• ÝzEdebiyat > Öykü > Ýronik |
101
|
|
|
|
|
Þimdi bir belden aþaðým tamamen uyuþuk… Ayaklarýmý oynatamýyorum… Sanki aðýr bir kaya koymuþlar belimden aþaðý…Bedenimi ise hiç oynatamýyorum…Gözlerimi açmak istiyorum…Açamýyorum…Aðýr geliyor kirpiklerim gözkapaklarýma… |
|
102
|
|
|
|
|
Hayat diyorum, bazýlarý için çok zor… Aklýmda ayaklarý olmayan güvercinler, aklýmda simitçi teyze… |
|
103
|
|
|
|
|
"Parmaklarým ince benim, borunun içerisine elim rahatça sýðýyor diye orada iþ verdiler bana". Ne güzel diye geçirmiþti içinden, ince parmaklý damatmýþ bizim de kýsmetimiz. Rahmetli beyinin de parmaklarý inceydi, "inþallah bizim rahmetliye benzemiyordur heryeri" diye mýrýldandý teyze, talihsiz kýzýna bakarak.
|
|
104
|
|
|
|
|
Çok kiþi kartvizit, veya maddi çýkarlar için oynuyor. Çýkar saðlamak amacýyla hacca gidenler gibi. Milletvekilliðini de
dahil edebiliriz. Ýsteklerin önü, ardý kesilmez. Ev versen, yazlýk ister, köþk ister, köþk versen Boðaziçinde olsun der.
Milletvekilliði aday adaylarý oy alabilmek için çabalarýyla birlikte, paralarýný da harcýyorlar. Geçmiþte böyleydi, günümüzde de bu serüven devam ediyor. Bütün bu çaba ve uðraþlara karþýn, minder dýþý karakucak devam ediyor. Saygýlar. |
|
105
|
|
|
|
|
" Ýnsanoðlu arzularý onu becerdiði sürece yaþam denilen dengesizliði sürdürür " |
|
106
|
|
|
|
|
Tören baþlamak üzereydi. Bayrak göndere çekilmiþti. Ýstiklal Marþý okumaya baþladýk. Ýþte ne olduysa o anda olmuþtu. Bacaklarýmýn kasýða yakýn kýsmýnda bir kaþýntý, bir karýncalanma baþlamýþtý, o anda ani bir içtepiyle hazýrol halimden vazgeçip, iki baladýrýmý birbirine sürttüm. |
|
107
|
|
|
|
|
Çok güzel gülüyor, gülerken gözünün içi gülümsüyor... Lokantaya gelen sarhoþlara kýzsa bile gayet insanca davranýyor, geçenlerde þahit olduðum bir olayda küfelik derecesinde alkol tüketmiþ, Alman vatandaþýn “ bana karý lazým, sende varmý?” diye saçmalamasýna karþý “Yok bizde bulunmaz, þu yan tarafa bakýver” dediðine þahit oldum.
|
|
108
|
|
|
|
|
Bu kadehi boynuzlularýn þerefine içiyorum dedi. Söylenenler bana mý, yoksa baþkasýna mý diye bakýndý etrafýna. Kendinden baþka kimse olmadýðýný gördü |
|
109
|
|
|
|
|
kýsa bir ömre dair, kýsa bir öykü..... |
|
110
|
|
|
|
|
Kendi içimde bir öteki yarattým. Kendi içimde yarattýðým öteki benden daha güçlü çýktý ve zamanla benliðimi ele geçirerek kendisini ötekilikten kurtardý. Þimdi ben kendi içimde yarattýðým ötekinin içinde bir ötekiyim. Kendi benliðimde azýnlýk konumuna düþtüm, kendi evimde yabancýlýk çekiyorum þimdi ben. |
|
111
|
|
|
|
|
Neyse o, yani tam da bir kurbandan baþka bir þey, bir ölüm-için-varlýktan baþka bir þey ve dolayýsýyla ölümlü bir varlýktan baþka bir þey. Bir ölümsüz: Ýnsanýn baþýna gelebilecek en kötü durumlar, O kendini hayatýn karmakarýþýk ve zorbaca akýþý içinde ayrý bir yere koyabildiði sürece, onun böyle olduðunu, yani ölümsüz olduðunu gösterir. Ýnsanýn herhangi bir veçhesini düþünmek için, bu ilkeden yola çýkmamýz gerekir. Ýnsan haklarý varsa da, bunlar kesinlikle hayatýn ölüme karþý haklarý ya da sefalete karþý hayatta kalmanýn haklarý deðildir. Ölümsüz'ün kendi kendilerine dayanan haklarýdýr ya da Sonsuz'un ýstýrap ve ölüm denen olumsallýðýn üzerinde uygulanan haklarýdýr. Sonuçta hepimizin ölecek olmasý, geride sadece tozun kalacak olmasý, Ýnsan'ýn, koþullarýn onu maruz býrakabileceði hayvan-olma ayartýsýna karþý koyabilen biri olarak kendini olumladýðý anda sahip olduðu ölümsüzlük kimliðini hiçbir surette deðiþtirmez.
