• İzEdebiyat > Deneme > İlişkiler |
481
|
|
|
|
|
Etrafın ıssızdır.Çorak ve sıkıcı.Limanına gemiler uğramaz.O gemiler ki şölen zamanlarında süslü püslüdürler.Dikili ağacın yoktur.Olmasını çok istemişsindir ama yoktur.Yamacından kaymakta olan toprak,dost sandıklarındır. |
|
482
|
|
|
|
|
Kimsenin yardım etmediği , kimseye yardım etmediğimiz ve kimsenin aslında yardıma ihtiyacı olmadığı bir oyunun içindeyiz |
|
483
|
|
|
|
|
Bitti demek kolaydır, bitirmek zor, biteni unutmaksa imkansız... |
|
484
|
|
|
|
|
Ayrılık: insanın kendisine, insanlara ve hayata dair duygularına ara vermesidir. Bu ara dönem, kişinin kendini sorgulaması ve kendini tekrar inşa etme sürecidir. Yoksa, hayata ve kendine karşı bir kopma ve küsme değildir. Hayatın inşasında, yanlış yapılanmanın önüne geçmek için bazen sorunların baş göstermesi gerekir ki yanlışlık ve hatalar fark edilebilsin. İşte bu yanlış ve hatalara insan ilişkilerinde dur demenin bir adı da ayrılıktır. |
|
485
|
|
|
|
|
Virgül ve Nokta Arasındaki Fark... |
|
486
|
|
|
|
|
Annelerin gölgesinde kalan bir babalar günü daha geride kaldı. Nedendir annelere verilen değer babalardan esirgeniyor. Annelere dizilen methiyeler zerresi babalara yapılıyor. Babalara yetim muamelesi yapıldığımı düşünüyor. |
|
487
|
|
|
|
|
Kelimelere olan doğurganlığımdan yanında susuşum. Seni özlemenin gece on birindeyim. Depresif
korkularısın kaybetmek istemeyişlerimin!
|
|
488
|
|
|
|
|
kendimize en çok sorduğumuz sorudur aslında ve cevabını vermeye çalışsakta yalana bizi en çok sürükleyen soru.. |
|
489
|
|
490
|
|
491
|
|
|
|
|
Oysa insan sadece doğarken özgürdür.
Ölürken bir sıfatla ölür. |
|
492
|
|
|
|
|
Günün başlangıcı iyi ki doğmuşum diye başlarken, nereden geldi aklıma bilmem tüm bu düşüncelerle haşır neşir olduktan sonra gayri ihtiyari tereddütleniverdi.
“İyi ki doğdum mu acaba?”
|
|
493
|
|
|
|
|
Benim gönlüm pamuk ipliğiyle bağlı,
ya da çok ince cam gibi şimdi...
Küçücük bir dokunuştan korkmaktayım..
Davranışlarım, yaşam şeklim, düşüncelerim,
sevgim, öfkem, hiçbir şeyim,
hiçbir şeyim normal değil ötekilere göre.
Sevdanoyak biri,
ya |
|
494
|
|
|
|
|
(Küçüklükten beri, çevremizdekiler genelde, duygularını ifade etmeyi bilmediği için.) Bizde, içimizdeki kalp kırıklığını, hayalimizi, hedef haline getirmenin bizim için önemini, içimizi açtığımız dostumuza bile söylemeyiz. Hatta gözpınarlarımızda biriken gözyaşlarını çaktırmadan, elimizin tersiyle siler, konuyu değiştiririz. İlk denemeler genelde kötü olduğundan, olumsuz eleştiriler her taraftan bizi kuşatır. İçimizdeki öğrenme, başarma arzusu bir kibrit ışığı gibi sönmeye başlar. Çoğumuz bizi mutlu eden çalışmalarımızdan, çoğunlukla yıkıcı eleştiriler yüzünden uzaklaşırız.
Kendimiz de, o işi başaramayacağımızı düşünmeye başladığımız için, kendimize duyduğumuz güvende azalmaya başlar. Aldığımız olumsuz tepki, diğer dostlarımıza açılmamızı da zorlaştırır. Benliğimizin içinde yer alan ve büyümeye başlayan hayalimiz, hayalkırıklığıyla olduğu yerde büzüşüp kalır. Kendimizi rutin işlere verir ve bilmeden, bizi eleştiren dostumuzla aramıza, bir duvarı oluşturacak olan o ilk tuğlayı yerleştiririz. Duygularımızı ifade etmediğimiz sürece, o tuğla aramızda yer alacak, zaman zaman birimizin, zaman zaman diğerimizin ayaklarına dolanacak ve ilişkimizde, nedenini anlayamadığımız tökezlemelere neden olacaktır. Hepimizin günü kurtarmak ve başkalarının onayını almak adına yaptığımız davranışlar ve duygularımızı dürüstçe ifade edemeyişimiz, aynı zamanda kendimiz olabilmemizi de engelleyecektir.
|
|
495
|
|
|
|
|
Bir cümle hayatımızı değiştirebillir işittiğimiz ya da söylediğimiz. Bir
cümle bizi başka biri yapabilir. Bir cümle uzakları yakına, bir cümle
yakınları uzağa taşıyabilir |
|
496
|
|
|
|
|
Düşündüm, neden bizler kişiliklerimiz arasına maddiyatı sokuyoruz. Hiç olmazsa bayram gibi özel günlerde, sadece yüreklerimizle birbirimizi kutluyalım. Daha doğru olmazmı? Ne dersiniz. Belki bir başlangıç olur bu temennim.
|
|
497
|
|
|
|
|
ÖFKENİ GÖSTER,SANA KİM OLDUĞUNU SÖYLEYEYİM |
|
498
|
|
|
|
|
Ah ,dedi boşalmış bir ırmak yatağı, bir zamanlar sen benim gövdemi göğün yıldızlarıyla doldururdun ey sevgili;şimdi nerdesin… |
|
499
|
|
|
|
|
Günlerden hangi gün...Saat yine sabahın kaçı oldu...Gidiyorsan sağlıcakla kal sevgilim...Yok hayır kalıyorsan...ucundan tut!Yükünü ağırlaştırdığın bavullarımın... ( Size temin ederim ki, 'zaman' herşeyin ilacıdır.) |
|
500
|
|
|
|
|
Üç beş kitap okuyarak kendilerini entellektüel zanneden,dudak büken,yüz ekşiten beyaz yumurta kafalılara hiç ama hiç benzemezler. |
|
Anasayfa
