• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
1681
|
|
|
|
|
Ýyimserlik de bazen aþýlmasý güç tehlikeli durumlar yaratabiliyor. Hayal kýrýklýklarý gibi...
Hayal kurarken kötümser olunur mu hiç? Kimin hayallerinde kötüler kazanýr ki... Hayallerinde kötüleri kazandýranlar ya kötüler ya da hayal deðil baþka þeyler kuruyor olabilirler. Bazýlarý ise iyilerin yalnýzca hayal dünyalarýnda kazandýklarýný söyleyebilirler.
|
|
1682
|
|
|
|
|
Fb tiryakiliði ile sigara tiryakiliði arasýnda bir analog... |
|
1683
|
|
|
|
|
Torunlar çocuklardan daha fazla sevilir derler. Külliyen yanlýþ bir ifade bana göre. Gençliklerinde çalýþma hayatý, zaman darlýðý veya toyluk nedeniyle çocuklarý ile fazla ilgilenemeyen anne ve özellikle babalar, çocuklarla oynama zevkini ancak torunlarý ile giderirler. Kýlýfta hazýrdýr “ torunlar çocuklardan fazla sevilir”. |
|
1684
|
|
|
|
|
bir kuþun kanadýnda saklýdýr hayat,ve özgürlüðe sevdalýdýr o da kuþlar gibi! |
|
1685
|
|
|
|
|
Yaðmur hýzlanmaya baþlayýnca damlalar koþturdu izler karýþtý her damla kendi baþýnýn çaresine bakmaya baþladý.
Bu durumda ne iz kaldý ne yol ne çaba ne baþka bir þey…
Telaþ böyle bir þey.
Telaþlanýp ne yapacaðýný bilememek böyle bir þey.
Ne idealin kalýyor ne hedefin…
|
|
1686
|
|
|
|
|
Hiç çiçek açmayan bir dal gibiyim.Bahar gelmiþ gelmemiþ neyime.Kupkuru bir aðaca dönüþmüþüm. Acý vermekte bana gül dallarý. Toprakta yeþeren çimenler yüreðimi ezmekte.Hayat beni çiðnemekte, hayata dair her þey üzerimden geçmekte.Çünkü ben ölmekteyim.Çünkü ne kadar yaþamak istesem de bir umut yeþermemekte bende. |
|
1687
|
|
|
|
|
sýkýþmýþlýk hissinde,yine kelimeler kurtardý..kelimeler.. |
|
1688
|
|
|
|
|
Ruha hükmedip ruhu özgüvene götüren bir yol arayýþý olarak deðerlendirilebilir. |
|
1689
|
|
|
|
|
Pencerenin önünde oturuyorum… Sandalye de pek rahat deðil ama olsun. Evde herkes uyuyor… Sessizlik… Elimde bir fincan sýcacýk kahve düþünüyorum… |
|
1690
|
|
|
|
|
Ýnsanlar... Doðuþtan eþit ve masumdurlar... Acaba? O zaman bu kadar çekiþme ve kargaþa niye? |
|
1691
|
|
|
|
|
Acýlar mý yaklaþtýrýyor insanlarý... |
|
1692
|
|
|
|
|
"... daðlarda yakalanýp tabakhanede çalýþtýrýlan bir kýsraðýn unutuþ uykusu ..." |
|
1693
|
|
|
|
|
Algý gerçektir ya da ayaðýnýz yere basýyor mu basmýyor mu? |
|
1694
|
|
|
|
|
Zaman beni sýnýrsýzca kucaklýyor, bazen yaþadýðýna inanasým geliyor zamanýn.
Yani günün birinde bir silüetle gelse, geçip karþýma; merhaba ben geldim, dese.
-kimsin sen, desem.
-ben zaman, dese,
inanacaðým kendisine...
|
|
1695
|
|
|
|
|
Kýrgýn mýyým?Kýrgýným, hem de çokça. Büyük harflerle yazmalý, altý çizilmeli ve en kýsa zamanda güneþimi bulmaya gitmeli... |
|
1696
|
|
|
|
|
Vazgeçiyorum herþeyden ve koynuma alýyorum hiçliði... |
|
1697
|
|
|
|
|
Evrim olmuþsa da, bunu yaratan Allah'týr. Bu kadar olumlu mutasyonun bu kadar üst üste denk gelmesini þansa baðlamak akýl dýþý. Ama þansla olmuþsa bile, þansý da yaratan Allah'týr. |
|
1698
|
|
|
|
|
Ne zamandýr seninle þöyle karþýlýklý oturup, iki kadehin birbirine deðdikten sonra çýkardýðý sesi duymamýþtýk. Hep baþka þeylerle geçti namussuz akþamlar.
Biliyor musun en son kime aþýk oldum? Bi anlatsam karþýndakinin ben olduðuma inanamazsýn. Gerçi o da geçti gitti ya…Vurgun vurgun üstüne… |
|
1699
|
|
|
|
|
Ýnsan, psikolojisi gereði hayatýnýn hep tek düze olmasýný yani hep iyi ve olumlu geçmesi hayali ve
beklentisi içindedir. Ýnsan genelde mutsuzluðu, stresi, bulanýmý, sýkýntýlarý ve sorunlarý kendine
yakýþtýramaz. Özellikle bunlarla mücadelle karþýsýnda insanlarýn yaþadýðý yetersizlik duygusu, insanýn
en zayýf ve acýnacak halini ortaya çýkarýr. Bu da insanýn kendisine olan güvenini sarsarak, insaný
çaresiz duruma düþürür. Halbuki hayatýn iki yönünü görmesi gereken insan, nedense hayata tek yönlü
bakmayý alýþkanlýk haline getirir. |
|
1700
|
|
Anasayfa
