• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
1761
|
|
|
|
|
mutluluk yakýnýmýzda,ama bir o kadar da uzakta...
|
|
1762
|
|
|
|
|
Diðer aynadaysa kendi özetimi okuyorum: “ Yaþamak: zorunda olduðun için yaþamak. Zevk al(a)madan, haz ver(e)meden yaþamak Susmak..okumamak..aðlayamamak.. öðrenememek.. öðretememek.. daha fazla köleleþip, daha çok cahilleþmek..Dur, lütfen Dur demek isteyip bunu bile yeterince isteyememek.. |
|
1763
|
|
|
|
|
Birileri yine ehl-i keyf yaþýyor dünyalarýnda. Birileri keyfince yok sayýyor bedenleri. Birileri yok ediyor yürekleri… Ve yine birileri bu “Birileri”nin yaptýklarýna susuyor, ellerini çekiyor, gözlerini kapatýyor. Adeta maymun oyunu oynuyor yok olup gidenlere.
|
|
1764
|
|
|
|
|
Þehrin yükseklerini sis bürümüþ , nem havaya yapýþývermiþti. Bulutlar hüznün güze ait olduðunu unutmuþçasýna belleksiz bir ýslaklýkla yok oluyorlardý. |
|
1765
|
|
|
|
|
Sen, “Filistin’in çiçeði” küçük kýz. Sana sesleniyorum; daha doðrusu seslenmek istiyorum bütün çaresiz susuþlar için, bütün hissiyatýyla kahroluþlar için…
Diyeceklerim anlamsýz biliyorum, ne dudaðýndaki buruk âminlerine yetiþebilir ne de yüreðinde düðüm düðüm olmuþ hýçkýrýklarýna karýþabilir. |
|
1766
|
|
|
|
|
Eðer;ben deðil biz diyen,çýkarý deðil faydayý düþünen,sadece ülkeyi deðil tüm dünyayý düþünen,þimdiyi deðil yarýný düþünen beyinleri desteklersek insanlarýn deðer ölçümlerindeki standartlarý da yükseltebiliriz.Böylece de az deðerli çok insanlar yerine çok deðerli az insanlarýn olduðu dünyaya kavuþuruz.Zaten o çok deðerli az insanlar deðiller miyidi geleceðe mutlu ve umutlu bakmamýzý saðlayan huzur ve güven veren?
|
|
1767
|
|
|
|
|
Artýk can çekiþmekte olan “O ÇOCUÐUN” arkasýnda bekleyen akbabalar gibi dünya… |
|
1768
|
|
1769
|
|
|
|
|
Yüzler vardýr; hep gülen ýþýltýlý...Size bir aynadýrlar karþýnýzda...Keder,hüzün, huzur ve sevinç kardeþmiþ gibi durur yüzlerinde...Kucaklamak geçer içinizden; yanlarýnda öylece saatlerce oturmak... Susmalarý dinlemektir, konuþmalarý onarmak... |
|
1770
|
|
|
|
|
Ölümün âdil olmasý için hayatýn âdil olmasý lâzým Nazým Hikmet |
|
1771
|
|
|
|
|
TÜRKÜLER ANLATIR BÝZE YAÞAMI!... |
|
1772
|
|
|
|
|
siyah gömlek giyenleri beðenmiyorum artýk.siyah bir göz gördüðümde bakamýyorum, bakmak istemiyorum.artýk bilmek istemiyorum hiçbir yalanýn doðrusunu.uçsuz bucaksýz bir denizde kaybolmak istiyorum. |
|
1773
|
|
|
|
|
Büyüdükçe istemekle ilgili istekliliðimizi kaybetmeye baþlarýz. Kendimiz için birþeyler istemenin kötü olduðu öðretilir bize. Ailemiz tarafýndan, arkadaþlarýmýz tarafýndan, öðretmenlerimiz tarafýndan, okul tarafýndan, patronlar tarafýndan, iþ arkadaþlarý tarafýndan... Ýstemek kötü deðildir. Kötü þeyler istiyorsanýz o baþka. |
|
1774
|
|
|
|
|
Ne belâ bir rüzgâr , ne hoyrat bir dost girmiþ olmalý ki baðýmýza her þey tarumar, bað tarumar baðban tarumar. |
|
1775
|
|
|
|
|
Korkularý daha az olanlardan daha çok olanlara doðru gittikçe kalabalýklaþan ve insanoðlunun zaafý olan sürünün parçasý olma düþüncesi üzerinden sivrileþen bir piramit oluþacak ve en tepesine gelindiði vakit neler olduðunu hep beraber göreceðiz. |
|
1776
|
|
|
|
|
hayatta kendimi kaybettiðim anlardan birinde yazýlmýþ bir yazý..Boðaza karþý sabah saat beþte kendimle konuþurken... |
|
1777
|
|
|
|
|
Zaten hiç olmadýðýn bir gözden dört ayaðýnýn üstüne düþüp buna raðmen batabiliyorsan hala o göze, mecazýn dibine vurmuþsun demektir… |
|
1778
|
|
|
|
|
Ayak týrnaklarýndan, baþýn üstündeki saç teline, sende var olan her þey, hep ayný öyküyü anlatmalý sana; yarýnýn sensin, bu günün de öyle...
Senden baþka bir “sen” daha yok bunu bil!
Kar yaðdýðýnda, baþýný kaldýrýp onlara bak! Hiçbir kar tanesi, diðeriyle ayný deðildir. Hepsi diðerinden farklý ve hepsinin bir hikayesi vardýr.
|
|
1779
|
|
|
|
|
Bir þekilde delirmekte olduðumu anladým aylar önce.. |
|
1780
|
|
|
|
|
Önce selâm sonra kelâm “düsturunca, söze baþlamak ve güzel þeyler yazmak niyetiyle oturdum masaya.Fakat neþemi kaçýracak bir manzara kuþatýverdi hayalhânemi.Niyetimin diyetini verip”Damdan
dama atla yâr, Osman’a yandým”türküsü eþliðinde baþka bir konuya
geçtim.
|
|
Anasayfa
