• İzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aşk |
1141
|
|
|
|
|
Niye aşık oldum ki sana... Ne güzel hayatımı yaşıyordum... Bencilce... Hesap vermeden... Özgürce... |
|
1142
|
|
1143
|
|
1144
|
|
1145
|
|
|
|
|
Hayatımın öyküsünü yazmak, hem kolay hem zor. Ben zor olanı seçiyorum. Her yürek sevgiyi tanıyamaz, ezilir, arayışlara girer. Çünkü sevgiyi bilmez, boşluktadır. Her insanın görevi: Kendini Geliştirmek Değil, Gerçek Benliğini Hatırlamaktır. Ses, sevgime susuyordu. Bu ben olamazdım. Kapı kapalıydı, amaç sadece anahtarı kilitten çıkarmaktı. Hoş geldin Hayatım, Beni Affet Demiyorum, Her Zaman Ki Gibi Sen, Yargıla, Yargıç Ol! Ama dava, davalının. Aslında hayatımın amacı, korkusuz, sonsuz, sevgi ve öz güven: Şimdi Benliğini Buldu. |
|
1146
|
|
|
|
|
Simit kokusu, martılar, sigara, kağıtlar uçmak üzere hayallerimle... Birazdan denizin oratsında bulacağım kendimi ama bulamayacağım içimin ortasında seni. |
|
1147
|
|
|
|
|
Gelişen teknoloji asırlardır kör olan aşkın da gözünü açmayı başardı nihayet.. |
|
1148
|
|
1149
|
|
|
|
|
bir ayrılık hikayesinden daha fazlası, ayrılığın anatomisi ve halleri... |
|
1150
|
|
|
|
|
Yüzünün gölgesi hangi suya düşse kâğıtlarda gülün sureti belirirdi. Ebrû ebrû işlenirdi kağıtlara yüzün. Şimdi gül rengini attı, bir bağbozumu yaşadı bütün gülzarlar. Baykuşlar gül bahçelerinde bülbüllerin kanını döktüler, şimdi gülistanlarda baykuşlar hüküm sürülüyor. Gittin ya güller küskün bütün gülüşlere. |
|
1151
|
|
|
|
|
Sensizliğim acı veriyordu bana, karanlık sokakların sensizliğinde, ölümün beni daha çabuk bulmasından korkuyordum ve ben bu nedenle en kolay yolu seçtim: Sensizliğimden kaçtım. |
|
1152
|
|
|
|
|
bir yazar demiş ki sen git aşk bana kalsın bende artık öyle söylüyorum çünkü başka çare yok biliyorum ... |
|
1153
|
|
|
|
|
Her şeyi tek tek, en ince ayrıntısına kadar anlattım. Anladın mı? Sanmam. Araziye uyanlar araziden olmayanları anlayamaz! Anlamamanı anladım. İçimdeki sızı gittikçe arttı.
|
|
1154
|
|
|
|
|
birini gerçekten sevdiğinizi nasıl anlarsınız? |
|
1155
|
|
|
|
|
Aslında senin de adın yok, seninle geçen zamanlarında..
Usandım ve uslandım artık; böyle kalsın her şey! Bilinmedik...
|
|
1156
|
|
1157
|
|
|
|
|
Aşk beyabanın koynundaki bir kuyunu dibinde cinin ikram ettiği bir bardak su çölde bol mu içmeden geçmek kolay mı? Bak önümde bir çakmak ve Winston light soft sensizliğim tek arkadaşım içmeden ayrılık kolay mı? |
|
1158
|
|
|
|
|
Ey sosyalist sevgilim. Haksızlığa uğrasam, benim için oturma eylemi yapar mısın? Açlık olsam, ekmek kavgam olur musun? Düzen beni dümdüz etmeye kalksa, benim için dağ olur musun? Gesi bağları olsam benim için saz olur musun? Hep tabureler, tahtım olmuştur. Benim için çay ve simit olur musun? Üşüdüğümde parkam, yandığımda Dicle ile Fırat olur musun? Ben ölüme inanmışım, benim şehadetim olur musun? Ey sosyalist sevgilim! |
|
1159
|
|
|
|
|
Birbirini büyütmek; kök salmak derine; gözlerde yürekleri görmek. Nedir iki yüreği bu kadar yakınlaştıran ya da tanıdık kılan birbirine? Aşk mı, acı mı, amaç mı uğruna adanan? |
|
1160
|
|
|
|
|
sensizim; ağlamaklı ve yapayalnız.. |
|
Anasayfa
