• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
1601
|
|
|
|
|
Yalnýzlýðýn kokusu bizi uðurlayýp sessizce kapanýrdý, bir sonraki ziyarete kadar... |
|
1602
|
|
|
|
|
Bilgi, her zaman kaygan bir zemine sahipdir. Eðer güçlü bir duruþunuz yoksa, bilgi her zaman sizi kullanmaya, kendisinin esiri yapmaya çalýþýr. Egonuza hitap ederek, kendisini efendi ilan etmesi kolaylaþýr. Erdemli, biri bilginin kölesi olmaz. Ve kendini bilgiye kullandýrmaz. Zayýf karakterliler bilginin oyuncaðý olur. |
|
1603
|
|
1604
|
|
|
|
|
Ölüm sahteliklerle dolu dünyamýzýn en radikal yabancýsýdýr. Öyle ki yarattýðý tahribat kanýnýzýn çekilmesine neden olur. Ýþte bu kýzcaðýzýn yaþam dediðimiz diyardan koparýlýþý bende garip bir bönlüðe neden oldu. Umut ve dualarýmýzla birþey olmamasý için yakarsakda kaçýnýlmaz olan, merhametsizliði ile süpürüyor. |
|
1605
|
|
|
|
|
tek bir gün bile özgür bir nefes olurdu, çünkü bu esaretten baþka bir þey deðil |
|
1606
|
|
|
|
|
durup dururken aklýma gelen cümleler. |
|
1607
|
|
|
|
|
Kiþinin cahil veya alim, mutlu veya mutsuz olmasý hep onun aldýðý eðitimle ilintilidir. Milletlerin ilerlemesinde de baþ þart eðitimdir. Bir millet bireylerine vermiþ olduðu eðitimin kalitesi ve seviyisi oranýnda yükselir. |
|
1608
|
|
|
|
|
Kim olursan ol unutulmak... |
|
1609
|
|
|
|
|
Ruhumuzu inciltmemek ve keşke dememek adına birşeyler yazdım. Bugün benim tüm ruhum keşkelerle dolu, bir şeylerin değerini keşke zamanında bilebilseydim. |
|
1610
|
|
|
|
|
Umudunu kaðýttan bir uçak yapýp da göðe savurmak da var küçüðüm. Aslýna bakarsan bu ülke hayallerinin süzülüp de, özgürce dolaþan sýnýrlarýný her bir gün yitiriyor. Daha bir nasýrlý annemim elleri, daha bir hüzünlü bakýyorsun kente ve daha bir yorgun bedenin... |
|
1611
|
|
1612
|
|
|
|
|
Þimdi býraktýklarým neredeler bilmiyorum.Evren o kadar büyük ki!’’Ýyiye ve kötüye’’ ayný anda ev sahipliði yapacak kadar kocaman |
|
1613
|
|
|
|
|
"bir aþkýn içindeyken biriktirilmiþ çok kelime kalýr insanýn içinde. kullanýlmamýþ kelimeler. o kadar çok konuþulduðu halde, gene de kullanýlmamýþ kelimeler. bir sonrakine vermek isteriz onlarý. içiniz çürümedikçe, kelimeler içinizde diri kalýr. dipdiri. kendi hikayesi için bizden hakkýný isteyen ve boðazýmýzý düðümleyen bunlardýr. günün birinde diliniz kabuk baðlayýp, ruhunuz çürümeye baþlayana, içiniz kelimesiz kalana kadar sürer bu. kimse kelimesiz kalmaz aslýnda; kelimeler kýymetsiz kalýr. bu noktaya geldikten sonra durumu tanýmlamanýn ne önemi var?" |
|
1614
|
|
|
|
|
Yaþananlar öyle izler býrakýyor ki... |
|
1615
|
|
|
|
|
bir katre söyledim anlayana ... sanýrým hava da kaldý... |
|
1616
|
|
|
|
|
Þiþli minibüs duraklarýnýn olduðu köþede yaklaþýk 20 dakika bekleme raðmen, boþ bir taksi edinemedim. Böyle zamanlarda taksilerin durmadan geçtiði çok oluyor ki; en nefret ettiðim durum bu. |
|
1617
|
|
|
|
|
Yaþam, kimi zaman ayna gibi parlak bir su yüzeyidir. O an her þey durgundur; pýrýl pýrýldýr... |
|
1618
|
|
|
|
|
Güzel bakan, güzel görür... |
|
1619
|
|
|
|
|
Ben acýya adýný sormam o zaten gelir hatýrýmý sorar. |
|
1620
|
|
|
|
|
Kime göre ne doðru?
Bazen düþünür dururum; insanlar kendileri doðruyu söyler, karþý tarafta yanlýþ ...(tartýþma programlarýndaki olaylar gibi )
Ama kime göre ne doðru...sonuçta herkes insan ve düþüncelere gem vurulmaz , yorum vardýr ama gerçek yoktur |
|
Anasayfa
