• ÝzEdebiyat > Deneme > Düþler |
321
|
|
|
|
|
En umutsuz anlarda bile umudunuz vardýr bu umut hiç tanýmadýðýnýz biri dahi olsa |
|
322
|
|
|
|
|
Kocaman bir tuvalim olsa, üzerine duygularýmýn bütün renklerini boyasam, düþüncelerimin bütün þekillerini çizsem öyle çok rahatlayacaðým ki! Beni ben yapan ne varsa, benim bile farkýnda olamadýðým her þeyi bu tuvale dökebilmek en iflah olmaz ütopyalarýmda |
|
323
|
|
|
|
|
Sanki herseyin sacmaligini almisim da icime,
Bana yer kalmamis... Cikmak istiyorum...
Hersey bitsin istiyorum, Ne varsa olan... |
|
324
|
|
|
|
|
Öyküsünü yazmadýðým benlerden birince vuruldum, tam yedi yerimden. Kurþunkalemlerimi boþalttým üzerime. Ve durup þöyle dedim kendime: |
|
325
|
|
|
|
|
Gömleðimin her düðmesinde sen vardýn sevgili. Parmak izlerinin dolu olduðu göðsümü senin ellerine býrakýrken, yüreðime iþlerdi dokunuþlarýn. Gömleðimin her düðmesi teker teker açýldýðýnda, elin uzanýrdý tenden örtülerime. O tenimden örtülere parmak uçlarýn, sanki oyalý süslemeri nakýþ nakýþ iþlerdi. Oysa hiç kimse senin kadar tenimi süsleyemedi. Ellerinin güzelliðini senden baþka hiç kimse tenime nakþedemedi. Tenim bir gül bahçesi olurdu senin yanýnda. Sen de tüm çiçekleri toplardýn tenime her dokunuþunda. Koklardýn senin için bahara dönüþen her yerimi. Ben de burnun ucundan öperdim seni. |
|
326
|
|
|
|
|
bedel...ozgurluk uðruna... |
|
327
|
|
|
|
|
peki sizin olmazsa olmazýnýz ney? |
|
328
|
|
|
|
|
bazen kendi ruhunda çeliþkiyi yaþar, bu çeliþki içinde can çekiþir. iþte bu iþkence o kiþinin temeline bir isyaný yerleþtiri. artýk hýçkýrarak anlatmak zorundadýr herþeyi. aðlamak ona haramdýr çünkü. |
|
329
|
|
|
|
|
Üzgünüm kalbim onun gibi, sen de artýk gelmeyeceksin…!
|
|
330
|
|
|
|
|
Saldým ipini dünyamýn döne döne üstüme geliyor. Ne yapayým boyle gecen zamaný ne ileri gidebiliyorum ne geri dönecek gururum var. Gün ve gün unutuyorum kim olduðumu yokmu beni anlayacak bir allahýn kulu. |
|
331
|
|
|
|
|
Ölümüm intihar süsü verilmiþ bir ölüm olacak. Fakat sen bunu asla bilemeyeceksin.Ýki üniversite de bitirsen bilemeyeceksin.Çünkü okuduðun kitaplarýn sayfalarýnýn arasýnda kurumuþ bir karanfili asla göremeyeceksin. Bir bardaðýn son damlasýnýn, göz pýnarlarý kuruyan bir topraðýn kýpkýrmýzý bir karanfilinden damlayan arta kalmýþ çiy olduðunu düþünemeyeceksin. Sen dudaklarýný buruþturup þarýl þarýl akan derelere koþacaksýn. Benimse acýlara boðulduðumu göremeyeceksin.Ya da sararýp solduðumu ve öldüðümü öðrenemeyeceksin. |
|
332
|
|
|
|
|
Ay tutuluyor bu gece - ben tutunmak isterken sevgiye-
|
|
333
|
|
|
|
|
Aniden bastýrýr yaðmur, birinci kat balkonun soðuk ve bir o kadar çamurlu betonunda saklanýr, yaðmuru izlerdik… |
|
334
|
|
|
|
|
Tanýmsýz benliðime mahkum eder camdan kelepçeler.Gardiyan olarak acýlarýmý tayin eder baþýma.Hiç terketmez acýlar beni biran olsun kurtulamam. |
|
335
|
|
|
|
|
Bende uzun zamandýr birbaþýma sorguluyorum kendimi..Bazen insan aþktan yana kendini geriye çektiði zaman, daha çok baðlanýyor aþk’a..Sanýrým bu bir nev’i özlem duymak gibi birþey. Yazýyorum, yazdýklarýmda gizlenen bir sevgili var... |
|
336
|
|
|
|
|
Tanrýcýðým, nedenler ne de küçük büyüttüðümüz, kinimiz.. |
|
337
|
|
|
|
|
Düþmek ile olmak arasýndaki ince bir çizgidir hayat ve Ölüm.. |
|
338
|
|
339
|
|
|
|
|
buraya nereden geldik ve nereye gidiyoruz |
|
340
|
|
|
|
|
Yalnýzým, yalnýzlýðýnda yalnýzlýðýnýn ne kadar çaresiz olduðunu daha da anlýyorum. |
|
Anasayfa
