Son Dua
(Hakan Yozcu) 2 Mayýs 2011 |
Aný |
| |
Artýk kapýlar açýldýðý için Rum tarafýna rahatça geçebiliyorlardý. Aslýnda gitmeyi çok sevmiyordu; ama nedense içinden de hep gitmek isteði geliyordu. Sanki oralarda yýllar önce kaybettiði bir þeyleri bulacak gibi hisse kapýlýyordu. Bir umut taþýyordu içinde. Ne olduðunu bilmediði, görmediði bir þey tasarlýyordu hayalinde. Bazen gözlerinin önüne birini getiriyor ama kim olduðunu kendisi de kestiremiyordu. Puslu, sisli bir görüntü içinde iri yarý, dev gibi birini görüyordu sanki…
|
|
Küçük Bir Kaza Yaþadýk
(Hakan Yozcu) 30 Ocak 2014 |
Aný |
| |
Biraz sonra, Allah'tan mý desem bilmiyorum, araba kendiliðinden duruyor. Tabii ben öyle sanýyorum... Meðer arkada koskocaman bir jip var. Araba sanki onu görmüþ ve onun heybetli görüntüsünden korkudan duruyor |
|
4. Türkoloji Buluþmasý Kktc Gezisi
(Hakan Yozcu) 21 Mayýs 2014 |
Aný |
| |
KKTC Gezi programýmýz bu gün resmen baþladý. Programda önce Sayýn Cumhurbaþkanýmýza yapýlacak ziyaret vardý. Son güne kadar programda adýmýz vardý. Fakat Uluslararasý görüþmelerin baþlamasý nedeniyle Cumartesi günü yapýlacak olan tüm randevularýn iptal edildiðini öðrendik. Tabii bu tüm arkadaþlarýmýzda bir hayalkýrýklýðý ve bir üzüntü yarattý. Çünkü hepsi de o aný, Sayýn Cumhurbaþkanýmýzý görmek, kendilerinin elini sýkabilmek ve kendileriyle sohbet etmek düþüncesini taþýyorlardý. Bu, tek hayalleriydi. Olmadý. “Nasip deðilmiþ” dedik ve saygýyla karþýladýk...
|
|
Topuk Dikeniyle Yaþamak
(Hakan Yozcu) 22 Aðustos 2014 |
Aný |
| |
aat 10.00'a kadar gelen giden olmadý. 10.00'u biraz geçe kapýda görevli bir genç belirdi. "1 Numara!" diye baðýrdý. Ve "Benim" diyen kiþiyi kapýnýn önünde beklemeye aldý. 5-10 dakika sonra doktor geldi. Saat tam 10.15. Sakin bir þekilde sýramýzýn gelmesini bekledik. |
|
Ferhat Gibi
(Hakan Yozcu) 9 Eylül 2014 |
Halk Öyküleri |
| |
Manjhi, öyle bir köyde yaþýyordu ki, hastaneye ulaþacak bir yol yoktu. Arada bizim Beþparmakdaðlarý’na benzer bir dað vardý. Ve en az 71 km bu daðý týrmanýp aþmasý gerekiyordu.
Manjhi, bu daðý bir türlü aþamadý. |
|
Beyaz Melekler
(Hakan Yozcu) 10 Mart 2015 |
Aný |
| |
Ve hastanedeyim. Ben, arabadan hemen aþaðýya iniyorum. Ýki büklüm, ellerim kucaklarýmda birbirleriyle kenetlenmiþ... Hastanedeki görevliler beni o halde görünce hemen koþuyorlar. Tabii tanýyanlar da var aralarýnda beni...
Ýlgi oldukça büyük... Tüm kapýlar sonuna kadar açýlýyor adeta... Hemþireler koþuyor, "Donuyorum, beni ýsýtýn diyorum..." Fakat, kat kat giyinmiþim... Kazak, ceket, palto ve bir battaniye... |
|
Ulu Çýnar
(Hakan Yozcu) 10 Mart 2015 |
Aný |
| |
Yol uzundu. Nedense hiç bitmiyordu. Kýrk dakika bana saatler gibi gelmiþti.
