• ÝzEdebiyat > Deneme > Yüzleþme |
301
|
|
|
|
|
"... Sana gitme demeyeceðim,
Ama gitme Lavinya ..."
|
|
302
|
|
|
|
|
Azgýn dalgalar vuruyor gönlüme... köpük köpük... bembeyaz... Sütliman olmayý bekliyorum sadece... Kafamý kaldýrýp baktýðýmda aynaya; yeniden gülmeyi bekliyorum. Bekliyorum...
|
|
303
|
|
|
|
|
Uykuya dalmak üzereyken huzuru ne kadar özlediðini hayal meyal anlýyorsun ve bu his her gece tekrar eder. Yastýðýn yumuþaklýðý, çarþaflarýn serinliði hayattan bezginliðini her defasýnda unutturur, sabaha kadar. |
|
304
|
|
|
|
|
Bir kedinin, kuyruðunu yakalama çabasýydý aþk dediðimiz..Aslýnda bizim bir parçamýz, her an bedenimizde taþýdýðýmýzdý ama nedense oyun oynamak istediðimizde hep kovalayýp yakalayamadýðýmýzdý aþk.. |
|
305
|
|
|
|
|
Evet dünlerle bu günü harmanladýðýmda, deðiþen pek birþey olmasa da , deðiþtirecek yine bizlersek, yarýn için çok daha umutluyum þimdi. |
|
306
|
|
|
|
|
Temel sorularý sormadýðýmýz, sormaktan kaçtýðýmýz sürece kendimize bir yol bulamayacaðýz! Þu günlük yaþam yada "hayat tarzýmýz" dediðimiz sünepeliðe isteyen istediði kadar "övgüler" düzse de köþelerinde, itiraz ediyorum. Bizden bir þey kalmayacak geriye. |
|
307
|
|
|
|
|
Koromuzda kimler yok ki...sayamam!... |
|
308
|
|
|
|
|
Aklýma takýlan sorulardan bazýlarý ve kendimce varsayým olasýlýklarým...
Her an ölebilir, öldürebilir ya da öldürülebilirsin, -ve bu herkes için geçerli -doðumla baþlar ölümle yakýnlaþmak. Neyi öldürdüðünü bir tek sen, o da, sadece - bazen, bilebilirsin!
Ya sende öldürülenler, içinden kayýp gitmesine izin verdiklerin, en azýndan ikna edemediklerin? Bu bir tercih mi yoksa kabulleniþ mi, pes etmek ya da savaþa devam etmek?
|
|
309
|
|
|
|
|
Hayat bazen yürekten vuruyor insaný; hiç beklenilmeyen bir an'da... Bazý anlarda yaþama gücü bulamýyor insan... |
|
310
|
|
|
|
|
Bu þehir yaman bir düþ olan hayatýmýn yansýyýþý olarak kalsýn istiyorum. Bu sokaklar, küçük olaylarý büyük yaþamanýn bir sancýsý. Küçük bulutlar büyük gökyüzünü nasýl etkilerse iþte öyle. Bulutsu bir yaþamýn bir insan üzerinde býraktýðý izler…
|
|
311
|
|
|
|
|
Hayat, insanlar, sevinçler, kederler, doðmak, yaþamak ve ölmek -Shakespeare'ýn yazdýðý gibi "to be or not to be"- olmak ya da olmamak.
|
|
312
|
|
|
|
|
Gece, gölge yanýdýr yeryüzünün.. Gölgeye düþen her ýþýk gibi kaybolur gece yerin kararan yüzünde. Oysa uykusuzlar iyi bilir, ýþýðýn yokluðu demek deðildir gece, yerin yüzünü ýþýktan gizlemesidir sadece.
Sabah kokusu alýyorum.. Ýyi geceler.. |
|
313
|
|
|
|
|
Bir yerlerde okumuþtum biriktirme alýþkanlýðýnýn duygu ve düþüncelerle direk iliþkisi varmýþ… |
|
314
|
|
|
|
|
Bir bar, bir arkadaþ ve çapraz masada oturan y*vþak adam... |
|
315
|
|
|
|
|
futursuzca yalan soyluyorum. yuzume taktigim maskeyle hilekar bir kumarbaz gibi karisiyorum kalabaliga... bildiklerim cehaletle yontuluyor ve cahil cumleler tum gunumu sarmaliyor. |
|
316
|
|
|
|
|
Ýnsan, baþýna gelenleri kendi kaderinden bilir, baþka insanlarýn hayatýna etkileri akla düþmez... |
|
317
|
|
|
|
|
Ben bu hayatý bu þekilde yaþayacaðým, flu.
Kendimi ifade ederken dikkat ederim, çünkü söyleyeceklerimi ben bile kaldýramam.
Okuyorum insanlarý, görüyorum eksik kalanlarý. Yalan sözler ok gibi saplanýr ruhuma.
Susuyorum, laf kalabalýðýnda boðuyorum suskunluðumun bildiklerini.
Yanlýþým ben. Zavallýyým belki. Hayata göre önemsiz bir hatayým. Bununla yaþamak zorundayým. Derinmiþim deðilmiþim, önemi yok. |
|
318
|
|
|
|
|
Neden aðladýðýmýzý kimse anlayamaz bizden baþka biz bile bu kadar zor kavrarken. |
|
319
|
|
|
|
|
Balýkçý kahvelerinin, sahil lokantalarýnýn ýþýklarý denizde renkli çizgiler gibi uzuyordu. Limanda kendimle konuþurken, ay deniz karanlýðýndan sýrmalarla süslü elbisesini çýkarýyordu. Bir aya baktým, bir denize, bir geceye... Deniz, gece, ay ko |
|
320
|
|
|
|
|
Kavuþmak için benliðine tekrar, aynalara koþacaksýn. Ama nafile hepsi, aynalara bakmaya utanacaksýn... |
|
Anasayfa
