• İzEdebiyat > Deneme > Yaşam |
1781
|
|
|
|
|
Yalnız, her insanın içine işlemiş bir olgu ve yalnızlığa savaşım. |
|
1782
|
|
|
|
|
Birileri yine ehl-i keyf yaşıyor dünyalarında. Birileri keyfince yok sayıyor bedenleri. Birileri yok ediyor yürekleri… Ve yine birileri bu “Birileri”nin yaptıklarına susuyor, ellerini çekiyor, gözlerini kapatıyor. Adeta maymun oyunu oynuyor yok olup gidenlere.
|
|
1783
|
|
|
|
|
Sonsuz bir yolda yürümekten ibarettir yaşamak. |
|
1784
|
|
|
|
|
küçük bir an ve yok oluş.. |
|
1785
|
|
|
|
|
Yılın annesi olmayı hiçbir zaman hak etmedi annem; o yılların annesiydi... |
|
1786
|
|
|
|
|
Gece bir vakit aşkların geldiğinde aklına
şerefe demelisin yaşadıklarına...
|
|
1787
|
|
|
|
|
Gelişigüzel olan hep en güzeldir ve bence hayat da böyle yaşanmalıdır. |
|
1788
|
|
|
|
|
mutluluk yakınımızda,ama bir o kadar da uzakta...
|
|
1789
|
|
|
|
|
zorlar içinde yaşamak ,zor |
|
1790
|
|
|
|
|
Ve ayıp bunlar: tüm bu yazdıklarım; mantıksız, ayıp, saçma, bu felsefe de değil, bu hayal de değil. Öyle bir şey işte, öyle bir ben... |
|
1791
|
|
|
|
|
Karların arasında alevlenip parlayan, gökyüzünde yaşamını saklayan, fırtınada ağlayan, yalnız yerinde aralıksız ışıldayan..
Matemi saklamak zordur. Belli olur, keder saklayamaz duygularını belki de gerçek budur.
Seni sen yapan, rüzgara aldanmaktır. Seni alıp götüren, eski bir hatıradır.
Bugün iniltilerin yeniden duyuluyor. Bir çağlayan gibi görünüyor. Bir yıldız kayışına benziyor. Yarım kalmış kalbine çarpıyor. Dilek tutmak değil, oldurmak mesele..
|
|
1792
|
|
|
|
|
takdire şayan varlık; insan. |
|
1793
|
|
1794
|
|
|
|
|
Saat 01:00,eve yeni girdim.Tüm gece manasiz kelimelerle kurulu cümleler dinledim. |
|
1795
|
|
|
|
|
Kayığımın yanına gidiyorum, işte orada anılarım beni boğuyor istemediğim hayallere dalıyorum.Çileden birazda... |
|
1796
|
|
|
|
|
Gerçekleri göstermeyecek kadar bizi kör eden aşk mı suçlu sence, yoksa kör numarası yapan bizler mi? |
|
1797
|
|
|
|
|
Çocukluğumuzun yemyeşil ovaalrı,verimli topraklar yavaş yavaş yok oluyor ama bizler aldırmıyor,büyük şehirlerin kirli havasını solumaya,bir garip koşuşturmacaya mahkum olmuş,tarifsiz yalnızlıkalr içindeyiz |
|
1798
|
|
|
|
|
Bu hafta hiç yazmak gelmedi içimden. Belki sıcaklar, belki biraz bezginlik, belki son günlerde yaşadıklarım. Yorgundum. Ama bugün ilk defa midemde koca bir yumrukla uyanmadığım için bir şeyler yazayım dedim. Bir sürü konu yazılmayı bekliyor, ama ben konsa |
|
1799
|
|
|
|
|
'İfademizde çocuksu bir yan vardı, sanki hemen öncesinde onun böceklerinin kanatlarını koparmışız gibi...'
|
|
1800
|
|
|
|
|
Delice, ağrılı ve huzursuz bir histi kaplayan etrafını.. Ruh beden içinde yer alıyorken, beden yeni bir heyecanı soludu. Güzel olan hiç değişmeyecek ve ayrışmayacak bir andan ibaretti. Ayrışamazdı çünkü bir bütün olarak çekici ve vurdumduymazdı..
Rüzgar ateşin içinde kayboldu belki de ateşi hızlandırdı. Yağmurun sesi yavaş yavaş artarken, damlalar ateşin üzerinde dans etti..
|
|
Anasayfa