Alain Badiou, Etik: Kötülük Kavrayýþý Üzerine Bir Deneme, çev. Tuncay Birkan (Ýstanbul: Metis, 2004), 27-8 |
|
112
|
|
|
|
|
Bütün bu eþyalarý ile bu salon her zaman firavun mezarlýklarýný hatýrlatýrdý ona. Ya da en çok sevdiði eþyalarý ile gömülen veya adý firavun olmayan bütün müstear isimli firavunlarýn mezarlýklarýný. Bütün gerçek firavunlar sýrf bu isimle anýlma cesaretini gösterdikleri için onun saygýsýný kazanmýþlardý. Ona göre tarihin karanlýk dehlizlerine firavun adýyla gölge düþürmüþ insanlar sayýsý hayat hikayeleri ile beraber edebiyatçýlarýn, cesetleri bugüne kadar bozulmadan kalmasý ile doktorlarýn, mezarlarý ile arkeologlarýn kalýn kitaplarýnda belliydi. Bütün bu insan-tanrýlar belli bir zaman aralýðýnda yaþamýþ ve ölmüþlerdi. Onlarýn ölümleri firavun neslini yok edemedi. Ýnsanlýðýn yaþadýðý hiçbir çað yoktur ki firavunlar eksik olsun. |
|
113
|
|
|
|
|
Bir kulun olarak sana þükranlarýmý sunarým ey yüce tanrým. Beni bu pislik dünyaya getirdiðin için önceleri çok sitem etmiþtim. Doðduðuma bile piþman olmuþtum ama bilmiyordum ki beni bir amaç için bir misyonla bu dünyaya gönderdiðini. Elbette bunlarý yaþarken öðrenecektim. Bu dünyanýn içinde bir dünya olduðunu ve benim bir takým vasýflar kazanarak o dünyanýn kapýsýný açacaðýmý ve benim gibi daha önce o yolu bulan elçilerle birlikte olacaðýmý üstelik onlarla birlikte sana hizmette bulunacaðýmý nereden bilirdim. |
|
114
|
|
|
|
|
Ýlk insan topluluklarýnýn görülmesiyle beraber dünyanýn yörüngesini ve hareket kabiliyetini elinde tutan bir paralel yapý doðal olarak ortaya çýkmýþtýr. Ve bu, dünyanýn her karýþýnda ve insanlýk tarihinin her aþamasýnda aynen yapýlanmýþtýr. Bu paralel yapý aðalýk sistemidir. Elindeki yaptýrým gücü sermayedir. Hiçbir toplumsal örgütlenme hatta devlet bu paralel yapýnýn önünde duramamýþtýr. Bundan sonra durmasý da mümkün deðildir. |
|
115
|
|
116
|
|
|
|
|
- Bana ihtiyacý olanlar, bilirler nasýl ulaþýlacaðýný. Ama yine de ben vereyim kartýmý. Al, al, çekinme. Belki senin de ihtiyacýn olur, bir gün.
Yabancý kartý alýr ve okur:
Daðay Günay-Eþ Seçici
|
|
117
|
|
|
|
|
Yine plansýz yazdýðým bir öykü. Hep böyle bir öykü yazmak istemiþimdir... |
|
118
|
|
|
|
|
Tam on dört senedir sustum, hep içime attým, hiç konuþmadým ama artýk canýma tak dedi ve o nedenle de bildiklerimi anlatacaðým. Yoksa patlarým vallahi. “Hem düdüklü deðilsin, hem de patlamaktan söz ediyorsun” dediðinizi duyar gibiyim. Haklýsýnýz, patlama özelliði bizim akrabalarýmýz olan düdüklülere mahsustur. Benim gibi tencereler patlayamazlar, olsa olsa ancak taþarlar... |
|
119
|
|
|
|
|
Köprüyü geçinceye kadar herkese dayý demeyi öðren. Ýçine atladýðýn yapýnýn lideri konumunda olan adamýn gözüne girmeye bak! Bu kural iþin, olmazsa olmazýdýr… Var sayalým ki, o adam sana “ Bir adým öne çýk ve nefesini tut! ” dedi. Ne yapman gerektiðini biliyor musun? Hiç duraksamadan bir adým öne çýk ve nefesini tut! Yere yýðýlýncaya kadar öyle kal! Liderin olacak adamýn gözünde senin bu durumun ‘ yaman bir fedai olduðunun , kanýtý olacaktýr!
|
|
120
|
|
|
|
|
Ne diyorsun sen demek için uðraþtý Ayten, ama sesi çýkmýyordu, derinden hýrýldýyordu gýrtlaðý. Dehþete kapýlmýþtý Ayten, ne diyeceðini bilemeden bakakaldý, ne sormasý gerektiðini de bilmiyordu. Aðzý açýk kalmýþtý, yüzü dehþetten kýpkýrmýzýydý. Midesinin bulandýðýný hissetti. |
|
Anasayfa
