• ÝzEdebiyat > Deneme > Düþler |
161
|
|
|
|
|
Karanlýktan karanlýða kayan AÞKlar... Sadece parlak olduklarý için deðil, dilekler ile dolu olduklarý için. |
|
162
|
|
|
|
|
Onlar yürekleri dumansýz yanan sevenlerdi..
Onlarýnki;
yalan gerçekte bir giz,
bir büyü, bir hayal, bir düþ..
Onlarýnki özgür ancak saklý bir sevda....
Kýsaca 'bir çingene sevdasý'.....
|
|
163
|
|
|
|
|
Elif endamýyla hayallerimi süslemeye devam eden muhayyel periye…
|
|
164
|
|
|
|
|
Bir zaman, sessiz zaman, kimsesiz zaman, bensiz zaman. Kayýp bir þehir kaybolmuþ insanlar ve tek hayal ben. Neden böyle olmuþ? Bilmiyorum... |
|
165
|
|
|
|
|
Bana oyle gulumseme.. Sanki hersey, butun bu akan su duruyor bir anda.. Veya gulumse.. Su ne umrumda... |
|
166
|
|
|
|
|
Ýnsanlar en deðerli þeylerini saklarmýþ; içimizde saklamaya çalýþtýðýmýz çocuk en deðerli þeyimiz diyebilir miyiz o zaman? |
|
167
|
|
168
|
|
|
|
|
göz kapaklarýma yüklenen aðýrlýðýnýn nedeni uyku deðil, herhangi bir anlamýmýn olmadýðýný, etrafýmdaki kalabalýk bana yaþlý gözlerle bakarken anlýyorum. |
|
169
|
|
|
|
|
Çýldýrtýlmýþ hayallerle, gökyüzüne bakýyorum; cam parçalarý yaðmaya baþlýyor üzerime. Sahipsiz seslere inat, sessizce yaralanýyorum. Gözlerimi kapatýyorum. Kapalý gözlerimde, bir anda yüzümün sahibi, o masum ifade beliriyor... |
|
170
|
|
|
|
|
bu yazý, okuyana dönük bir çaðrý edimidir ve tek bir an da biçimlenen bir yolculuk denemesidir |
|
171
|
|
|
|
|
Þair boþuna,”yârin dudaðýndan getirilmiþ/ bir katre alevdir bu karanfil.”dememiþ. Mutlaka bir bildiði olmalý. Zaten, söz konusu olan yârse neler söylenmez… Karanfil bile, yâre borçlu bu dizlere göre.
|
|
172
|
|
|
|
|
Ýþte aþk, bu renk ve usare harmanýndan derlenen, muhtevasýnda ateþ, su, hava ve topraðý cem etmiþ füsunlu bir iksirmiþ… Ruhlara üflenen can iksirinin özü aþkmýþ meðer. Onu bilenler bilirmiþ…
|
|
173
|
|
|
|
|
Neredeyse göremeyecektim. Neredeyse hiç göremeyecekim. |
|
174
|
|
|
|
|
O adam tek baþýna yürüyor
bundandýr belki zaman acýyor þakaklarýnda |
|
175
|
|
|
|
|
Hasret serpilmez umudun yanýna,bir kere serptin mi kendi kendini eker.Önce topraðý kandýrýp sokulur yanýbaþýna ve salmaya baþlar zehir salgýlayan kökünü.O kök salmaya baþlayýnca anlarsýn hasretin topraða nasýl sýmsýký tutunduðunu,serptiðine piþman olup sökmek istersin umudun yanýndan.Vurduðun kazmalar,attýðýn kürek kürek topraklar... |
|
176
|
|
|
|
|
Ruh sevgi veya sevdaysa ceset onun mayalandýðý kutsi kap, yani kalp olur... |
|
177
|
|
|
|
|
Yine bahtýma rüyalarým düþtü. Rüyalarýma girersin sen her gece. Her sabah uyandýðýmda da, kor gibi yüreðime küreklenen kömür gözlerini unutmak için tüm gün kömür ocaðýnda çalýþanlar gibi terden sýrýlsýklam olurum. Gözlerin sonra toz halinde bulaþýr tenime. |
|
178
|
|
|
|
|
Yaðmurlu bir günün..ortalama saatleri../Bu boþluða, adýmýný attýðý zaman insan.. /ürperiyor bir nebze../Yüreði düþüyor eline..Nereye yetiþeceðim ben..bu ayaklarla.. /bu koþturmacada... |
|
179
|
|
|
|
|
Iþýl ýþýl bir günde, hayatýn güzelliði mavinin içinde gizlenemez. Hayallere takýlan ipek kanatlarla muhayyel güzellikler ülkesine bir yolculuk baþlar. Suya karýþan ýtýr, bardaðýnýzda buðu buðu tüterken yaþamaktan ayrý bir haz alýrsýnýz. Renk güzeli size yudum yudum tebessüm eder.
|
|
180
|
|
|
|
|
Hayaller yarýnlara ertelenir ise; evet iþte o zaman baþlar umutsuzluk... |
|
Anasayfa
