Beşinci Bölüm
Bunun üzerine ' koşulları zorlamayalım, pehlivanları daha fazla ezmenin bir yararı yok, gibi görüşler etkili oldu... Bu nedenle görüşme kesildi. İşveren tarafı daha önceki toplantılarda masaya getirdiği sıfır zam önerisini biraz arttırarak somut rakamlarla ifade eder olmuştu bu toplantıda…Genel başkan, “ Siz ‘sıfır’ ı, bize zam diye teklif ediyorsunuz. Şuna doğrudan doğruya, ‘ zam yok! , deseniz ya! , diyerek, görüşünü dile getirirken sinirliydi. İşveren, getirdiği yeni öneriyi işyerlerinde duyurarak üyeleri bölmenin hesabını yapıyor; sendikanın gücünü zayıflatmayı amaçlıyordu... İşçi sendikası ise bu görüşmeye gelmeden önce ilke kararı almıştı. Şöyle: Görüşmelerde yol alınamaması halinde üyesi bulunan işyerlerinde yapılacak üye toplantılarıyla işçilerin gereğinde ‘ üretimden gelen gücün, kullanımı konusunda kararlılık ortaya konacaktı... Hem işveren tarafının, hem de işçi sendikasının kendi içlerinde oluşturdukları taktikler inceden inceye uygulamaya konularak Toplu İş Sözleşmesi'nin bu aşamasında psikolojik savaş oyunları denenecekti... Bir bakıma her sözleşmenin sonlanmaya doğru böyle bir aşamadan geçmesi doğaldır. Bu ve buna benzer aşamalardan geçilerek sonuca gitmeye çalışılır... Sonuç, ama grev olur, ama uzlaşma!... Uzun erimde sonuç illa ki, uzlaşmadır... Bu kaçınılmaz sonucu hiç bir uçağın havada kalmadığına benzetenler var. Doğrudur, uçak havada kalmaz ya, aslolan salimen inebilmektir...
Toplantı tıkanarak sonlanmıştı. Ev sahibi olarak işveren tarafından sözcü konumunda olduğu anlaşılan Hüsam Bey, “ Oturun beyler! Sabahın bu saatinde birer sade kahve daha içelim de açılalım biraz. Ondan sonra gidersiniz.” dedi. Aslında bu öneri asla kabul görmeyecek gibiydi. İşte ne olduysa o dakikada oldu! Hüsam Bey, diye anılan işveren tarafı sözcüsü, masada duran kumandayı aldı ve televizyonu açtı!... Gündeme bomba gibi düşen ‘ son dakika!’ haberi, işveren sözcüsünün suratını ekşitmesine yol açtı!... Meğer vekillerimiz, asilleri uyuyunca, kendi maaşlarına yüzde yüz zam yapmamışlar mı!... İşçi sendikası adına görüşmelere katılan sözleşme uzmanı Halim Bey, kendi arkadaşlarına yönelik, “ Arkadaşlar, biz burada işyerlerinde üretim yapan işçilere zam konuşuyor, kuruşların hesabını yapıyoruz! Bakın, neler de oluyor? Gördünüz mü?” dedikten sonra işveren temsilcisine dönerek, “ Hüsam Bey, burası sözün bittiği yerdir! ” dedi. Ve kalktılar.
İşçi sendikası adına görüşmelere katılan heyet, kendilerini asansöre kadar getirip uğurlayan o ortalıkta dönüşen iki orta kadem yöneticisine teşekkür edip aşağı indiler. Arkadaşlarından ikisi önce inmişti. Zemin katta buluştular… Davranışlarından görevlendirildiği anlaşılan bir kişi de aşağıda beklemekteydi . Merkezi sistemle ısıtılan büyük binanın içinde ılıman bir hava vardı… Ya dışarısı? Aşağı yukarı dışarısının durumunu bildiklerinden sıkı giyinmişlerdi. Palto, kaşkol, kasket, ne varsa takıp takıştırıp öyle çıkmaya hazırlandılar. Görevlilere teşekkür ederek el sıkışıp çıktılar.. Döner merdivenden çıkan kuru ayazın etkisini az çok hissediyordu... Daha bu ne ki, asıl otomatik çıkış kapısının açılmasıyla dışarıdaki havayla yüz yüze gelince kesin fikir sahibi oldular.
O güne kadar, bir şubat gecesini böylesine berbat geçirdikten sonra, bu saatte kendilerini sokağa atmamışlardı!... Zaten bir araçla gelmişlerdi, bindiler. Genel Başkan, direksiyondaki Genel Mali Sekreter' e ' Ahmet Başkan ' İstiklal caddesine sür, dedi…
Çorbacıdan içeri girdiklerinde İçeride birbirinden ayırt edilmesi olanaksız bir koku yoğunluğu egemendi. Aradan bir kaç dakika geçtikten sonra yoğun koku içinden parfüm ve sarmısak belirginleşmeye başladı.

sürecek
mudibeya@hotmail.com