• ÝzEdebiyat > Öykü > Aný |
321
|
|
|
|
|
Bir yaz günüydü, her zaman ki gibi hava çok güzel.Güneþli ve bulutsuz bir gökyüzü.Sanki mesai yapar gibi herkes vazifesin de ... |
|
322
|
|
|
|
|
Öðretmenliðimin ilk yýllarýna ait, unutamadýðým bir anýmý sizlerle paylaþmak istiyorum.
|
|
323
|
|
|
|
|
Ýlk ayý geride býraktým. Andýrýn dönüþü, Münir'e uðradým. Öðrencilerimin eksik kitaplarýnýn sipariþini verdim. Münir çaya davet etti beni. |
|
324
|
|
|
|
|
Nasýlsýn mesajý atmayandan uzun mesaj beklememizde ki saçmalýk. |
|
325
|
|
|
|
|
GERÇEKTE YAÞANMIÞ OLAN ANADOLUDA YETÝÞMÝÞ TÜRK SUBAYI ÝLE, ERMENÝ KIZI ANUÞKA'NIN AÞK ÖYKÜSÜNÜ KONU ETMEKTEDÝR. |
|
326
|
|
|
|
|
Benim kahramanlarým da kötü adamý oynayabilir mi?
Hayat bir film, ya da filmler hayatýn baðrýndan kopup gelme… Ve benim filmimin de kötü adamý var elbet. Bugüne kadar herkesten gizlediðim. Sonradan kötü yüzünü gösteren, kötülüðü yalnýz kendine; baþkalarý için beþpara etmez bir adamýn öyküsü |
|
327
|
|
|
|
|
1991 ile 1998 yýllarý arasýnda memuriyet görevim nedeniyle Bayburt’ta yaþadým. Ýþyerimiz Bayburt’un Erzurum yönünde giriþinde þehir merkezine üç, dört km uzaktaydý. Misafirhanemiz de ayný iþyeri içindeydi. Mesai arkadaþlarým genelde göreve yeni baþlamýþ, bekar arkadaþlardan oluþuyordu. Misafirhanede akþamlarý yemek çýkmadýðýndan dolayý yemek yemek için topluca þehre giderdik.
|
|
328
|
|
|
|
|
2012 Londra Olimpiyatlarýnda özellikle de atletizm dalýnda elde ettiðimiz bir altýn, bir gümüþ bizler
için ne kadar kýymetli olduðunu gördük. Saygýlar. |
|
329
|
|
|
|
|
Kasabadaki bir çocukluk hatýrasý |
|
330
|
|
|
|
|
Elif’se o güne kadar hep hayalini süsleyen üniversite sýnavýyla haþýr neþirdi. Evin tek kýzýydý. Ailesi onun liseyi bitirip, üniversiteye gitmesine itiraz etmemiþti. Ancak o, ayný zamanda ailesiyle tütün kýrmak zorundaydý. |
|
331
|
|
|
|
|
Ýstanbul'da geçen bir öykü.Bir parkta oturan iki insanýn (aralarýnda da bir kedi) sohbeti. |
|
332
|
|
|
|
|
Aþka eþkýya çocuklarýn hayatla hiç örtüþmediði kadar sahici yarýnsýzlýklarýna kýrptýðým ergen yýldýzlardan dökülen saðanaksýz pýrýltýlarýn, býyýklarý yeni terlemiþ acemi çocukluðumun ergenlik sivilceleriyle cebelleþmesinden daha acýydý uzaklardan gelen ölüm haberleri. |
|
333
|
|
|
|
|
15 Temmuz 2003, Salý gününün akþamý saat 9.25 de, yolun sahil tarafýndan karþýya geçmek isteyen 17 yaþýndaki genç bir kýza üçüncü þeritte bir otomobil çarptý. Bu, üç dakikalýk mucize bir kurtuluþun baþlangýcýydý.
|
|
334
|
|
|
|
|
Sanýrým yaþý yirmisini aþmýyordu, |
|
335
|
|
|
|
|
Ýnsanlarýmýzýn bu denli monoton yaþamalarý, tek düze hayat koþullarýný sürdürmeleri gerçekten de zor. Her ne kadarda sömürülmeye muhtaç kalsak da gezmeye ve eðlenmeye vakit ayýrmamýz gerekmiyor mu? Düþük maaþla çalýþýp, çok emek sarf etsem de… Kýyýda köþede biriktirdiðim birkaç kuruþumla Van’dan Siirt’te doðru yol almaya baþlýyoruz. Saatler sýfýr sekizi gösteriyor. Tamda güneþi doðudan izleme vakti. Derin, bol kahvaltýdan sonra kolduk yerimizi bir an önce alýyoruz. |
|
336
|
|
|
|
|
Evet küçüðüm Atamýz ölmedi. O senin minicik çocuk yüreðinde bizimse bütün benliðimizde yaþýyor. |
|
337
|
|
|
|
|
Vatman þakir bey, Kocaman iki kanadý olan, üzerinde kapýya yakýþan demirden dökme büyük bir anahtarla açýlýan kilidiyle, bizi koruma görevi dýþýnda bizden bir parça gibi, bizimle yaþayan, sokak kapýmýzýn karþýsýnda duran divanýn üzerine babamýn evden çýkma vakti geldiðinde, onun ancak iki küçük çocuðun kaldýrabileceði aðýrlýktaki deri ceketini, iki kolundan çekerek ayakta dururduk |
|
338
|
|
|
|
|
Alnýndaki teri, elindeki çekiciyle
Dedemi anarým
………………… |
|
339
|
|
|
|
|
Sonunda merdiveni çýkmayý tamamen býrakmak istedim. Çok uzun, bitmeyen uykuya kendi kendime dalmaya çalýþarak merdiven çýkarken en tehlikeli olan kazayý yaþadým; kendimi yaraladým. |
|
340
|
|
|
|
|
Ask ne kadar aci yasanabilirki, yada cileler ne zaman vadesini doldurur, birde bakmiski gönül güllerin rengi solmus. Bir teslimiyettir gülün solusu bir son belkide ............. |
|
Anasayfa
