Zaman denilen kavram, biatkarlara göre; sıradan, düşünülmekten kaçınılan, bazen fırsat, bazen ise hüzündür. Realistlere göre ise; problemin belki de paradoksun ta kendisidir. Öyle ya… Bir realist olarak şahsen bana göre hayatta her ama her şey doğru zamanlamadan ve zamandan ötürüdür.

En de olsan, dibi de görsen; hiçbir şeyin sonsuza kadar anlamı kalmıyor ki… Kum saati misali zamanın bitmişse eğer, herşeyinin olması ya da olmaması dahi o kadar önemli kalamıyor.

Seni sen yapan gayeler, doğrular ve tecrübelerin yanına ilahi mesajları da okuduktan sonra bu düşünceleri hem harmanlayıp hem de sırtlamaya karar verdiğin an, hayatını diğerleri gibi maskelerle yaşamak yerine, bile bile günahı ve sevabıyla yaşıyorsan, bana göre doğru bir birey ve realistsindir. Bırak pesimist desinler… Anlamazlar ki.

Haliyle… Bu aziz topraklarda… Kendini düşünür sanan, kendini hacı hoca ilan ettiren ya da bilge bir zatmış gibi itelenenler, yeteri kadar saçma sapan, bayağı ve biatkarlık üzerine tatava ve sözler paylaştı.

Bu yüzdendir de, bu biatkar kafa reddedilip, yaşanmalı hayat Prometheus gibi… Zeus olacak Muaviye kafasındaki zatlara inat, karanlıklara karşı ateşler yakılmalı… Bu doğru davranış cezasız kalmayacağından zincirlenmeli… Karaciğeri kargalar tarafından dahi yenilmeli ama gün sonunda zincirlerini dahi koparıp benliğini kabullenmeli… Çünkü başa dönülüp hatırlanmalı… Zaman gelip geçiyor… Senden sonrası ne olacak?