• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1321
|
|
|
|
|
Kimse, sen gibi heyecanlandýramadý beni. Kimse sen gibi üzemedi. |
|
1322
|
|
|
|
|
Ben sana çocukluðumdan vurgunum.Seni büyüttüm içimde,ben büyürken sen olgunlaþtýn,sen büyürken içimde ben küçüldüm.Hüzün akþamlarýnda senin hayaline sarýlýp uyudum.Tüm çýkmaz sokaklarý sensiz yürüdüm. |
|
1323
|
|
|
|
|
En son bir pazartesi sabahýydý seni görüþüm. Ve bittiði gündü o gün. Bilseydim o gün sana daha çok sarýlýrdým, kokunu benliðimle tanýþtýrýrdým. Kokuna hasretim, sesine, tenine... En çok da neyi biliyor musun? Ýyi ya da kötü her anýmýzda binlerce sevgi sözcüklerini bir köþeye atýp söylediðimiz o "CANOM" kelimesine... Bana canom demeni çok özlemiþim... |
|
1324
|
|
|
|
|
Okul sýralarýnda aþýk olan, en iyi arkadaþý tarafýndan ihanete uðrayan kiþinin hikayesi... |
|
1325
|
|
|
|
|
O kadar büyük geldi ki bedenin, sýðmadýn cümlelerime... |
|
1326
|
|
|
|
|
Doðada bazý sesler vardýr insan oldukça haz veren, dinlendiren. Dað baþýnda, ay ýþýðýnda türkü söyleyen kitabesiz bir çeþmenin þýrýltýsý. Çaðýl çaðýl akan bir dere. Cývýl cývýl kuþ sesleri , toprak kokusuna karýþan yaðmurun sesi… |
|
1327
|
|
1328
|
|
|
|
|
Kadýnýn gidiþi ve erkek gözünden seyri... |
|
1329
|
|
|
|
|
Belki de alýþacaktýk her gece bir hayale sarýlýp uyumaya, benim bu hale sebep. Ama baðýþla hiç kimse beni böyle sevmedi.
|
|
1330
|
|
|
|
|
Bedenim diz çökerken toprak zemine, ruhumu þad eden nefesin çoktan aldý aklýmý, dualarým hayatlandý. Senin cümlelerinle kefeni yýrtan duygularým yolunu tuttu sana kanatlandý. Kader sevine dursun bizi geç karþýlaþtýrdýðýna lakin sen içimde biriktirdiðim ve bekareti bozulmamýþ aþk inancýmýn duvaðýný kaldýrýp alnýndan buselendirensin. Unutma unutama diye, en soðuk kýþlar da bile Temmuz sýcaðýnda kalasýn diye yüreðinden öpüyorum seni. Dudaðýmýn deðil yangýnýmýn izi kalsýn, varsýn tadýn damaðýmda kokun üzerimde miras kalsýn... Sen AÞKSIN, AÞKIMIN CAN BULDUÐU ADAMSIN...
|
|
1331
|
|
|
|
|
“Benimle yaðmurda ýslanýr mýsýn?” diye sormuþtu adam.
“Yaðmurdan özür dilerim ama, asýl avuçlarýn, bereket çeþmesi” demiþti kadýn.
|
|
1332
|
|
|
|
|
Ey sevgili, ateþlere atýp beni kaçýyorsun þimdi de. Fýrtýnayý koparýp kutuplarýndan beni devrilmelerimle baþ baþa býrakýyorsun. Yangýným duman duman göklere ulaþtý kaldýr baþýný. Feryadým daðlarý taþlarý aþtý bir Ferhat gibi, ulaþmadý mý semtine. Peçeler çekip gözlerine yorma beni, harab eyleme içimi boðma karanlýklara. Ýndirme kirpiklerini gözlerinin üstüne ne olur. |
|
1333
|
|
|
|
|
gönderilmemiþ mektuplar.. |
|
1334
|
|
|
|
|
Kýrýk bir gülüþ’sin sen
Þahikalardan beri
Uyanmadan
Çizen hayatý. |
|
1335
|
|
1336
|
|
|
|
|
Bizi bazen saran geçmiþin hatýralarýna dair bir denemedir. |
|
1337
|
|
|
|
|
iki kelimeyi kalpten söyleyebilmektir cesaret... |
|
1338
|
|
|
|
|
Acýlarýn yarýnlarda müjde kokan ciceklerdi..Düsünsene karlarýn altýndaki citlenbikleri...Aylarca toprakla kar arasýnda kalýrlar..Ama içlerinde hicbir zaman umutsuzluguna yenilmezler |
|
1339
|
|
|
|
|
masaldan kovulmuþ bir kül kedisi karakterini yaþýyor benliðim. ve hala içimden bir ses: 'gel artýk' diyor sana!!!
|
|
1340
|
|
|
|
|
sen istediðin zaman açacak bir süs bitkisi olmak istemiyorum |
|
Anasayfa
