• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
301
|
|
|
|
Ahh bu gecenin parmaklarýdýr, sokak lâmbasýnýn sisli ve puslu ýþýðýndan süzülüp yüzümü yalayarak gezinen o esinti… Ruhum böylesine sýkýlmýþken “neden?” diye isyan edemem ki gecelerin karalýðýna ve böylesine yudumlamýþken ýstýrabý çay, cigarayý þifa niyetine; saatler hasreti gösteriyormuþ kimin umurunda? Veya gece yarýlanmýþ çoktan. Kimi de hayatýnýn gecesini yaþýyormuþ þu sýralar. Mevsimler baharý gösterirken benim umut aðacým hazan yaþarmýþ dört mevsim, ne fark eder? |
|
302
|
|
|
|
Aylar sonra bölünen uyku...
Yaðmurlu bir gece!
|
|
303
|
|
|
|
Duvarlara bakýyorum, sokaklara, yollara, hangi þehir olursa olsun sen bana nefes olmuþsun, ben sana herkes olmaktan öteye geçememiþim..... |
|
304
|
|
|
|
Sol yaprak matbaa renklerinin huzursuzluk verici mükemmelliðinde; saðdaki ise becerisi þüpheli bir çocuðun titrek ellerine ve sýnýrsýz hayal gücüne feda edilmeye hazýr durumda. Boyama kitaplarý hep böyle mi olmalý? Bir çocuk içinse evet. Ya senin içinse? |
|
305
|
|
|
|
Þimdi Londra’nýn karlý bir akþamýndan yazýyorum sana bu satýrlarý. Hem de buzdan hayaller kurarak. Yokluðunda buz tutan ellerimle… Oysa sana sýmsýcak düþlerle gelmiþtim, sýmsýcak umutlarla. Þimdi Pencerelerimden ýþýk sýzmýyor, gece kendi karanlýðýnda büyüyor sevgili… |
|
306
|
|
|
|
Madem ki durdurulamýyordu zaman, duygularýnýn coþkun ýrmaðýnda akýp gitmesini saðlayacaktýn. Bir ilki daha yaþayacak ve ilk defa aþký tende öldürecektin…
|
|
307
|
|
|
|
Aþkla dolar ve yine aþkla asilleþir insan kalýplarý, sevdasý çekildiðinde geriye kalan yalnýzca bir ‘dara’ dýr ... |
|
308
|
|
|
|
Size göre aþkýn bir kokusu var mýdýr?Varsa nedir?Bana göre mi?Bana göre vardýr ve okuyunca hakvermeniz ihtimaldir! |
|
309
|
|
|
|
"Sizce acý ne ? Sevgilinizden ayrýlmak mý ? Yaralanmak mý ? En sevdiðiniz eþyanýzý kaybetmek mi yoksa ? Hangisi ? Tesellisi olmayan tek acý Allah 'a gidiþ . Gidenin kýymetini gitmeden bilmek ve bundan çýkarttýðýn dersi sen gidene dek unutmamak , insan olmanýn erdemi ." |
|
310
|
|
|
|
Ey kara gözlüm! Beni bu gece rüyanda görür müsün? Rüyalarda saklanýr, en gizli aþklar. Beni bir ömür boyu, gözlerinde saklar mýsýn? Gözlerini her sabah açtýðýnda bile ve gözünde bir cam parçasý halinde kalsam bile, ölünceye kadar bu acýya dayanabilir misin? |
|
311
|
|
|
|
Aradan onca mevsim geçmesine raðmen hala yakýþtýramýyorum ayrýlýðý sevdamýza. Bana o sýmsýký sarýlmalarýnýn, “seni seviyorum” demelerinin, birlikte döktüðümüz gözyaþlarýnýn yanýnda ne kadar soðuk duruyor o kara ayrýlýk. Ve hala gittiðine inana |
|
312
|
|
|
|
Ne olduysa oldu aklýma takýldý birden- durup dururken- Nedir aþk? Ayaklarýmýzý yerden kesen…Leyla’yla Mecnun mu / Ferhat’la Þirin mi bizi bizden eden?... |
|
313
|
|
|
|
Sen geldiðinde takvimler cemreleri yeni geçmiþti. Çiðdemler karlý tepelerin alacasýnda yeni yeni sararmaya baþlamýþtý. Kýþ bitsin artýk, pýlýný, pýrtýsýný toplayým gitsin istiyordum. Çok yalnýzdým, çok yorgun ve hatta umutsuzdum. Dallar göversin, ateþ |
|
314
|
|
|
|
Biliyor musun ne zaman içli bir türkü dinlesem direk sen geliyorsun aklýma. Yani o kocaman gözlerin, ceylan bakýþýn… Bir muhabbet çaðlayanýsýn bunda hiç þüphe yok… Bana “Seni çok seviyorum” diye söylediðin her kelam, naylon asrýn, naylon insanlarýna vedâhi suni âþýklarýna meydan okur…
|
|
315
|
|
|
|
Ah! Kalbimin adý konmamýþ, insan izi tutmamýþ sahili. Ah! Hükmedemediðim coðrafyamýn onurlu Ýstanbul’u, nerdesin? |
|
316
|
|
|
|
Ve bende derim ki; gel sevgili sevda ateþiyle büyü, yürü ve çürü…
|
|
317
|
|
|
|
Keþke varlýðýn beni bu kadar sarmadan vazgeçseydin...Þimdi git! -bile- diyemiyorum... |
|
318
|
|
|
|
Gitme,
çok aðlarým ben, gözlerim hep nem nem.
Gitmeyelim, býrak toplamayý aþkýn valizini,
boþaltalým geri, ne varsa ceplerimizde.
Konuþ ne olur,
aðlayalým, belki vazgeçeriz.
Gülsek kalýr mýsýn?
Susalým o zaman ya da ne istersen,
gitmeyelim iþte birbirimizden. |
|
319
|
|
320
|
|
|
|
Ýþte baþladý her yaþam parçasýnda var olan o geliþim süreci þimdi ayrýlýk acýsý için baþlamýþtý. Kuruluþ, yükseliþ, duraklama ve çöküþ. Bu cümle belki de komik gelmiþtir þu anda size ya da çok saçma. O zaman hadi buyurun eðer yüreðinizle karþýlaþmaya cesaretiniz varsa. Zamanýn en eski yaralarýný gül kokulu o ceviz sandýðýnýzdan çýkaralým. |
|