Yüzüm gülmüyordu. Her zaman olduðu gibi þimdi þen, þakrak, mutlu deðildim. Etrafýmda gördüðüm her þey ve hiç kimse, pek hoþ, pek güzel gelmiyordu bu sefer bana. Bir umutsuzluk, bir acý bekleyiþ vardý yüreðimde. Sanki önümü göremiyordum. Bir saat sonrasýnýn neler getireceðini bilemiyordum. Önsezi yetimi kaybetmiþtim sanki. Sadece bekliyordum. |
|
Ritsa Gölü Efsanesi
(Hakan Yozcu) 20 Aðustos 2015 |
Aþk ve Romantizm |
| |
“Bir zamanlar Ritsa Gölü’nün yerinde bir vadi ve onun içinden akan bir ýrmak varmýþ. Bu vadinin masalsý yamaçlarýndaki meralarda, dünyalar güzeli bir kýz yaþarmýþ.
Adý Ritsa olan bu kýzýn Agepsta, Atsetuk ve Psegishi adýnda üç erkek kardeþi varmýþ. Erkek kardeþleri gündüz ormanda avlanýr, akþam olunca da kulübede toplanýrlarmýþ. Ritsa onlara yemekler hazýrlar ve þarkýlar söylermiþ. |
|
Ýran’dan Acý Bir Aþk Hikâyesi
(Hakan Yozcu) 25 Aralýk 2015 |
Baþkaldýrý |
| |
Bu hikâyede de farklý bir tat, farklý bir duygu, farklý bir düþünce bulacaðýnýza inanýyorum. Sayýn Þirin Bal’a teþekkür ediyorum:
“Ýran'daki devrim yasalarýna göre "fuhuþ'un cezasý idam'dýr.” Bir erkekle
birlikte görülen kadýn, erkeðin eþi ya da birinci derecede akrabasý olduðunu ispat edemediði takdirde fuhuþ sayýlarak cezalandýrýlýr. |
|
Nasýlsýn?
(Hakan Yozcu) 19 Ocak 2016 |
Didaktik |
| |
- Ama, "O" dedin. – “O” mu dedim? -Evet , ben, O'nu sormadým ki. Seni sordum. |
|
Baðdat Hurmasý
(Hakan Yozcu) 25 Ocak 2016 |
Gülmece (Mizah) |
| |
Biraz sonra gözüm þoförün ön kýsmýnda bulunan dikiz aynasýnýn üzerine asýlmýþ bir kâðýda takýlýyor. Kaðýdýn üzerinde eski yazýlarla "Baðdat Hurmasý" yazýyordu. Tabii Osmanlýca okumayý bildiðim için bu yazýyý da kolayca okuyorum. Sanýyorum Arap ülkelerinden birinden alýnarak getirilen Hurma paketlerinin üzerindeki etiketlerden biri.
Þoföre "Hurma mý satýyorsun?" dedim. |
|
Aksilikler
(Hakan Yozcu) 12 Þubat 2016 |
Beklenmedik |
| |
Sabah erkenden ustalardan bir telefon geldi. “Aðabey, tutkallar yok” dedi. “Hemen geliyorum” dedim. Arkadaþa gittim. Arkadaþ, dükkânda yok. Dükkâna bakan genç bir çalýþan var. Soruyorum. “Ustan nerede?” Cevaplýyor: “Aðabey, ustam dýþarýda. Öðleden sonra ancak gelir.” |
|
Sevgisiz Sevgi
(Hakan Yozcu) 4 Nisan 2016 |
Baþkaldýrý |
| |
Peki sevgisiz sevgi olur mu? Sevmeden sevmek. Veya sevmediði halde sever gibi görünmek. Veya sevdiði halde, sevmemek. Adýný varýn siz koyun.
