• İzEdebiyat > Deneme > Yüzleşme |
761
|
|
|
|
Biz bilebildiğimiz, asırlarca izlediğimiz boş hayallerin kahramanlarını inceleyelim; gerisi yorum, insaf, izan! Dünya sanal bir alem; ama çok gerçek... |
|
762
|
|
|
|
Kahramanız bu işte başarılı olmak için öncelikle sabır gerektiğini çok iyi biliyormuş. O nedenle aslanın hizmetinde birkaç ay canını dişine takmış ve her zorluğa sabrederek katlanmış. Nihayet beklediği günler gelmiş. Uygun bir zamanda maymunları ziyarete giderek tilkiyi mahvetmek için hazırladığı planı onlara anlatmış. Kendisine yardımcı olup olmayacaklarını sormuş. Maymunlar başlarına bu felaketleri açan tilkiden intikam almak için çok istekli olduklarından eşeğin planını hemen kabul etmişler. Üç gün sonra eşek kralı gezdirirken tam tepeye geldiklerinde maymunlar öncü tilkiye saldıracaklar, tabii can korkusuyla tilki kaçacak ve kralı sırtından indiren eşek maymun ordusunun içine dalarak hepsini perişan edecek. Tepedeki kral da olan biteni çok iyi bir şekilde görebilecekti. Plan genel hatlarıyla böyleymiş. |
|
763
|
|
|
|
Gün gelir bir ağaca takılı kalır yüreğim, sonbahar geldiğinde savrulup gitmek için rüzgarla..gün gelir bir çocuğun gözlerindeki ışık, hayata bağlar beni. |
|
764
|
|
|
|
Derin soluk alışlarım hayat verişlerimden öteye gitmiyor yaşamak. Avuçlarımdaki çizgilerdi beni anlatan şimdilerde tanımsız işaretlerden öteye gitmiyorlar. Yabancılaşmak bunun adı. Önce kendine yabancılaşmak sonra ne varsa... |
|
765
|
|
|
|
Bayram günleri gerginliğimi çözemedim ya, her günümü bayram eden yüreğimi buldum. Gerginlik hayata kaldı, çocukluğum ise Yüreğime. |
|
766
|
|
|
|
Neden bir anda kendine bakarsın bir yabancıya bakar gibi? Nasıl dışında kalabilirsin ki yaşamın, ansızın ayazda kalmış gibi?
Nefret duygusu sevgiden üstün bir duygu mudur? Daha mı kuvvetlidir aşkın gücü bağlılıktan?
|
|
767
|
|
|
|
İzbeye ışık giriyor bu gece. Bak nasıl da keyifle sıralanıyor kelimeler. Dalga geçesim var hayatla. Oysa hiç beceremem bir şeyleri ciddiye almamayı. Artık normal dağılıyor acılar. Pek hissetmemem başka nasıl açıklanabilir ki? Kanıksamak ciddiyetsizliği de yanında getiriyor sessizce. Belki bir umut boy veriyor karanlığın olduğu yerde? Kim bilebilir ki... Sanırım ben değil.... |
|
768
|
|
|
|
O zaman nasıl olsa yüreğinizin en taze yerinden söküp değdiğiniz bir başka ten muhakkak bulacaksınızdır... Hep aynı yanılgıya düşecek ama asla özleyen olmayacaksınız... Sevgi oyuncağı bu kadar çokken ve sizde bu kadar sevmeye hevesliyken hayat nasılda baş |
|
769
|
|
|
|
Ne yuzun var gitmeye ? Giderken düşüşlerini unutarak beni üzmeye ? hayır yorgunsun sen ! Gitme ! Benimle kısacık ömrümde gerceklerle kal ! |
|
770
|
|
|
|
ne diyeyim şimdi sen en iyisi bi oku benden seni... |
|
771
|
|
|
|
İçinde koca bir geçmişi barındırırken elbette gitmek kolay değildir.
Sen ise korkarsın açılan boşluğun kalıcı olacağından yada dolduranın alışkanlık halini alacağında... |
|
772
|
|
|
|
Kim bilir, sayfam açılır, okunur, kemiklerim basitliğiyle övünüp “o romanın kahramanı bendim” deyip bildikleri bir umut için sevinirler… |
|
773
|
|
|
|
Buradasın ya, aklını kaçırmış olmalısın. Hayat böyle bir şey, seçenekler sunar, bedeli karşılığında. Oysa hepimiz masum geliriz dünyaya. Deli olmalısın veya karanlık tarafa geçmiş.
|
|
774
|
|
|
|
Geceleri gelsin diye beklerken gün ışığı, fark etmeden ipin ucunu kaçırmışsın..Oysaki beklerken kaç gün ışığı kaçırmışsın; gün ışığıyla beraber kaç umut, kaç diriliş... |
|
775
|
|
|
|
Tanrı, gözlerimize bakabildiği için TANRI...
Ve biz ona, "bizi neden böyle yaptın" diye soramadığımız için insanız... |
|
776
|
|
|
|
yok hasta ruhlara bulaşmmak lazım
sende sağlıksızlaşıyorsun
senin annen ben miyim ki!
|
|
777
|
|
|
|
Hayat ne kadar boşmuş, bir kez daha anladım... |
|
778
|
|
|
|
bir sahil kasabasındaydı evimiz.
duvarlaında türkülerin yankılandığı, benim karakalemlerimin, senin teoremlerinin barındığı küçük köhne evimiz.. içinde kitaplarımız vardı. çok kitap... çok sevgi... çok sen.. çok ben... ve en çok biz vardık.
|
|
779
|
|
|
|
Bir günah keçisi düşünün. Hayata kızgın. Bocalıyor, batıyor, sızılanıyor... |
|
780
|
|
|
|
-Bu satırları okuyorsanız, ve tanışmamışsak, benimle tanışma şansını kaçırmışsınız demektir. İnşallah buraya geldiğinizde artık; demem de hoş kaçar mı bilmiyorum. Beni görmek değil de, hissetmek için ruh çağırmanız gerekebilir. - Acılar yalnız olduğunuzda çıkan hayaletler gibidir. Asla yalnız bırakmayın onu.AG |
|