• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
2201
|
|
|
|
|
Bir renk düþünüyorum duygularýmýzý anlatacak, hislerimizi açýklamamýza yardým ederken sýrrýný, gizemini içimde saklayacak. Öyle bir renk olmalý ki bu... |
|
2202
|
|
|
|
|
Herkese ait olabilecek kadar yalýn,belkide kimse tarafýndan anlaþýlamayacak kadar karmaþýk duygular..Bir zýtlýktýr aþký aþk yapan.Düzyazýyý þiir yapar o,þiiri düzyazýya çevirir yokluðu |
|
2203
|
|
|
|
|
yerde gördüklerin çöp deðil
her biri biten bir ömrün tozlarý |
|
2204
|
|
|
|
|
bahar geldi , papatyalar açtý, ben aþýk oldum... |
|
2205
|
|
|
|
|
Bense bir gün karþýmdakini anlamaya çalýþmak yerine, kendimin anlaþýlmasýný beklemeyi deneyeceðim. Bunun için ne kadar yaþlý olursam olayým. AG |
|
2206
|
|
|
|
|
Sevmek korkutuyor beni... |
|
2207
|
|
|
|
|
Kafama doluþan hayalle karýþýk bir sürü aþk kýrýntýsýnýn içinden, bilmediðim bir aþký aklýma düþürenin ne olduðunu hiç bilmeden geçiyordu günler. Sesini duyamadýðým, yüzünü göremediðim, sadece uzaklardan aklýma takýlan bir düþ sevdanýn merakýyla kemi |
|
2208
|
|
|
|
|
''Bu aþk seni çok sevdi'' |
|
2209
|
|
|
|
|
Sevgi yaþatýyor insaný... |
|
2210
|
|
|
|
|
Yaþama merhaba denildiðinde her bebek aðlar;aslýnda insanoðlunun mendile ihtiyacý ilk doðduðu gün baþlar ve herkes elleri tutmaya baþladýðý andan itibaren bebeklik gözyaþlarýný silebilecek bir mendil bulabilme çabasýyla baþlar hayat. |
|
2211
|
|
|
|
|
Sevda bahçemiz gönlümüz, sevda pýnarýmýz yüreðimizdi..Sevdalar ülkesinin göklerinde, ipek kanatlý sevgi melekleriydik biz...
Bir masaldý bizim sevdamýz....
|
|
2212
|
|
|
|
|
Ah be “gülkurusu”!
Kurumadan anlasaydýn ya, kurutmadan kendini,
Bir defter arasýnda boðdurmadan mevsimlik hayatýný,
Bekleyeni yazdýrmadan…
|
|
2213
|
|
|
|
|
Sonu gelen sonsuzluğa kadar... Hoşçakal yalancı bahar!.. |
|
2214
|
|
|
|
|
hiç karþýlýk beklemeden verdim ben sana yüreðimi, þimdi sitemlere vuracak deðilim kendimi.. |
|
2215
|
|
|
|
|
Ýçimde ne olduðunu bilmediðim, bir sürü tanýmlanmamýþ duygu var... Seni tanýdýðýmdan beri, ilk kez yüreðime uðruyorlar... Ben onlara "umutsuz aþkýn acýsý" adýný verdim... Allah'tan deðil; ama ben senden ümidimi kestim... |
|
2216
|
|
|
|
|
Aþký anlatmak istedim, aþký farklý anlayanlara, aklýmýn erdiði, dilimin döndüðü ölçüde. |
|
2217
|
|
|
|
|
Bir düþ olsa da seni yaþamak
Hüzünlerini rüzgarýma býrak
Kendinle tamamla beni uzak kýyýlarda
Kelimelerce büyütmesen de sana olan sevgimi
Öyle büyüksün ki yüreðimde
Yüreðini acýtmayan ak bir sýzý olayým içinde
Býrak sevgili…
|
|
2218
|
|
|
|
|
Þimdi ikimizde öldük iþte! Sen topraðýn altýndasýn, bense üstünde!...
Tutku denen þey hep böyle midir?
Ýri siyah gözlerimden dökülen , boncuk boncuk gözyaþlarýmý, sonsuza ýrmak yapsam da, kýzýl ipek saçlarýndan bir salla o ýrmaktan geçsem, sana tutkuyu yazabilir miyim ki?
Ellerimi mezar taþýn yaptým. Hep baþýn ucunda bekeleyecek unutma! Bire gün çýkýp gelmeyeceksn biliyorum. Ben hep yanacaðým. Ateþin kýrmýzý korunda, bir köz olarak ellerini ellerime uzatmak isteyeceðim ama, uzattýðým ellerimi, kutuplarýn dað buzullarýnda donmuþ olarak bulacaðým. Yýlmak yoktu caným deðil mi? Biz ölene kadar sevmeyecek miydik? Þimdi ikimizde öldük iþte! Sen topraðýn altýndasýn, bense üstünde!...
|
|
2219
|
|
|
|
|
—bir milyon þair deðil; sen gel yeter ki tarifinle, hani yüreðindekiyle… |
|
2220
|
|
|
|
|
bilmem kaç mart geçer yare hasret
bir gel dese o an biter gurbet |
|
Anasayfa