Dedik ya ailelerde sevgi önemlidir. Bir baba düþünün. Gözünü para hýrsý bürümüþ. Varsa yoksa para. Baþka bir þey düþünmemiþ. Çocuklarýnýn her bir ihtiyacýný karþýlamýþ. Bir dediklerini iki etmemiþ. Onlar ne istemiþse, on katý fazlasýný almýþ. Çünkü maddi yönden hiçbir sýkýntý çekmemiþ. Ve çocuklarýna da çektirmemiþ. Ama gelin görün ki, ömrü boyunca o çocuklarýyla bir gün dahi oturup oynamamýþ. |
|
Emanet
(Hakan Yozcu) 30 Eylül 2016 |
Toplumcu |
| |
Ali Aða ayaða kalktý. Þaþkýnlýðýný hala üzerinden atamamýþtý. Çünkü evine ilk defa bir Rum geliyordu. Ne yapacaðýný þaþýrdý.
Kýsa bir süre sonra þaþkýnlýðýný üzerinden attý. Yüzü içtenlikle gülmeðe baþladý. Rumlara dönerek:
-Vay benim gardaþým! Velcome, velcome. Hoþ geldiniz, hoþ geldiniz, dedi. Onlarý samimi bir þekilde karþýladý. Buyurun oturun. Bir
çayýmýzý, gahvemizi için.
Ali Aða’nýn bu samimiyeti Rumlara da bir güven vermiþti. Ýçlerindeki tereddütler de tamamen ortadan kalkmýþtý. Ne de olsa nasýl karþýlanacaklarýný bilmiyorlardý. Çünkü bu insanlar hakkýnda olmadýk hikayeler dinlemiþlerdi yýllarca. Oturdular. Yarý Ýngilizce, yarý Türkçe, daha çok Rumca dertlerini anlatmaya çalýþtýlar. |
|
Gulit
(Hakan Yozcu) 30 Eylül 2016 |
Toplumcu |
| |
Köyde çocuklarýn da maskotu haline gelmiþti Gulit. Yoldan geçen çocuklar, ona bakmadan edemiyor, ona dokunmadan,
okþamadan, sevmeden yapamýyorlardý. Her çocuðun aðzýnda:
- Gulit gel! Gulit gel! Gulit! Gulit! Gulit!... gidiyordu.
Gulit arada sýrada koyun gütmeye de giderdi. Burhan’ýn koyunlarý vardý. Her koyuna gittiðinde Gulit’i de götürürdü. Gulit
de sahibiyle birlikte giderdi. Üstelik de çok mutlu olurdu. Gulit olduðu zamanlar, Burhan pek fazla yorulmazdý. Çünkü verilen bütün
komutlarý Gulit yerine getirirdi:
“Gulit koþ!” Gulit koþardý.
“Gulit, koyunlarý çevir!” Gulit çevirirdi.
“Gulit otur” Gulir otururdu. |
|
Düþen Ýlk Yaðmur
(Hakan Yozcu) 21 Kasým 2016 |
Aný |
| |
Ben, çok severdim ilk düþen yaðmurdan sonra etrafa yayýlan toprak kokusunu… Baþka bir kokusu olurdu. Beni alýr, farklý dünyalara götürürdü hep… Mis gibi gelirdi bana… “Toprak kokuyor” derdim hep. Dýþarý çýkar bu kokuyu sonuna kadar teneffüs ederdim. |
|
"Kuzucuk Köyü"nde Sabah Kahvesi
(Hakan Yozcu) 21 Kasým 2016 |
Aný |
| |
Küçük, temiz ve þirin bir yer “Barýþ’ýn Yeri.” Burasýný, belediye açmýþ. Hakan, “Ben çalýþtýrýyorum burasýný” diyor. “ Genelde hafta sonlarý hizmet veriyorum. Sabah erkenden gelip açýyorum. Erkenci müþterilerim var. Gelip kahve içerler. Döner veya kebap yerler. Öðleye doðru da kapatýrým” diyor… |
|
Güle Güle Omarým
(Hakan Yozcu) 14 Ekim 2017 |
Halk Öyküleri |
| |
O dönemde Kesikkeli Köyü’nde yaþayan Çerkez Kerim Aða vardý. Yaþadýðý konaðý, tam bu Ceyhan Nehri’nin kenarýndaydý.
