• İzEdebiyat > Öykü > Aşk ve Romantizm |
721
|
|
|
|
|
O bir süs değil! Anlayan için çok kahramanca bir şeydi. Ve bütün bir ömür boyunca sürmüş bir kendisiyle anlaşmazlığın gizi idi. ‘Sırrına erdim ‘ dedi. Bay (K). Başını ellerinin arasına aldı. Zen’le yaşadıklarını tekrar geriye doğru sarmaya başlarken ekranının başında uykuya daldı. Rüyasında bayan Zen’le çıktığı ’Olmak’ şehrindeydiler. Bay(K)’nın rüyasında buluşmak dileğiyle. |
|
722
|
|
723
|
|
|
|
|
'Yandım Selim ve Bıçkın Osman' hikayesinin devamı. Nereye doğru yola çıktılar? |
|
724
|
|
|
|
|
Önce sen yok olursun;senden sıçrayan bir kıvılcımla ateş alır tenim,etlerim başlar dökülmeye,erir yüreğimin zırhı göğüs kafesim,için için yanarım mağmayı görmeden bir yanardağ ağzında...Hem yanar hem kanarım,çığlık çığlık dağılır sesim dağlarında.Sen kül ben duman uçururuz bir rüzgarın esintisiyle ve belki bir yerde buluşuruz.Bir buluşma ihtimali var ya;ne kadar gözyaşı döksem de bilirim sönmez yürek sevda yangınlarında... |
|
725
|
|
|
|
|
"Istediğim kadar yavas olabilirim… Hatta hiç dönmiebilirim de… Kimsenin umrunda olmaz … Evde beni bekleyen kucuk beyaz bi tüy yumağından baska birsey yok ne de olsa…" |
|
726
|
|
|
|
|
Biliyorum artık.
Sevdalıyım sana..
Sevmiyorum sevemiyorum da demiyorum.
Sevdim, seveceğim.
|
|
727
|
|
|
|
|
Dolunay bazen coşturur, bazen de hüzün verir insana. Ova bir başka güzel bu gece |
|
728
|
|
|
|
|
Sen varken tenimi acıtan sakallarının sen gidince yüreğime batması daha acıymış. Şimdi yoksun, ve ben sakallarını daha çok hissediyorum. |
|
729
|
|
|
|
|
Kadının yüzündeki gülümsemeyi ahlaklı bulmadı adam. Gülerken kullandığı yüz kasları, daha önce bu sözleri defalarca duymuş olduğunun kanıtı gibiydi. Adam ağzının içinde, "sanırım seni onurlandırdım" diye düşündü... |
|
730
|
|
|
|
|
Bazen kazanmak bir şeyler kaybettirir, bazen kaybetmek bir şeyler kazandırır, bazen aşk acı verir, ya da her zaman. Kaybettiğimi anladım. |
|
731
|
|
|
|
|
Ben mutluydum. Bay (K) da benim kadar mutlumuydu? Bilemem! Çünkü mutluluk; tanrıların bir armağanı değil, insanın içindeki yaratıcılığın sağlamış olduğu bir başarıydı. |
|
732
|
|
|
|
|
sevmek, kendini adamaktır.Karşılıksız ve beklentisiz.
Aynı zamanda sevmek insanı değiştirdiği gibi geliştirebilmeli de. |
|
733
|
|
|
|
|
Kıyamet sabahına uyanır gibi uyanmaktı durgun ve asi gözlerimiz. Kızıl vücutlu kralların toprakları lanetliydi. Yorgun düşmüş kayalıkların ardında bir umut aramalıydık. Yoksa, yüzyıl; çoktan bizi de, bu şehre gömmeye hazır durumdaydı. Uzak.. Hem de çok uzak; üç şehrin tapınaklı hikayesi…
|
|
734
|
|
735
|
|
|
|
|
Sema sema diye ölümden döndün
Bak yanındayım artık senindir ömrüm |
|
736
|
|
|
|
|
Ben yeşil gözlü bir bilinmezin esiriydim. Hayallerimde bulmuştum onu |
|
737
|
|
|
|
|
aşık her daim halden hale girmeye mahkumdur ve her hali de ayrı bir romana ayrı bir efsaneye konu olabilecek derinliktedir. |
|
738
|
|
|
|
|
Anlamlarım tükendi artık.... |
|
739
|
|
|
|
|
Gönlünde Bir Asker Yatanlara... |
|
740
|
|
|
|
|
insan gerçek aşkını bulmak için yollara düşer kimi zaman. Ya bu yol bir resim sergisiyse... |
|
Anasayfa
