• İzEdebiyat > Deneme > Düşler |
461
|
|
|
|
Aslında içimde çağlayanlar çağıldıyor, ummanlar coşuyor, lâkin ; ben duygularımı yansıtmaktan acizim… İlk mektubumda dedim ya iki lafı bir araya getiremem.
|
|
462
|
|
|
|
Ebru, suyla renklerin buluşmasından doğan efsanevî güzellik. Ebru, harelerinin kıvrımında nice güzellikler barındıran renk harmanı. Ebru, seyredilmesi göze ve şifa olan, nazenin. Ebru zarafet, ebru incelik…
|
|
463
|
|
|
|
Aynaya bakınca kendimi değil kocaman bir yürek o yürektende büyük bir sen gördüm. |
|
464
|
|
|
|
Yorgunum anla beni deniz.Çek üzerimden martı kuşlarını.İstemem senden ne kumsal ne de yakamoz.Boğmaktasın soluklarımı.Bir rüya uğruna insan kaç kez başını yaslar ki denize.Çek! Çakıl taşlarımdan sularını.Ne olursun sus, duymak istemem sahile vuran dalga seslerini! |
|
465
|
|
|
|
bilen bilsin
okuyan okusun
yaşayan ölsün |
|
466
|
|
|
|
Düşlerin kıyımını toplu katliamlarını izleyerek büyüdü çocuk.ve o çocuk, gözlerinde bir ürkeklikle bakınmakta gökyüzüne deli deli.Geçen yaşamlar, hızlanan sorunlar ,büyüyen caddeler, şekli değişen savaşlar, keskin virajlar; çok önemli olan bitmeyen takvimler.Atışmalar sataşmalar,cevap hakları,ağlayan melekler.Sahiden melekler ağlar mı? |
|
467
|
|
468
|
|
|
|
Belki bende hiç bilmediğim bir yere, bildiğim ama şimdi öylece yattığım bir yerden geldim...
|
|
469
|
|
|
|
Farketmezdiki zaten. Ağlasanda, gülsende.Ben gidiyordum işte, gülemeden hatta ağlayamadan bile. |
|
470
|
|
|
|
Tekrar sarılıyorum kendime ve gözlerimi kapatıyorum. Açtığımda yanımda buluyorum seni. Bana bakıyorsun... |
|
471
|
|
|
|
Kapatın kapılarınızı sevgisiz insanlara |
|
472
|
|
|
|
sadece o an içimden geçen şeyleri yazdım. (Farklı biri olarak) |
|
473
|
|
|
|
Bu sabah, çayımı yudumlarken, menekşe kokulu ellerinle demlediğin çaylar geldi aklıma. Senin demlediğin çaylardan aldığım tadı özlediğimi anladım. Çayımın buğusunda hayalin canlandı. Bardağı daha itinayla tutmaya başladım.
|
|
474
|
|
|
|
Bugün, içimde mahiyetini tam izah edemeyeceğim bir asudelik var. Belki de, yüreğimin kanaviçesine işli kalan; kadim tebesümünü hatırlayarak uyanmama borçluyum bu asudeliği. Anlaşılan bu mektubu kaleme alırken her zamankinden farklı bir ruh hâlinde olacağım.
|
|
475
|
|
|
|
Cehenneme girmek, cennetten gibi... |
|
476
|
|
|
|
Aynı mezar içinde yaşıyorum katilimle bütün ölüler ve diriler ile birlikte... |
|
477
|
|
478
|
|
|
|
Hayaldir,gümüşü altına çeviren |
|
479
|
|
|
|
Şimdi bana bakıyordu.
‘Var mısın?’ dedi.
‘Varım.’ Dedim.
‘Öyleyse aç kutuyu.’
|
|
480
|
|
|
|
Hayaller arasından bir seçim yap deseler?Ya da bu gece uykunda hangi rüyayı görmek istersin?diye sorsalar... |
|