
Pir Sultan’ı yeniden yakarım gönlümde... |
|
299
|
|
|
|
Kaleme dokunuyor bazen elim.
Kalem kağıda dokunuyor.
Sana yolluyorum yazdıklarımı. Ellerin kağıda dokunuyor ve gözlerin. Ellerim sana dokunuyor, ellerine
ve gözlerine.
|
|
300
|
|
|
|
Uykuya dalmak üzereyken huzuru ne kadar özlediğini hayal meyal anlıyorsun ve bu his her gece tekrar eder. Yastığın yumuşaklığı, çarşafların serinliği hayattan bezginliğini her defasında unutturur, sabaha kadar. |
|