• İzEdebiyat > Öykü > Beklenmedik |
1
|
|
2
|
|
|
|
Teslimiyet duygusu ölümdür bazen... |
|
3
|
|
|
|
Sanırım dört ay kadar sonraydı, bir gün büromda gazetelere göz gezdiriyordum. Uludağda önüme çıkan o kadının gazetede resmini gördüm.
ERDEN ERKİN |
|
4
|
|
|
|
Okyanusun ortasında bıraktığın düşlerimizi, şimdi hangi kağıt gemilerin küpeştelerinde
bir varmış ile bir yokmuş arasında yolculuklara çıkartabilirdim...
|
|
5
|
|
|
|
Prensip olarak evli bir kadınla asla birlikteliğim olamaz, ancak öyle bir göz göze geliyorduk ki...Bakışlarıyla bana öyle şeyler anlatıyordu ki..Ve ben onu o kadar iyi anlıyordum ki...
ERDEN ERKİN |
|
6
|
|
|
|
Mutlu bir evlilik umarken yok artık daha neler dedirtecek cinsten bir olay ve de son. |
|
7
|
|
|
|
Vaktiyle bir ülkenin bir şehrinde bir sepetçi adam yaşıyormuş. Bu sepetçi sabahtan akşama kadar dükkânında sepet yapmakla uğraşırmış. İşine saygı duyar, en ucuza satacağı sepetleri bile büyük bir özenle hazırlarmış. Bundan dolayı yaptığı sepetler çok sağlam ve dayanıklı olurmuş. Başka şehirlerden, kasabalardan, köylerden onun yaptığı sepetleri almak için dükkânına gelenler bile varmış. Bu sepetçi yalnız salı günleri dükkânında bulunmazmış, çünkü salı günleri o şehirde pazar yeri kurulurmuş ve sepetçi pazarda sergi kurar, sepet satarmış.
|
|
8
|
|
|
|
-Gogol'un öldüğü günden tam yüz sene önce doğmuşum. Bu cevap biraz ukalacaydı ama o sorunun sahibi de bunu hak etmişti. Soruların hazır cevapları bekleneceği yerde soranın da araştırması gerekmez miydi? İ |
|
9
|
|
|
|
Sıradışı bir yaşam süren ünlü kahramanımızın hayatındaki gerçek depremlerin ötesinde aslında yaşadığı anlamsal depremlerin nasıl inanması güç bir sona sürüklediğinin hikayesi...
Hem eğlendirmesi hem de sahip olduğu tahmin edilemez bir son sayesinde güçlü bir mesajla final yapan bu çok beğenilen kısa hikayeye vakit ayırmanıza kesinlikle değecek.
Hikayenin damıtılmış özünü alabilmeniz için yazıldı ve beğendiyseniz yorumlarda sizlerden gelecek beğenilere göre uzun versiyonunu yazabilmeyi çok isterim.
iyi okumalar. |
|
10
|
|
|
|
Okuduktan sonra herkes için indirim anlamına gelen bu ifade yeni manası ile hayatınızda yer bulacak.
Yıkılmış şekilde evine gelen bu adamın bu yıkılmışlığının sebebi ne olabilir ki böylesine tuhaf şeyler yaşamaktadır...
Hikayenin damıtılmış özünü alabilmeniz için yazıldı ve beğendiyseniz yorumlarda sizlerden gelecek beğenilere göre uzun versiyonunu yazabilmeyi çok isterim.
iyi okumalar. |
|
11
|
|
|
|
Özetlersek: Sen yüzsüz, utanmaz, alçak, namussuz, kalleş, şerefsiz, haysiyetsiz, soyguncu, adi... bir varlıktın. |
|
12
|
|
|
|
Kendini çaresiz, yorgun ve yalnız hissediyordu. Yanına oturduğu yatağın üstüne kapattı yüzünü. Bir elin omzunu tutup, onu kaldırmasını ve sarılmasını diledi. İmkansızı diledi yani... |
|
13
|
|
|
|
Bizim Timur abi boğazını çok sever.
Trakyalı olmasına rağmen
bir doğulu gibi et – balık yemeye bayılır.
Yemek ve yediği yemek üzerine şiir yazmak
ayrıca onun özel bir zevkidir. |
|
14
|
|
|
|
Mola verinceye kadar dayanabilir miydi? Ağrı giderek artıyordu, daha fazla bekleyemeyeceğini anlayınca yerinden kalkıp şoförün yanına gitti. |
|
15
|
|
|
|
Bazı şeyler var ki doğru kullanılırsa çok işe yarar. Böyle ruh çağırıldığını hiç duymadınız mı? |
|
16
|
|
|
|
Aysız bir gecede bırakıp kaçtığın düşlerimizi, Marsailles Lejyoneri bir adamın, kanlı parmaklarına ve kirli geçmişine sırtlarken,her ilmiği askla örülmüş sevdalarımızı kızlık kanınla buladın sen.. |
|
17
|
|
|
|
Rahmetlinin çocukları hala gözleriyle sessiz, hareketsiz,sabit bir noktaya bakıyorlardı. |
|
18
|
|
|
|
Dolmuşun içinde, hareket etmesini bekleyen ayaktaki yolculardan bazıları “çıt çıt” diyor, bazıları da kafasını sallıyor. Sabırları tükenmek üzere. |
|
19
|
|
|
|
Sıcak bir kış günüydü.Ani fren sonrası dev bir homurtu tüm otobüsü baştan sona turladı.İçinde dersine yetişmeye çalışan öğrencilerden sıkıntıdan patlayan ihtiyarlara mesaisi yeni bitmiş memurlardan hastaneden dönen hastalıklı insanlara kadar çeşit çeşit insan bilhassa burunlarından soluyarak içinde bulunduğumuz insan dolu fırını daha da bi harlıyorlardı.Hayatta kalma içgüdüsü doruktaydı.En ufak bir dalgınlıkta yerle bir olacağını bilen bu insanlar vahşi bir kurt gibi tetikteydiler.Bendeniz İsmet ise bu kurtlar sofrasının ortasında başımı cama dayamış ufak bir ritim tutturarak yolculuğumu yapıyordum.Bir gözüm uzun uzun uzaklara dalmışken bir gözüm de camdan görüntüsü yansıyan kızın bacaklarını kesiyordu.Yine de sıkılıyordum.Özellikle de bu küçük mahşer meydanında.Önümde cama sıralanıp benim gibi uzaklara dalmış olan işsizler mi dersin yoksa nefesinin tek damlasını ziyan etmeden arkadaşına birşeyler anlatan kıza mı?Hepsi yaşadığım azabı kat be kat artırıyordu. |
|
20
|
|
|
|
Şimdi seni burada görünce ve anlattıklarını dinleyince de anladım ki bana acı veren hayat değilmiş, benmişim hayatı acıtan. Hayat bana engel koymamış, benim kendimmiş bir engel... |
|