• İzEdebiyat > Deneme > İlişkiler |
861
|
|
862
|
|
|
|
|
Benim sendeki yanımın ölümü, bendeki benin doğuşu bugün. Dünyadaki son, ahretteki ilk günüm! |
|
863
|
|
|
|
|
YARIM KALAN AŞKLARA!..... |
|
864
|
|
865
|
|
|
|
|
....olaya Fransız kalışımız sanırım kelimenin kökeninin Fransızca oluşundan kaynaklanır ki asla doğru zaman ve doğru yerde buluşulamaz… |
|
866
|
|
|
|
|
Sevgiye olan açlığımız ortaya çıktıkça her bir ayrılık hüzünlü elveda. |
|
867
|
|
|
|
|
Birbirimizi seviyoruz evet. Kalplerimiz birbirimiz için çarpıyor buna da evet; ama birbirimizi gönülden sevmiyoruz. İşte bu yüzden birbirlerini sevenler hep başkalarına gönül veriyor. Neden mi? Çünkü birbirini gönülden seven yok. Birbirine gönülden bağlı olan yok. Her şeyi kalbimize yüklüyoruz. Oysa gönlün başardığını kalp başaramaz. |
|
868
|
|
|
|
|
Eğlence sirkinin çadırıyım. Ağlanacak halleriyle övünen palyaçolara gülüyorum. |
|
869
|
|
|
|
|
Gülümseyerek düşündü içinden ; ‘’ Ne gerek var şimdi bu hayallere gibisinden’’ Dakikalar sonunda yanında olacak güzelden başka , hiç bir borcu kalmamıştı geri verecek aşka |
|
870
|
|
|
|
|
Eskiliğinle,
eksikliğinle, sevdim ben seni..
Esrikliğinle,
geceler boyu beni yenile
canımın gizli cevheri....
|
|
871
|
|
|
|
|
seni kaybettiğim sokaklar şimdi düşman bana ... |
|
872
|
|
|
|
|
Geniş bir zamandan geçercesine..yarım kalan şarkıları topladı yağmurlar../Boşuna değil miş rüzgarların suskunluğu../.. |
|
873
|
|
|
|
|
Bir kanat takıp omzuna uçtun sen anneanne!Şimdi eşyalarda izin,sen yeni yerinde,ben uykusuz..Seni yatağına bakıp özlemek de varmış! |
|
874
|
|
875
|
|
|
|
|
zaman geçerherkes geçer yollardan geriye izler kalır,ir kuru yapraktır sonbahar hatırlamak için
|
|
876
|
|
|
|
|
Yazdan kışa yatay geçişli bir mevsim gecesi ..Sonbaharsız... |
|
877
|
|
|
|
|
Benim bu göz kapaklarımın fütursuzca birleşme isteğine kulak asmayıp, kelimeleri cümleler içinde az sonra doğacak şafağa kurban edişim aslında, sırtının sıvanma, başının, saçlarının okşanma isteğidir, kerrat cetvelini 9' lara kadar ezberlemişim gibi. Karş |
|
878
|
|
|
|
|
Sustu.
Sanki bütün bunları yapan o değilmiş gibi arsız sessizliklere terk etti beni. Zaman da bir o kadar arsız olmuştu o an. Akla zarar sorulara karşı siper ettim sonra zihnimi. Kocaman bir soru işaretinin altında ezilen yüreğimi, az hasarla çıkarmaya çalıştım var gücümle. Ama başardım. Arta kalan gururumun kıvancıyla mutlandım...
|
|
879
|
|
|
|
|
Bundandır ki beklenmedik ayrılıklar düşünüldüğünden daha büyük yaralar açar, yine zamandır yaraları saran terk edilen alışkanlığın yerine yenisi için çalışan.
|
|
880
|
|
|
|
|
Önce insanız, sonra kadın- erkek, evlat- ata, ağabey- kardeş, karı- koca, arkadaş- dost, yada can ve cânan. Hepimiz birer nefis taşıyoruz ve kimse unutulmayı istemez şüphesiz. |
|
Anasayfa