Yaþý ilerleyen Kerim Aða felç geçirerek hasta olmuþtu. Tekerlekli sandalyede yaþamýný sürdürüyordu. Yanýnda da iþçi olarak çalýþan, halk arasýnda tutma veya yanaþma denilen iþçi Ömer vardý. Ömer’e halk aðzýyla ona Omar deniliyordu. |
|
Davetsiz Misafirler
(Hakan Yozcu) 1 Aralýk 2017 |
Aný |
| |
Kimdi bu kiþiler? Nasýl insanlardý? Ýyi insanlar mý? Kötü insanlar mý? Ne amaçla evime gelmiþlerdi? Gerçekten satýcý mýydý bunlar? Güvenli mi idiler?
Güvenli olduklarýna ne kadar emin olmalýydým? Çünkü bu tür dolandýrýcýlarýn, geçmiþte kapýlara kadar gelip yalan söyleyip aldatarak vatandaþlarý soyduklarý, dolandýrdýklarý biliniyor. |
|
Sevginin Adý Baþka
(Hakan Yozcu) 3 Nisan 2018 |
Sevgi ve Arkadaþlýk |
| |
Kadýn:
- Execuse me, (Affedersiniz) dedi.
Muhtara dönüp:
- Kadýn Ýngilizce konuþuyor. Yabancý sanýrým, dedim.
Karanlýktan ve uzak mesafeden göremediðimiz için kadýnýn kucaðýndaki minicik köpeði ancak o zaman fark ettik. |
|
Binboða Köyü
(Hakan Yozcu) 1 Aðustos 2018 |
Aný |
| |
Dedeme "Gara Meme" derlerdi. Biraz kýsa boylu, esmer, yaðýz bir adamdý. Güçlü kollara sahipti. Pazýlarý o yaþta bile kaslýydý. Ayaðýnda hep Adana Þalvarý vardý. Ayaklarýnda, o döneme has, kara lastik ayakkabý bulunurdu. Üzerinde kareli bir gömlek, baþýnda da yünden yapýlmýþ bir takke olurdu. Pek konuþmayý sevmezdi. Ama çok çalýþkan biriydi. Evin arkasýndaki 1-2 dönüm yeri eker biçerdi. |
|
Hangi Ahmet?
(Hakan Yozcu) 8 Ekim 2018 |
Gülmece (Mizah) |
| |
Sert Ahmet mi?
-Deðil.
-Sibop Ahmet mi?
-Deðil.
-Çil Ahmet mi?
-Deðil.
-Þiþko Ahmet mi?
-Deðil.
-Empas Ahmet mi
-Deðil.
-Deli Ahmet mi? |
|
Þimdi Geliyorum
(Hakan Yozcu) 8 Kasým 2018 |
Aný |
| |
ir 15 dakika daha bekliyorum. Ýçimden: "Artýk gitsem mi?" diyorum. "Ama ayýp olur. Gitmek Olmaz" diyorum.
Þimdi gelecekti. Odada hala yalnýzým. Biraz sonra, yan odadan müthiþ bir kahkaha geliyor. Þaþýrýyorum. Çünkü gelen ses, onun sesine çok benziyor: "Olmaz" diyorum. "Burada olduðumu, üstelik kendisi için geldiðimi de biliyor. Bir baþkasýdýr. Ses, sese benzer." diyorum. Çaresiz, beklemeye devam ediyorum… |
|
Yaþlý Bir Amca
(Hakan Yozcu) 25 Þubat 2019 |
Aný |
| |
Yaþlý amca, markete girdi. Ben de arabada radyoyu açýp müzik dinlemeye baþladým. Kendi kendime gülüyordum. “Aldýn mý baþýna belayý?” diyordum.
