• ÝzEdebiyat > Öykü > Baþkaldýrý |
201
|
|
|
|
|
Ýþte bu yüzden ýslattýðýn mektuplar,
Öptüðün adamlar da kanar dilin
Yalnýzlýðýn demir soðuðun da deðil |
|
202
|
|
|
|
|
O günler hiçbir zaman unutulmaz... |
|
203
|
|
|
|
|
Bir sabah;
Yýrtýp cenderesini
Dindirip ninnileri
Dayanýlmaz çýplaklýðýna soyarýz sevgiliyi.
Alýrýz;
Herkese yetecek kadar güzel dünyadan payýmýzý
Kopararak...
|
|
204
|
|
|
|
|
Çok etkilendiðim bir rûyanýn ardýndan yazýlmýþtýr. Þimdiye deðin en beðenilen hikâyelerimden birisi...
dipnot: Dialoglarda ve "iç hesaplaþma monologlarýnda" konuþma dilini kullandým, düzeltmeye gitmedim, bu þekilde hikayeyi daha canlý kýldýðýma inanýyorum, eleþtirilmeden önce belirtmek istedim... |
|
205
|
|
|
|
|
Ama sen anlayamadýn yaralý bir kuþun avuçlarýnda can verdiðini.Acýyan yüreðimin senin avuçlarýnda durduðunu ve bir daha asla geri dönmeyeceðini |
|
206
|
|
|
|
|
Kýz artýk çok bunalmýþtý.Ama bunaldýðýnýn farkýnda deðildi.Hayatýn ona yaþattýðý bir takým sürprizler kendindeki deðiþikleri gün ýþýðýna çýkaracaktý... |
|
207
|
|
|
|
|
aðýr bir dilin sokaðýndayým
herkesler; herkesler içinde herkese uzak |
|
208
|
|
|
|
|
Bir zamanlar mavi olan dünyam karadýr þimdi. Duyuyor musun bahriyeli duyuyor musun bu haykýrýþlarý ? Senin dostun mavi, benim düþmanýmdýr.
|
|
209
|
|
|
|
|
Bleki zamanýn bir anda düsündiklerinizi söylemek kadar zor bir sey olmasa gerek, ki ama anlmasiz olarak dunyada belki bir zaman mekanýný bulmak |
|
210
|
|
|
|
|
Benim var olduðum zaman dilimi içerisinde, insanlar yok oluyordu. Günahlar büyüyordu boy boy dünyanýn dört bir tarafýnda. Yargýsýz infazlar diz boyu. Bencillik kara bir bulut gibi üstümüzde. Herkes kendi kuyruðunun derdinde. Kýzgýnlýðým buna da olabilir.. |
|
211
|
|
|
|
|
Sonra sinirleniyor bana hayat. Kin kusmaya baþlýyor birden. Yeþil yapraklarý kuruyup dökülüyor, dallarýný insanýn ulaþabileceðinden daha yaþlý otlar bürüyor ve çelik gibi sertleþiyor girintili gövdesi. Kaçmamam için sýkmaya baþlýyor beni. Kuru dallarýndan |
|
212
|
|
|
|
|
Her bayram bir tabut kalkýyordu omuzlara,boþ sayfalarýn üstündeki gözyaþlarýydý zarfsýz mektuplar ve karanlýklarý üstüme kusan ejderha gibiydi gece...
|
|
213
|
|
|
|
|
Yorulmuþtu deniz,böcekler buluþmuyordu çiçeklerle ne de aðaçlar döküyordu tek bir yaprak.Deðiþiyordu mevsim;güneþ inatla doðarken doðudan hayatýn hücresinde hüküm giyiyordu zaman ve onca suça raðmen kimse kýramamýþtý zamanýn kalemini.Perde inmiþti zamana týpký hayalini görmekten býkmayan gözlerim gibi.Bu yüzden yasaklanmalý bu sevda,ya saklanmalý... |
|
214
|
|
|
|
|
''Saat 18:50 civarý;kitabevinin kapýsýndan bir kelebek süzüldü içeriye,kanatlarýndan birisi yaralý,pembe pantolonlu küçük bir kelebek...Cezmi Ersöz'ün ''Hayallerini Yak Evi Isýt'' adlý kitabýný istiyordu titreyen sesiyle;yüreðinin sahillerinde eserken fýrtýnalar,belli ki üþüyordu. |
|
215
|
|
|
|
|
Burada ÝNSANLAR – EÐLENMESÝNÝ – BÝLMÝYOR. Oysa yaþamak eðlenmektir, çalýþmak eðlenmek. Üretmek, paylaþmak, koþuþturmak, gülmek, koklamak, düþünmek, yardým etmek, yaratmak eðlenmektir. Ama öyle görünüyor ki burada bu gizli yasayý pek bilen yok. |
|
216
|
|
|
|
|
Dün Cumartesi Pazarýndan alýþveriþimizi yaptýktan sonra, aldýklarýmýzý arabamýzýn bagajýna yerleþtirirken, arabamýzýn yanýnda genç bir kadýn durdu. Bir eliyle üç yaþlarýndaki çocuðunu elinden tutarken, koluyla bebeðine sarýlmýþ, parmaklarýyla minik mavi r |
|
217
|
|
|
|
|
Senin dövdüðün adam kaç yaþýnda biliyor musun?Kaç yaþýnda olduðunu ne bileyim ben? Hem yaþýndan bana ne? |
|
Anasayfa
