• ÝzEdebiyat > Deneme > Yüzleþme |
861
|
|
|
|
|
Unuttum mu yoksa unutuldum mu hayýr, hayýr ne unuttum nede unutuldum sadece eski günleri beklerken yeni günlerin umutsuzluklarýyla karþýlaþacaðýmý bilmiyordum. Düþünüyorum aslýnda bunda da birazcýk zorlanýyorum çocukken çok beðendim neþeli gelen eðlencele |
|
862
|
|
|
|
|
“Bu, romanýn son cümlesi olmalý.”diye söylendi, kitapçý bilgiç bir edayla.
|
|
863
|
|
|
|
|
Gelin bu hafta bir oyun oynayalým. Var mýsýnýz? Yaz günlerinde eðlencelik olur. Oyunumuzun adý: Olmazsa olmazlar... |
|
864
|
|
|
|
|
Ve sonra kaçmak istedim oradan. Onlarý býrakýp gitmek bir kez olsun ben terk etmek istedim. Kalktým üç adým attým ve geriye baktým istem dýþý bir hareketle. Gidemezdim. Býrakamazdým. Kýrýkta olsalar, acýtmýþ da olsalar onlar benimdi, benim kýrýklarýmdý her biri. Alelacele topladým hepsini ellerimi kanatarak parçalayarak tekrar vurgun bir gecemde yalnýzlýðýmý onlarla paylaþmak üzere tek tek yerleþtirdim ceplerime.
|
|
865
|
|
|
|
|
Acý çekmenin erdem, maharet??? onurlu olmak olduðunu düþünenlerden misin? |
|
866
|
|
|
|
|
Doðurduðu çocuða sahip çýkmayan bir anne olabilir mi? |
|
867
|
|
|
|
|
“Hani, kitap iþi ne oldu? Senin kitap daha çýkmýyor mu? Çýkýnca bana da bir tane imzalayacaksýn. Tamam mý?”diyerek benimle kafa bulmaya bayýlýyorlar. |
|
868
|
|
|
|
|
Yalnýzca insanlar dünyasýnda yaþar ruhum. Onlarýn etiyle, derisiyle ve kemiðiyle beslenirim. Süslü, aynalý salonlarý ve sahneleri çok severim. Beni oralarda daha iyi anlarsýn. |
|
869
|
|
|
|
|
Uçmak…
Kaçmak…
Kaybolmak istiyorum…
Uçuk kaçýklýðýmdan deðil. Beni bulun diye de deðil. Önüm arkam saðým solum saklanmadým ebe oldum. |
|
870
|
|
|
|
|
Kendi yýkýmlarým üzerine yazdýðým koyu siyah bir yazý... |
|
871
|
|
|
|
|
Konuþuyoruz, yazýyoruz; karþýlýðýnda onaylanýp övgüler alýp rahatlýyoruz. |
|
872
|
|
|
|
|
Kendini kaybetmek isteyipte kaybedemeyenlerin, kendini bulmak isteyipte bulamayanlarýn denizinde, küçük bir dalganýn kýyýya vuruþu. Kendimizle çarpýþmanýn yarattýðý bir dýþavurum. Hayatýmýzýn biterken yeniden baþladýðý bir tutunuþ çabasýdýr "Ýkilem". |
|
873
|
|
|
|
|
Evlilik öncesi her buluþmalarýna uzun bir bakým sonrasý giden erkek ve kadýn, nikahýn ertesi günü, sabah birbirlerini gördüklerinde ilk þaþkýnlýklarýný yaþarlar. |
|
874
|
|
|
|
|
.....eve gittim tam yatmaya hazýrlanýrken birer birer içimdeki çocuklar dökülüverdi eteklerimden.... |
|
875
|
|
|
|
|
Kim bilir belki de en az zarar gördüðümüz yerdi yalnýzlýk; yalanlardan, aldatmacalardan, iki yüzlülüklerden, yaralanmalardan ve terk edilmiþliklerden uzak bir yere sýðýnýyorduk belki. |
|
876
|
|
|
|
|
gözyaþlarýmla renklenmiþti film... |
|
877
|
|
|
|
|
Siz ey ceketi düðmeliler! Bu köleliðiniz bizi esir alýr mý sandýnýz? |
|
878
|
|
|
|
|
Babamýn sazý alýp eve getirdiði günü hiç unutamam.
|
|
879
|
|
|
|
|
Cennetin, senin ayaklarýnýn altýnda olduðunu sana öðretenlerin bir bildikleri vardý ki;
sana bu gerçeði söylemediler.
Cehennem senin dilinin altýnda, bunu ben biliyorum.
Sen bunu bilme anne!
|
|
880
|
|
|
|
|
Artýk eskisi gibi deðiliz dostum.. Çok þey kaybettik!! |
|
Anasayfa