On dakikadan biraz fazla zaman geçmiþti. Yaþlý amca hala görünürde yoktu. Kendi kendime “Söz verdin, çaresiz bekleyeceksin” diyordum. |
|
Dut Aðacýna Asma Aþýsý
(Hakan Yozcu) 23 Mart 2019 |
Gülmece (Mizah) |
| |
Geçenlerde köye gittim. Arkadaþýmý ziyaret ettim. Tabii meþhur aðacýmýzýn altýnda oturup sohbet etmek istedim. Ama ne göreyim, dut aðacýmýz adeta yerinde yoktu. Neredeyse tamamen kesilip budanmýþtý.
Arkadaþa “Bu ne hal? Ne oldu bu aðaca?” dedim. Arkadaþým güldü: “Hiç sorma! Bir bilsen aðacýn baþýna neler geldi.” dedi. |
|
Sýra Beklerken
(Hakan Yozcu) 1 Haziran 2019 |
Aný |
| |
- Hayýr, baðýrmýyorum, siz sakin deðilsiniz, dedi.
Anlaþýldý ki bayan, baþka birine kýzmýþ, ceremesini de ben çekiyorum.
- Sanýrým, siz, baþka birine kýzmýþsýnýz. Öcünü de benden alýyorsunuz.
- Ben, kimseye kýzmýþ deðilim.
- O zaman, niye sesinizi yükseltiyorsunuz?
- Beyefendi, uzatmayýn. Bekleyin. Biraz sonra sizinle ilgilenirim.
- Tamam da bakýn hala 193 numarasý duruyor. O halde, nasýl sýramý kaçýrmýþ olabilirim?
|
|
Posta
(Hakan Yozcu) 9 Temmuz 2019 |
Aný |
| |
Günler, günleri kovaladý. Sitenin her önünden geçiþimde görevlilerin bana sesleneceði umuduyla bakýyor, belki postayý verirler diye hayal ediyordum. Ama nafile bütün düþüncelerim boþa çýktý. Ne seslenen vardý, ne de elime bir þeyler tutuþturan… Her defasýnda hayal kýrýklýðý ile geçiyordum kapýnýn önünden… |
|
Avni Ýle Bayramlaþtýk
(Hakan Yozcu) 14 Aðustos 2019 |
Aný |
| |
Her sene yýlbaþlarýnda hindiler, tavuklar kesiliyor. Bu hindiler, tavuklar hayvan deðil mi? Ýspanyada matadorlarýn katlettiði boðalar ve kafasý çekiçlerle patlatýlarak avlanan fok balýklarý, Çin’de kesilen köpekler hayvan deðil mi?
Ýnsanlýk tarihi boyunca hemen bütün dinlerde kurban uygulamasý mevcut olmuþtur. Aralarýnda biraz farklýlýklar bulunmaktadýr ama yine de kurban sürüp gelmiþtir |
|
Küçük Bir Leblebinin Baþýma Açtýðý Ýþ
(Hakan Yozcu) 22 Aðustos 2019 |
Aný |
| |
Yataða girip uyumaya çalýþtým. Uyu uyuyabiliyorsan. Saða sola döndükçe sanki daha da büyüyordu sýzý. Hareketten besleniyordu sanki…
“Ah bir sabah olsa!” diye dua ediyordum. Saat baþý bir tane aðrý kesici alýyordum. Arada bir kocakarý ilaçlarýna da baþvurmuyor deðildim. Ama hiç birinin faydasý olmuyordu. |
|
Kýbrýs Ada Kýþý
(Hakan Yozcu) 18 Ocak 2021 |
Aný |
| |
O gece, telefonum çaldý. Hiç tanýmadýðým, bilmediðim bir bayan: “Ben, Emel” dedi. Kostüm sorumlusuymuþ. Benden, bedenim, kilom, ayak numaram gibi bilgileri istedi. “Kostümlerinizi hazýrlayacaðým. Pazar günü görüþürüz” dedi. Heyecaným gittikçe artmaya baþlýyordu. Þaka gibi baþladýðým bir olay gerçek mi oluyordu? Yoksa rüyada mý idim?
