• İzEdebiyat > Deneme > Yüzleşme |
981
|
|
|
|
|
Ağlayan gözlerle söyledi gençler :
“Neler görmedik ki hayatımızda neler
Birde görmek istediklerimizi yazsaydı bu kelimeler.” |
|
982
|
|
|
|
|
Oyun oynama sadece anlat kendini. Bırak yalın olsun kelimeler. Korkma, dürüstçe söylersen dalga geçmem seninle |
|
983
|
|
|
|
|
Bazen gönlümde sevinç, bazen gözlerimde nem. Nisan yağmurlarından bereketlidir annem. Ellerinden, bereket yağar hep soframıza. Dilinde bizler için buğu buğudur dua. Gönlünden güller yağar gönlümdeki boşluğa.
|
|
984
|
|
|
|
|
sabahı okşayan elimde çakır dikeni
akşamı bekleyen yüreğimde yar yüzü...
|
|
985
|
|
|
|
|
Yerin en dibine inersin belki, hırsların rutubetli mahzenlerinde çürüyenlerle yüzleşir küçük arzuların. Yol, kemik ve kan basamakları ile hayatın karanlığına götürür seni. |
|
986
|
|
|
|
|
Edebiyatta, şiirde, siyasette, ekonomide birileri emeksiz ve tersiz bir yerlere oturdu. Bu yerde bizim de bir yerimiz yok mu? |
|
987
|
|
|
|
|
Uyusam desem, yatağa uzanan başımı kesen Ruhum! |
|
988
|
|
|
|
|
[ geceydi, bir tek geceyi hatirliyorum, hala, hep gece ] |
|
989
|
|
|
|
|
İnsan bu kadar içine atmamalı hiçbirşeyi. Bir yerden çıkıyor işte. Benim uykularımda çıkıyor. |
|
990
|
|
|
|
|
Hayatı yalnızlığın kucağında arar insanlar;
Belki bir sigara belki de alkol alıp götürür onları |
|
991
|
|
|
|
|
Kirilan bi kalbin isyani... |
|
992
|
|
|
|
|
bizim insan soyu olarak bazı kuruntularımız vardır.bunlar bize has şeylerdir. |
|
993
|
|
|
|
|
yine batmış ocağım! ..mahzun mahzun bakar yüzüme; |
|
994
|
|
|
|
|
Kavga dolu bir gecenin yastığa asılmış hatırası olmalıydım. Halledilemeyen problemlerin, belki de kendinden bile gizlenen sonların habercisiydim. |
|
995
|
|
|
|
|
Herşeyi reddedebilirsin, kendini hariç. Herşey olabilirsin, kendin bile. Istersen...
|
|
996
|
|
|
|
|
Lafı uzattım yine. Kendi tarihimi bırakacağım bir posta kutusunun önünde duruyorum şimdi. Şu elimde tuttuğum ve toplamı yirmi bir adet olan mektupları birazdan kutuya bırakacağım. Benim posta kutumun, bu ülkede yaşayıp, kendi posta kutusunu yetim bırakan |
|
997
|
|
|
|
|
"Her şeyin hikayesi vardı. İnsanlar ya bilinçli bir tercihle yazıyorlardı hikayeyi yada tamamen kendi dışında yazılan bir hikayenin parçası oluveriyorlardı. Sokaktan geçen birine çarpan adam, çarptığı adamın hikayesini yazıyordu… Hayat kılcal ağlarl |
|
998
|
|
|
|
|
Bu dünyaya gelirken hangi birimiz ağlamadık? O minik gözlerimiz ışıkla temas eder etmez,ciğerlerimize hayat öpücüğü hükmündeki ilk oksijen iner inmez tepkimiz ağlamak olmamış mıydı?Bu sanki dünyada çekeceklerimize işaretti. |
|
999
|
|
|
|
|
Ölüm sessizliği gelecek yüreğinize. Bir hançer misali saplanacak kelimelerim kanatmak için ihanetlerinizi. |
|
1000
|
|
Anasayfa
