• ÝzEdebiyat > Deneme > Ýtiraflar |
141
|
|
|
|
|
Anne kokusu, baba omuzu... Geçmiþe dayanan unutulmaz anlardýr... |
|
142
|
|
|
|
|
Sevginle buluþtuðunda yanýnda olacaðým |
|
143
|
|
|
|
|
Artýk bir kahramana ihtiyacým yok, sana sahip olduðundan baþka anlamlar yüklemeyeceðim. Bana var olduðun kadarla gelsen kabulüm; çünkü artýk kalbime sýðdýrabiliyorum seni.
|
|
144
|
|
|
|
|
Üniversiteyi kazanýp Denizli'ye gittiðinde evimizde inanýlmaz bir boþluk oldu. Hergün defalarca telefonla görüþmemize karþýn onun canlýlýðýný ,moral verici konuþmalarýný çok aradým. Ama ,onun iyi olduðunu bilmem ve iyi bir eðitim ve meslek için Denizli'de olduðunu bildiðimden mümkün olduðunca eksikliðinin bizi ne kadar etkilediðinden hiç bahsetmedim.
|
|
145
|
|
|
|
|
Þimdi bir ince köprüdeyim, dengemi sana olan tutkumla saðlýyorum. |
|
146
|
|
|
|
|
Kýþ soðuðu girdi sanki aramýza
Ne sorar oldun hal hatýr
Nede anlar oldun halden
Dýþarýda yarým metre kar
Çatýlar altýnda insanlar |
|
147
|
|
|
|
|
Nereden çýkýyor bu “en”ler.Tabii ki “Ben”den!
Baksanýza “ben” denilen aslýnda,bir “B” ve ona eklenmiþ bir “EN”….
|
|
148
|
|
149
|
|
150
|
|
|
|
|
Dostoyevski kadar yalnýz olmaya imrenirim her zaman... |
|
151
|
|
|
|
|
Kendimde yaþadýðýmsým; vatan bildiðim o yüzünün derin çizgilerinde uyurgezer gibi /veya/ bir sürgün gibi... |
|
152
|
|
|
|
|
Yaþanmamýþlýklar verdik fýrýna, yandý kül oldu ziyan ettik zamaný. Tekrar deneyelim dedik olmadý, hep eksik bir kaç malzeme. Ya tuzu fazla geldi ya da onuru az |
|
153
|
|
|
|
|
Bu kirli dünyada birbirimizi hayatýmýzdan silerek temizlenmeye çalýþtýk; ama þunu gördüm ki yas tutarak karalar giyinerek ak olmuyor insan.Birbirimizi kire toza bulanmýþ ellerimizle temizleyebiliriz ancak. |
|
154
|
|
|
|
|
O an anladým; geride kalmak, yoksullaþmak, kaybetmek kavramlarýnýn üzerimde ne kadar iyi durduðunu... |
|
155
|
|
|
|
|
zamanla insanlarýn düþünceleri deðiþir.kimisinin iyi yönde kimisinin kötü..
seçmek bizim elimizde... |
|
156
|
|
|
|
|
Her dilde ayrý bir yazýlýþý olan; fakat evrenin her yerinde tek bir anlam taþýyan, “Baba” adý verilen bir varlýktan bahsedeceðim satýrlarýmda. |
|
157
|
|
|
|
|
Sözleri bana bestesi sana ait bir þarký bu. Geçmiþle geleceðin aranjmaný. Veda edilen mutsuzluklarýn son notasý. Seni çok seviyorum, var mý dahasý ?
|
|
158
|
|
|
|
|
Bilenler vardýr, bildiðini zannedenler vardýr, bilmeyip de biliyormuþ gibi yapanlar vardýr ve bir de asla bilemeyecek olanlar vardýr. |
|
159
|
|
|
|
|
Gülmeli... Hem de sýk sýk... |
|
160
|
|
|
|
|
Hiç yazmadýðým bir þiiri deniyorum þimdilerde ve nasýl da sahipleniyor seni dizeler.sanýrým artýk þiir de yazmayacaðým.
|
|
Anasayfa