Biraz sonra bir telefon daha: “Rejiden arýyorum. Size rollerinizi |
|
Lahmacun
(Hakan Yozcu) 19 Nisan 2021 |
Aný |
| |
Cama yaklaþýp içeriye göz attým. Kimse görünmüyor. Yan tarafa doðru yürüyüp birileri var mý diye bakmaya baþladým. Gerçekten kimse yok.
Tekrar ön tarafa gelip kapýya yaklaþtým. Cama hýzlý hýzlý birkaç defa vurdum. Yok. Allah’ýn bir kulu görünmüyor. Bu defa biraz daha hýzlý vurdum. Tam umudu kesmiþtim ki içeriden genç bir bayan çýktý: |
|
Þark Bülbülü
(Hakan Yozcu) 26 Mart 2022 |
Aný |
| |
Yaþlý bir þairin gemi yolculuðu |
|
Nur - Iþýk
(Hakan Yozcu) 1 Nisan 2022 |
Toplumcu |
| |
Evi de yoktu. Saðlýksýz, virane görünümlü, boyasýz, sývasýz, rutubetli küçücük bir odada kalýyordu. Burasý bir dükkândan bozma bir mekândý. Ev desen eve benzemiyor, dükkân desen dükkâna benzemiyordu.
Yalnýzdý. Yapayalnýz. Karýsý, çocuðu, akrabasý kimsesi yoktu. Bu yüzden gamsýz, kedersiz, umarsýz olmuþtu. Beklediði, istediði hiçbir þey yoktu. Nasýl olsa ölecekti. Niye bu dünyayý kendine zehir edecekti? Bir döþek, bir yastýk, bir battaniyesi vardý ya, kuþ tüylü yataðý, yorganý olsa ne yapacaktý? |
|
Adanalý
(Hakan Yozcu) 4 Nisan 2022 |
Aný |
| |
yeter ki sevmesini bilsindi. Hayat daha baþka güzel olurdu o zaman. Sevgi ile her þey yeþerirdi... |
|
Iskadro
(Hakan Yozcu) 6 Nisan 2022 |
Aný |
| |
Ayaðýmdaki küçük dediðim nokta, her geçen gün büyüyor, büyüdükçe çoðalýyordu. Ayaðýmýn üzeri küçük küçük noktalarla dolmuþtu. Zamanla bu noktalar birleþiyor ve kocaman bir yumru oluþturuyordu. Ne yapacaðýmý bilemiyordum. Yumru büyüdükçe, bot da ayaðýma dar gelmeye baþlýyordu.
Iskadro denilen bu siðillerin yakmakla geçtiðini biliyordum. |
|
Halý
(Hakan Yozcu) 6 Nisan 2022 |
Aný |
| |
- Etme gözünü seveyim. Onu Allah doyuramýyor ki ben doyurayým. Adam, insan deðil, mübarek ayý. Doymak nedir bilmiyor ki, dedim.
Tam bu sýrada dýþardan uzun bir korna sesi duyduk. Bir araba tam ön tarafýmýzda durdu.
Gelen Burhan’dý:
- Hocaaaaa! Diye baðýrdý.
Mehmetali:
- Ýþte geldi seninki hocam, dedi. Bu arada kebaplarý da atmýþtý mangala.
|
|
Köy Öðretmenleri
(Hakan Yozcu) 6 Nisan 2022 |
Aný |
| |
Okula geldiklerinde þaþkýnlýklarý bin kat daha arttý. Okul demeye bin þahit isterdi. Býrakýn duvarlarýn boyasýný, sývalar dökülüyor, demirler pas tutmuþ, iskelet gibi görünüyordu. Sýnýflara üç beþ masa konularak bir sýnýf havasý verilmiþti. Duvarda bir kara tahta bile yoktu. Kara tahta olmayan bir yerde tabii ki tebeþir olmasý beklenemezdi.
Ne yapacaklardý? Bu kadar yoklukta nasýl eðitim verebileceklerdi? Okul sorumlusu Koray öðretmenle görüþtüler. O da göreve baþlayalý birkaç gün olmuþtu. Ýþleri çok zordu. Ama umutluydular. Ýyimserdiler. |
|
13. Maaþ
(Hakan Yozcu) 6 Nisan 2022 |
Aný |
| |
Eðlenecek bir yer bulamamýþlardý.
