• ÝzEdebiyat > Öykü > Bireysel |
141
|
|
|
|
Sabah saat 6: 00 da yola çýkmýþtým. Kanuni Sultan Süleyman Hastahanesi’nin otoparkýna girdiðimizde saat 8’e geliyordu. Altý üstü 17 km’lik yoldu. Bu kadar erken çýkma sebebim; Altýnþehir’de otomobil parçalarý ve tamiri yapan bir arkadaþýmý da görüp, hoþbeþten sonra bir çift çýkma lastik satýn almaktý. 8: 30 randevusuna yetiþemeyeceðimi hissedince direk hastanenin yolunu tutmuþtum. |
|
142
|
|
|
|
eðitimci yazar hasan tülüceoðlu'ndan anlatým harikasý okul günleri öyküsü |
|
143
|
|
|
|
Bir gül yetiþtirecektim.
Yalnýz ben bilecektim.
Yalnýz ben sevecektim |
|
144
|
|
|
|
Bir müddet sonra otobüsümüz yolcularýyla birlikte tekrar yola koyuldu. Ben baþýmý otobüsün camýna dayamýþ dýþarýsýný seyrediyordum.
|
|
145
|
|
|
|
Yanlýþlarý affetmek,her zaman yeni yeni yanlýþlara davetiye çýkarmak demektir. |
|
146
|
|
|
|
Ben çýkýp hava alýr,beklerim düþüncesiyle dýþarý çýkmýþtýmki “Gel lan buraya” biri beni yakamdan yakalayýp karanlýk bir yerde diz üstü çöktürüp baþýmada silahý dayadý. |
|
147
|
|
|
|
kör kamil , eskiþehir tarihinde özel bir yeri olan, bir çok nesil orada anýlar yaþamýþ,anýlarýný aktarmýþ, mutluluklarýný, mutsuzluklarýný paylaþmýþlardýr. |
|
148
|
|
|
|
Yüreðimi öðütürken yeniden yapmayý baþarmak çok zor geliyor. Sýrtýmdaki pamuðun tonluk aðýrlýðý belleðimi ezip geçiyor. Kendime aðýrým, canýma, özüme. Özümden ölesiye uzaðým. “Uzaklaþ ki geri dönebilesin!” |
|
149
|
|
|
|
göbeðinize hiç baktýnýz mý? onun alaycý bakýþlarýna hedef oldunuz mu? onunla hiç konuþtunuz mu? |
|
150
|
|
|
|
ben denedim. incelikler dünyasýndan çýkýp ormana dalan bir ayý durumuna düþmeniz an meselesidir. ben düþtüm. |
|
151
|
|
|
|
Alýp baþýmý gitmek istiyorum buralardan, yurdumun daðlarýnda dolaþmak istiyorum doyasýya, sadece daðlarýnda ama. |
|
152
|
|
|
|
Gözlerinize dokunmak istiyorum. Beyninizde yüreðinizde yer edinmek.
izin verin gireyim içeri.
Ýzin veriyorum girin içeri
Görün beynimin içindekileri |
|
153
|
|
|
|
Ensemin keyfi bilir. Bir adým atarým deniz...bir adým atarým evciðim...bir adým atarým deniiizzzz...bir adým atarým evciðiiiimm...Hem yürür hem þarkýlar söylerim...bir durur, bir bakar, birden de koþarým. Ýstersem. Ýsterim.
|
|
154
|
|
|
|
.....Son bir kez geri dönüp baktý ve kendini boðazýn karanlýk sularýna býraktý…. |
|
155
|
|
|
|
Kalbinin derinliklerinde deprem olurken, depremin sarsýntýlarý midesinde kasýlmaya ve gözyaþlarýnýn ardý arkasýna akmasýna yol açýyordu. Yalnýzlýk hissiyle kavrulan bedeni bütün uyarýcýlara kapalýydý. Gayesizliðinin ötesinde ýþýksýz kalan kuþlar gibi saða sola çarpýyordu.
|
|
156
|
|
|
|
Kadim zamanlardan kalma bir ebabil, kafamdan içeri býrakýverdi minik çakýl tanesini ve olacaklarý izlemek için bir köþeye çekilip bekledi kýrk asýr. |
|
157
|
|
|
|
Bu öykü; birbiriyle hiç alakasý ve benzerliði olmayan iki kadýnýn yollarýnýn rastgele çakýþmasý yani tamamen bir tesadüfün sayesinde yazýlmýþtýr ve bu evrende hiçbir þey tesadüf deðildir. |
|
158
|
|
|
|
Adam hayatini boyle planlamamisti. Nerden cikmisti bu kiz, neden girmisti hayatina? |
|
159
|
|
|
|
Hangi kentin hangi yüreðinde yaþadýk, sevda dediðimiz yanlýþlarý? Artýk hatýrlamýyorum.
Aklýma geldikçe canýmý yakan bir þeyler var hâlâ. Neler olduðunu asla öðrenemeyeceðim sorulara eklenen, kime olduðunu çoktan unuttuðum özlemler.
|
|
160
|
|
|
|
Geminin her demirleme ve demir almasý, benim için iþte böyle bir labirentten diðerine geçme, karmaþa ve kendimle konuþma, çatýþma zamanýydý. Bu iþlem süresince, zincirin denize akma ya da denizden alýnmasý sesinin bir an önce bitmesini isteyerek; ateþ karþýsýnda, terler içinde cehennemde çalýþan babam, gözümde canlanýr ve bu sorularýn cevabýný arardým.
|
|