Az önce Carrefour’dayım… İki üç arpa suyu alayım da dünyevi şeyleri çok da dert etmeyeyim dedim…Neyse işte aldım, sıraya geçtim, bekliyorum… Önümde de dört kişi var… Çok şükür ki fakir ama 50K kazanıyor havasında yaşayan toplumuz… Herkesin elinde maximum 4-5 parça var… Dolayısıyla ben de haliyle sıra 5 dk’ya biter kafasındayım.

Velhasıl “bir dakika” deyip kasiyer gitti geldi, “kusura bakmayın, yeni fiyatı koymamışız kilosu 18 TL değil 21 TL… Dilerseniz iptal edebilirim” dedi… Baktığında olağan…Kalp – damar ameliyatı yapmıyor eleman… Depolama ve satış yapıyor… Müşteri sanıyorum – göremedim çünkü – “öyle yazmıyor ama” kaprisi yapınca eleman kontrol etti ve beraberinde alternatif üretti. Dolayısıyla müşterinin yapacağı iki şey var. Ya tamam, ya devam.

Yine de işte o müşterideki o tripleri gördüm ya… Delirdim… O sağa sola bakıp, zamana ve sıradakilere saygısızlık yaptığı ukala gülümsemeler… Numaradan şaşırma hareketleri… Yani hiç beklemiyordum sizden tripleri… Tamam ama ben o fiyatı gördüm bir kere cümleleri…

İçimden bir ses dedi ki… Beyler bir dakika, sıradan bir geçebilir miyim de… Elemana da al 200 TL… Siktir git, bir daha da buraya gelme de, dedi… Yine de ben o cümleyi demedim… O da 360 TL küsürlük alışverişini yaptı belki 357 TL de olabilirdi muazzam bir kayıp ama işte bu kafa hep kaybedecek… Küçük dertlere kafa yoran insanlar hep ama hep kaybedecek.

Niye? Yazdırmayın işte… Elemanın ceketine sümük sürmüşler, yaş olmuş 73, ingilizce yok, vizyon yok, 15 sene sonra baş örtüsü diyor… Siz de hala ama hala bir şeylerin değişeceğini sanıyorsunuz… Yeniliklere açık olun… Küçük hatalara kafayı takmayın… Büyük resmi görmeye bakın… Her alanda… Valla.