• İzEdebiyat > Deneme > Unutulamayan Dönemler |
241
|
|
|
|
Dağlara kaçırılan kızların yaşadıklarını yaşatacaklardı ona... |
|
242
|
|
|
|
Bazen öyle bir anlar vardır ki, insanın hayatında bazen bir şiir yazar rahatlarız gün içerisinde, bazen de dost ararız dertleşecek belki de bir sigara tüttürecek |
|
243
|
|
|
|
güneşli bir günü pembeye dönüştürecek bir düş zamanımız bile yok bizim... |
|
244
|
|
|
|
Hiç Gidipte Dönmeyecek Sanıyorum İlkbaharı |
|
245
|
|
|
|
Acım acınla birleşti... Büyüttü içindeki yangını... Hiç doğurmasaydım dedin mi? KEŞKE dedin mi? |
|
246
|
|
|
|
Böylesine acımasız bir duygu, bu kadar övülerek anlatılamazdı. Kalbimi hassas bir cam gibi, ilk darbede tuz buz edecek bir şey olmamalıydı aşk. Aşk (acı çekmekte olsa) bu kadar vazgeçilmez olamazdı... |
|
247
|
|
|
|
Sorarım!
Hangi gizli el teslim alır sevinçleri..... |
|
248
|
|
249
|
|
|
|
çoktan koymuştum adını:ŞAFAK YIRTAN!...
|
|
250
|
|
|
|
!..Bir yılkı atının yelelerine asılarak!..Neredesin?
|
|
251
|
|
|
|
hani geçmişe bakıpta içimizi titretirya mazimizdeki anılar acıda olsa tatı da olsaa eski kokar güzeldir özlerizz yaa işte ölee bişeyyy.... |
|
252
|
|
|
|
Bunları düşündükçe daha çok teslim oluyordum geceye...Pencereden göz kırpan yıldıza kızdım ve arkamı dönüp yumdum gözlerimi...Anlamı... |
|
253
|
|
|
|
imzalar atılıyor savaşlar adına..bitirmek için olmuyor çoğu amaç kazanmak..kazanırken kaç kişinin öldüğü önemsiz..taş atan ufacık eller önemsiz....O imzaları atan eller hiç taş atmamaıştı ki.. |
|
254
|
|
|
|
sonra
sonrasını bilmiyorum.
neden?
çünkü daha yaşamadım |
|
255
|
|
|
|
nedendir bu sevmemek , sevmemekten midir ki bu hesapsızlık..
bir yerde bir terslik olmalı bu benim duygum olamaz, sevgi bitmezdi hani
kanbağı bile olsa bu duygular neden boş, hissetmemek de öle heder ki
isyan günlerinin şaşalı yaşamı gibi...
|
|
256
|
|
|
|
Yaşar giderdim akıntılara karşı koymadan..Suya düşmüş bir yaprak gibi yani...Nasılsa bir yerlerde vururdum kıyıya..Nasılsa bir gün çökerdim dibe...Nasılsa ölüm, hepimizin tek hakkı değil miydi? |
|
257
|
|
|
|
Zaten ben hiç yaşımın insanı olamadım ki!..Çocukken yetişkin biri; gençken korkağın teki; .... |
|
258
|
|
|
|
Seni her okuyuşumda Adiloş Bebem!
Bir Ahmet Arif geçer şiirlerden,
Bir de yüreğim!..
|
|
259
|
|
|
|
’Hala orada mıyım’ diye düşündüğüm olur bazen. Sülük ve yılanlarla, kurbağalarla..... |
|
260
|
|
|
|
; tarih denen şeyi de kendimiz yazıyormuşuz meğer!..’diyeceğim... |
|