• ÝzEdebiyat > Deneme > Unutulamayan Dönemler |
181
|
|
|
|
|
Yalnýz sanýlýrdý köklenip, büyüdüðü topraðýnda. Heybetinde ne çok öykü biriktirdi… Hep dinledi… Dinlemekten býkmadý.
Bu yüzden hiç yalnýz olmadý bu çýnar. Dallarýnda yuvalanmýþ ve çeþidini sayamadýðým kuþlarýn cývýltýlarýný barýndýrýr içinde bir de kesik yeþil hýþýrtýsýný. |
|
182
|
|
|
|
|
serdar, mustafa, ali ve ahmet’ di adlarý. belki de birbirlerini hiç tanýmýyorlardý. 1980 - 83 sürecinde adana 1 numaralý sýkýyönetim mahkemesinin kararýyla idam edilen bu dört genç insandan üçü sol, biri sað görüþlü mahkumun infaz öyküsü, tarihin bilinmeyen kuytu köþelerinden çýkarýlýp gün yüzüne çýkarýldý... |
|
183
|
|
|
|
|
Oturduðumuz ev. Demir Apartmaný'nýn altýncý ve en üst katýydý. Pencereden sepet sallýyor, "Bakkal Dimitri!" diye baðýrýyor, sonra da apartmanýn tam karþýsýndaki binanýn altýndaki bakkalýndan Dimitri çýkýnca da herkese duyura duyura sipariþimizi veriyordu |
|
184
|
|
185
|
|
|
|
|
Daðlarý aþacak amacým yok!Bir sevdam vardý,o da unuttu gitti beni.Dað da yok bu yüzden!..Yol derseniz ecel terim... |
|
186
|
|
|
|
|
Sen gitmiþtin…
Zaman, týrnaklarýnla kazdýðýn tünellerinde ilerliyordu kaçmak adýna bu oyundan. Karanlýktý yüzün… Ne gölgen vardý ne de gökyüzün… Bedenin soluksuz bir tünele uzamalardaydý. Tünel sana yetiþemiyordu. Hüzünden prangalar bileklerini acýtýyordu.
Son sigaraný nefeslemenin keyfini çakmaðýnýn deposuna doldurmuþtun bitimi belirsiz bir oyun öncesi. Ki karanlýða düþtüðünde bilecektin çakmaktaþýnýn çoktan bittiðini… Oyun sonunda. |
|
187
|
|
|
|
|
Okuduðum roman hep SEDALÝNKA oldu ..
Hala BOSNA’ dan gelmedi haber!
|
|
188
|
|
|
|
|
Kekeme kalemim yetmiyor içimdeki çocuðun cebindeki misketlerinin bir dut aðacý gibi yaðmalanmasýný anlatmaya. Buraya geleli ne kadar oldu bilmiyorum; artýk gökyüzüne ne zaman baksam yaz yaðmurlarý düþüyor gözlerime |
|
189
|
|
|
|
|
Çok köyü durumdayým. Bedenimi ruhumdan ayýrmak istiyorum. hep karalýk köþelerde yalnýz baþýma aðlýyorum. |
|
190
|
|
|
|
|
Kolay deðil, yorulmuþtu!
Ýhtiyaç sahibi, olmamýza raðmen, emekli olacaðým diyordu! |
|
191
|
|
|
|
|
Yalnýzlýðýn O alaycý hüznüyle yaþarken ben, ( kaç zaman bilinmez ) olur olmadýk çýka geliþlerini bekledim. Üzerinde siyah bir esbap ve küçücük ayaklarýnla nasýlda çabuk çýktýn hayret içimde sonu bulunmayan O yokuþu. |
|
192
|
|
|
|
|
Ben ipeksi bir karanlýkta tenine ulaþabilmek ve yakalayabilmek aþkýyla birçok duvara çarpacaktým yüzümü… Duvarlar, yüzümden sevince kesmiþ sývalarýný sana dökmek istedikçe, sen iþ yerini terk etmiþ bir arsýzlýðý alýkoyup buzdan bir mala ile yok edecektin. Ben otoyol kayganlýðýnda akýp gidecektim gölgenden. ‘Dur’ levhalarý umursamayacaktý hiç birimizi. |
|
193
|
|
|
|
|
Yapýlabilecek herþeyi yaptýðýna inanýyorsan eðer güçlü ol, karþýlýðýný bulamadýðýn ve paylaþmaktan sakýnmadýðýn sevgi bir gün seni bulacak. Þimdi yapman gereken, acýný çekip noktayý koymak. |
|
194
|
|
|
|
|
.. Sanýrým önlüðümün yamalarýný görünce, yakamýn olmadýðýna karar vermiþti. Baþka bir açýklamasý yoktu bunun!.. |
|
195
|
|
|
|
|
Bu konuda yazmak nereden aklýma geldi ise?Yazdým,umarým,iyi etmiþimdir. |
|
196
|
|
|
|
|
Yok olmak aslýnda karanlýðýn içerisinde, ýþýk varken bile. Yok hissetmek kendini aslýnda var olduðunu bile bile. Ne kadar da zor aslýnda yalnýzlýk, paylaþýlabilinicek biri bulunamadýðýnda artýk, yani bir bakýma da yok olmak göz kamaþtýrýcý varlýðýn içer |
|
197
|
|
|
|
|
Serseri düþünceler elini kolunu sallayarak gezerken dýþarýda,siyasi tutuklu düþüncelerim vardý bu mapusta...Neden sustuðunu bilmediðim,göðsü daralýp yüreði kanayan kirli sakallý bir dost dururken yan hücremde,meydanda volta atýyordu yaþamak bir aðaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeþçesine felsefesini hepimize aþýlayan mavi gözlü,selvi boylu delikanlý. |
|
198
|
|
199
|
|
200
|
|
|
|
|
Okunanlarý dinliyor gibi göründüm ama aklým baþka yerdeydi.Bir þiiri mayalýyordum yüreðimde: YASAK AÞK!... |
|
Anasayfa