Çareyi köye dönmekte buldular. Köye geldiklerine kahvehaneyi açýk buldular. Arabadan inip içeri girdiler. Kimileri içip sohbet ediyor, kimileri televizyon seyrediyor, kimileri de küçük çaplý okey oyunu oynuyorlardý.
Arka tarafta bulunan odanýn kapýsý kapalýydý. Merak edip baktýlar. Ýçeri girdiler. Ýçerde bir masa kurulmuþ oyun oynanýyordu. Oynanan oyunu izlemeye baþladýlar. |
|
Iskadro (Siðil)
(Hakan Yozcu) 6 Nisan 2022 |
Aný |
| |
çoðalýyordu. Ayaðýmýn üzeri küçük küçük noktalarla dolmuþtu. Zamanla bu noktalar birleþiyor ve kocaman bir yumru oluþturuyordu. Ne yapacaðýmý bilemiyordum. Yumru büyüdükçe, bot da ayaðýma dar gelmeye baþlýyordu.
Iskadro denilen bu siðillerin yakmakla geçtiðini biliyordum. “Erkekse geçer; yok diþi ise çoðalýr, artar.” denilmiþti. Benimkisi çoðalýp artan türdendi. |
|
Futbol Maçý
(Hakan Yozcu) 7 Nisan 2022 |
Aný |
| |
Ben, her ihtimale karþý, saha kenarýndaki seyyar satýcýlardan köfte de almýþtým. Öyle ufak tefek þeylerle doyacak biri deðildim.
Sahaya erken girmemize raðmen, etraf mahþer günü gibiydi. Saha içi seyircilerle daha þimdiden dolmuþtu. Tüm seyirciler, tezahürat ederek takýmlarýný destekliyordu. Ama býrakýn saha içini dýþarýsý da öyleydi. Ana baba günüydü. Binlerce insan stada girmek için kuyrukta sýra bekliyorlardý. Sahanýn etrafý köfteciler, kebapçýlar, þapka satanlar, bayrak satanlar, kaþkol satanlar, forma satanlar, binlerce görevli polis, kapýcý, biletçi, görevli ile doluydu…
|
|
Cassandra Hotel Bodrum
(Hakan Yozcu) 8 Nisan 2022 |
Aný |
| |
Dar sokaklardan ilerliyoruz. Minibüs, yolcu alýp indiriyor. Bu nedenle sýk sýk duruyor ve hareket ediyor. Yolcularýn büyük çoðunluðu yabancý. Minibüste genellikle hep Ýngilizce konuþuluyor. Türkçe konuþan yok denecek kadar az.
Þoföre:
- Ne kadar kaldý? diye soruyorum.
- Daha var, gelince ben size söylerim, cevabýný alýyorum.
Araç, devam ediyor. |
|
Güzel Bir Dünya
(Hakan Yozcu) 9 Nisan 2022 |
Aný |
| |
Bu gün de ayný þeyleri görmüyor muyuz? Yolsuzluklar, haksýz kazançlar, sahtekârlýklar, üçkâðýtçýlýklar, düzenbazlýk, tokatçýlýk, adam kayýrma, insan seçme…
Peki, bu durum nereye kadar sürüp gidecek? Bu insan, ne zaman deðiþecek? Ne zaman sadece kendini düþünmeyecek? Ne zaman kölesi olduðu paraya deðer vermeyecek? Onun kölesi olmayacak? Bu dünyayý ne zaman güzelleþtirecek? Ne zaman, insan, insaný insan olarak görecek?
|
|
Kadirli'de Bir Gece
(Hakan Yozcu) 24 Aðustos 2023 |
Aný |
| |
Heduye, kaderin her turlu tokadini yemiþ bir insan. Doðumundan beri þansýzlýklar, talihsizlikler, kadetsizlikler onu hic yalniz býrakmadý. Hep onun yanýnda oldu... |
|
|
|