• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
701
|
|
|
|
Olmazdý sana mihnetim nede hasretim
Yada eðilmezdim önünde yerlere kadar
Seviyorum demezdin yüzüne karþý
Kalbime ve aklýma söz geçirebilseydim
|
|
702
|
|
|
|
Yalnýzlýklara dökülen satýrlarýn geçmiþi ile anýlarýn kapýlarýn da dolaþýr hüzün ve bir gece ansýzýn dökülür tüm sayfalar, odanýn karanlýk köþesinde ki kýsýk ateþiyle yanan gece lambasýnýn altýnda ki hüzün masasýna. |
|
703
|
|
|
|
Hayat devam ediyor.... Ve ben savruluyorum...
Savruluyorum...
|
|
704
|
|
|
|
Aþka tutulmaya görün...Hele de kavuþamazsanýz sevdiðinize...
Zindanda su damlacýklarýnýn sesinin iþkencesi gibidir her an... |
|
705
|
|
|
|
Açmak isterken kelepçelerini
Ýnat inat kapanýr gecede gözler
Uykuyla verirken savaþýný
Yarý uyur yarý uyanýk karmakarýþýk hisler |
|
706
|
|
|
|
Evden çýkýp dýþarýdaki sýcaðý yutmak istemediðim bir gün... |
|
707
|
|
|
|
herkes için bir ayrýlýk yýrtar geçer ömrü..Ýþte o ayrýlýktý bir kitapta can bulan sana Ezra diyebiliþim...Güle Güle Ezram... |
|
708
|
|
|
|
Yüreðimden apansýz sýçrayýþlar gibi giderken sen, gülümseme deðildi o dudaðýmdaki kývrým. Öptüðün yerde býraktýðýn izindi, gör ve hatýrla istediðim...
|
|
709
|
|
|
|
mevlana mesneviyi yazmýþ ta, yunus' a okutmuþ; yunus kendinden emin demiþ ki:
'bu kadar uzun yazmaya ne lüzum var. ben olsam; ete kemiðe büründüm, yunus olarak göründüm derdim'
þimdi ben... bu kadar uzun anlatmaya gerek yok esasen... sadece þu ye |
|
710
|
|
|
|
Yazýlmadýk son bir þiir kaldý aklýmda sana dair... |
|
711
|
|
|
|
“ Farklý açýlardan ayný þeye bakmanýn diðer adýymýþ ZAMAN”
Olgular ve kavramlar netleþmiyor bu karanlýkta, kimi zaman yalancý bir dost yüzüyle bakýyorum aydýnlýðýma karanlýk odalardan, ben gecelerime kurban ediliyorum celladým ZAMAN |
|
712
|
|
713
|
|
|
|
Bir zaman boþluðu düþün, bir an hayatýma selam verdiðini bedelini aðýr ödettiðin. Ýçimde sevgi kelimesine bile isyan baþlattýðýn ismi hatýrla. |
|
714
|
|
|
|
Ben sussam da, yüreðim konuþuyor, kalemim yazýyor durmaksýzýn;
|
|
715
|
|
|
|
“Sen bu satýrlarý okuduðunda,
Ben kirpiðimde tomurcuklanan aheste hüzünlerimle
Gamlý bir gazelde bitmiþ olacaðým.”
|
|
716
|
|
|
|
Sana dair sözlerim aslýnda kendime. Güven veren her þeyi yok ediyor sonra da olmadý diyorduk. Aþk adýna suçlanýyorduk. Þimdi ikimizde Nisan, içimizde yüzleþtiðimiz sesimiz var. |
|
717
|
|
|
|
Ruhun ve bedenin en büyük ilacýdýr sevgi, insanýn en büyük dayanaðýdýr, baþ tacýdýr sevgi. Bilimsel olarak da kanýtlanmýþtýr ki, bir çok ruhsal sýkýntýnýn ve ölümcül hastalýðýn iyileþtirilmesinde, sevgi birinci derecede rol oynamaktadýr... |
|
718
|
|
|
|
Aþk gerçek desem yalan…
Aþk var desem koca bir kaosa dönüþür zaman…
An gelir sen eksilirsin, yine piçe döner anlam… |
|
719
|
|
|
|
Red edilmeye hazýr; oyuncaklarý kýrýlmýþ, kimsesiz arka sokaklarýn çocuklarýnýn günlüklerinde saklandý sen'li cümlelerim. Onlar kadar yýkýk!
|
|
720
|
|