• İzEdebiyat > Deneme > Yüzleşme |
441
|
|
|
|
|
Kazandım
kaybettim
yine kazandım
yine kaybettim
umutlandım
kaybettim
resim yaptım
olmadı
sana yazdım
göndermedim
bilemedim
|
|
442
|
|
443
|
|
|
|
|
Küçücük omuzlara ne büyük duygular yüklüyoruz... |
|
444
|
|
|
|
|
Hayatın karanlık yağmurlarından korkuyorum. Ruhunu terk edenlerden, huzursuz yüreklerden korkuyorum. Kendim için değil... |
|
445
|
|
|
|
|
Şehrin ‘hal’ leri boğazıma yapışıyor,doyasıya yutkunamıyorum... |
|
446
|
|
|
|
|
“…..yazdıklarınızı göndermek istemiyorsunuz bana öyle mi? İnanmıyorsunuz bana öyleyse. Kafamda yarattığım kadını sarsar mı sandınız? ...”* Franz Kafka |
|
447
|
|
|
|
|
MERHABA madenler için delik deşik edilen dağlar, kesilen zeytinler ve tüm ağaçlar, yeşilsizlikten yok olan kuşlar, börtü böcek, kurumaya yüz tutmuş pınarlar, çağlamayan çağlayanlar! |
|
448
|
|
449
|
|
|
|
|
Günlerin hayin pusularında kalmışım, ay doğmaz, güneş
gülmez pencerelerime, bilmesende bir derin
karanlıktayım.Sayki ölümüm sayki yetimim, sayki
ağlamaklıyım...
Canıma kastı var saatlerin, akrebi zehirliyor,
yelkovanı kurşunluyor. Bu nasıl derttir z |
|
450
|
|
|
|
|
Havada uçuşan kelimeler gördüm... |
|
451
|
|
452
|
|
|
|
|
İnsan ey !
Yoksun aslında, sadece yaşıyor taklidi yapıyorsun..
Yaşamın gizini hep yanlış yerlerde, yanlış yüzlerde ve bedenlerde aradığın için mutsuzsun..
Aşk, acı, sır, ten, tin, giz ve rab..
Yaşamının en kesin gerçeklerinin hep üç harflik keli |
|
453
|
|
|
|
|
Sonunu düşünmeden kendimizi kıyasıya eleştirmeye başladığımız zaman, en güçlü ve en zayıf anlarımızı bir arada yaşadığız anlardır. Ya kendimizi yok edeceğiz, yada varlığımızın anlamını. |
|
454
|
|
|
|
|
Çok değil, daha üç beş ay önce, miş’li geçmişin derinliklerinde kalmış uzak bir anıydın bana. Tamam, kalbimde her zaman bir yerin vardı belki ama; seni gözümün önüne getirip hayal bile edemiyordum. Nasıl bir şeydin, neye benziyordun Allah aşkına! Silik hatıralardı sırf senden geriye kalan. Peki öyleyse, neydi bu aşkı içten içe hala içimde yaşatan? |
|
455
|
|
|
|
|
Adım Deniz. Benim çok güçlü bir iradem vardır. Aşık olmam mesela ben. Hatta ağlamayı güçsüzce bulurum. Eskiden çok ağladığımı söylerler ama ben o zamanları hatırlamıyorum. Ben içimdeki öfkeden doğdum. Kendimden oluştum ve şeytanın sihirli nefesi esti saçlarımdan. Benim adım Deniz ve ben hiç yenilmedim. Yenilmeyeceğimde….. |
|
456
|
|
|
|
|
Ben yağmuru bekleyen koala , bahçe duvarına bakan ağacın altında uzanıyorum. Zaman bir arı vızıltısı, şaşı gölgeler beynimin kör ikindisinde boşluk.
|
|
457
|
|
|
|
|
Aşk buydu bence. Sadece ben ve sadece o |
|
458
|
|
|
|
|
''..............Biri çiçeklerle oynuyor. Biri çiçek oluyor.
Bide böcekler var kedilerle oynaşan.Anlamıyorsun tabi sen şimdi.''Gözbebeklerimden fırlayan yabancılığım kendime.Vazgeçmekten bıkmadığım metaforlar,dizginlenemez atasözleri,yerli yersiz gülüşmeler,kurallar,kendine uğramamış binlerce prensip. |
|
459
|
|
|
|
|
Okşuyordu duvarı, sen susuyorsun…
Sus!
Fırtına yaratma, ne yapmalı sorma…
Yoksa,
sevgilinin her gece ölüşünün resmine bakabilirmisin…
Hayat iki kişilik değil!
Ben olmasam yalnızlığa dayanabilirmisin…
Sus, düşünme bile….
|
|
460
|
|
|
|
|
Bir kitap ayracı kadar şanslı, bir o kadar şanssız olmak. Sürekli kitabın eşsiz dünyasıyla iç içe, fakat baskı hatasına uğramış korsan bir kitabın sıkıcı kısmında asılı kalmak.. |
|
Anasayfa
