• İzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aşk |
1221
|
|
|
|
Aşkları yaşamak her zaman çok kolaydır ama o aşkları sonsuza kadar taşıyabilecek bir kalbe sahip olmak her zaman göründüğü kadar kolay olmaz. |
|
1222
|
|
|
|
Masalımıza cümleler kurmak direnişimdi, kocaman tanklarına karşı, avuç kadar taşlarımla...
|
|
1223
|
|
|
|
Sevgiyi yağmur tanesinde tanıdım.Damlata damlata sevgi gölünü oluşturdum.Sevgim her bulutlu havada coştu çağlayan gibi. |
|
1224
|
|
|
|
Yaşarız ne için bilmeden farkında olmadan |
|
1225
|
|
|
|
rüzgar’a karşı bir adım daha atmıştım. |
|
1226
|
|
|
|
Sadece aşk vardı,hiç bir şey yoktu... |
|
1227
|
|
|
|
İstanbul bu kadar darmıydı.Dünya bu kadar küçük. Oysaki senelerdir bildigim şehir bu değildi benim.Mavisine hasret kaldığım beldem.Şehrimde bu kadar yağmur yağmazdı.Sensizlik bu kadar koymazdı bana. |
|
1228
|
|
|
|
onlar bizim hayat ortaklarımız... |
|
1229
|
|
|
|
Arada gel yanıma, arada bak gözlerime. Gözlerinde hayatı bulayım yine. Sonra yine çeker gidersin nasıl olsa, bu sefer de şiirler tutar beni ayakta. |
|
1230
|
|
|
|
neden yaptın bunu? neden? |
|
1231
|
|
|
|
Anlamazlar! bu hangi aşk? |
|
1232
|
|
|
|
Sen ve ben. Biz. Bir de aramızdaki ilişkimiz. |
|
1233
|
|
|
|
günümüzde aşk için sevda için bir çok tanım yapılmış ve alakası olmayan yerlere bu kelime sığdırılmaya çalışılmıştır. oysaki aşkın; birçoğunun yanlış bildiği ve yanlış bilgilenerek yanlış yaşadığı bir sıradanlık haline gelmeye başlayacağını hiçbir insan akıl edememiştir.
|
|
1234
|
|
|
|
...Şimdi bir şeyi bağırmak ama hissederek bağırmak istiyorum... |
|
1235
|
|
|
|
Ey yâr! Beni bana bıraktığın o günden beri tenha yüreğime sakladım en gizil sevdalarını. Ve bir gün en güzel elbiselerimi kuşanarak çıkacağım huzuruna. Uzaklarda ötelerin ötesi var hayalimde. Elimi uzatıyorum tutacakmış gibi tutamadığım. Hem çok yakın ve hem de çok çok uzak. Sanki dersin Kaf dağının ardında. Ne varacak takatim, nede vuslatını tahayyül edecek mecalim var.
|
|
1236
|
|
|
|
Büyümesen diyorum hani... İnan kal böyle. |
|
1237
|
|
|
|
Seni çok sevdim, bebeğim. Seni çok özlüyorum… |
|
1238
|
|
|
|
Gurbet…
Bir mektuptur,ucu yanık.
Bir sevda türküsü,şarkısıdır mahzun söylenen.
Yazılan şiirlerdir gidenin ardı sıra.
|
|
1239
|
|
1240
|
|
|
|
içimizde boğulan çocuk kimligimizi, daha kabuklaşmamış yaralarımızı, sığdıramadığımız gözyaşlarımızı, cümleleşmemiş çığlıklarımızı, beni işte... en çok da seni "protesto ediyorum" . |
|