 |
 Anasayfa |
| Son
Eklenenler |
| Forumlar |
| Üyelik |
| Yazar
Katýlýmý |
| Yazar Kütüphaneleri |
 |
 |
Murat, Mevlüt, Muzaffer ve Ýsa
Ýsa Kantarcý
Roman > Korku Romaný
Murat, Mevlüt, Muzaffer ve Ýsa
“Ýsa, senin arkandayýz, Murat, Muzaffer ve ben, sen kafaný yorma.”
Balkonda sigara içiyordum öðleden sonra, güneþ var ama serindi hava, yaz bir türlü gelmedi, yaðmur, sel, her þey can sýkýcý. Kadýnlar, kýzlar can sýkýcý, çocuklar þeytan. Güzel, iþe yarar bir þey yok gibi. “Neden geldim hayata, bu ne iþ?” Bir yaþamak derdidir gidiyor. Ne istersem, en elde etmek istersem diþimle týrnaðýmda bir mücadele vermem
[DEVAMI]
|
|
|
• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
481
|
|
|
|
|
Cinsiyet ayrýmý olmaksýzýn düþünülerek yazýlmýþ,sadece misal olarak bir erkeðin aldatýþý,daha doðrusu aldanýþý ele alýnmýþtýr.Aldatmak,her iki cins için de, kendine olan saygýyý kaybettirecek güçte bir duygudur.Konu ile naçizane fikirlerimi yazýmýn içinde bulabilirsiniz. |
|
482
|
|
|
|
|
Kaniyorum. Vucudumun her parcasiyla, her hucremle, nefes aldigim her animla, doktugum her gozyasimla beraber kaniyorum. Kan, masumiyetimi alip goturuyor. Kan, yalnizligi yuzume carpiyor. Kan, iyilesmeme engel oluyor.
|
|
483
|
|
|
|
|
Aradan 27 sene geçti ve o halen ayný þehirde ve ben halen arada kaldýrýma oturur aðlarým. Ama artýk yalnýz aðlýyorum ismette yok. Hem de bu defa o kadar saklýyorum ki benim bile haberim olmuyor. |
|
484
|
|
|
|
|
Ruhlarýn kafeslere kilitlendiði ve ruhlarýn kafeslerinin kapýlarýndaki demir çubuklarý sarstýðý günümüz dünyasýnda… Ayný dil ile konuþup, ayný kelimeyi ayrý anlayan insanlarýmýzýn dünyasýnda…
Ve ruhum kendi lisanýyla yalnýzlýðýný paylaþacaðý akþamýn zifiri karanlýklarýna kavuþacaðý saatleri beklerken, yine saatlere isyan ediyor; aðýr aksak yürüyen akrebine yelkovanýna… |
|
485
|
|
|
|
|
Mazi, içimde kapanmaya yüz tutmuþ bir yaranýn derin izleri gibi. Kanamýyor artýk, sadece sýzlatýyor içimi. Daha ne kadar sevebilir daha ne kadar saklayabilirim ki seni.
Ýþte bu yüzden söz verip kendime, elimi tutamadýðýn o durakta bugün unuttum seni.
|
|
486
|
|
|
|
|
Saçlarýn deðiyordu galiba omuzlarýna, üzerinde çiçekli bir elbise vardý, hiçbir kadýna yakýþmazdý senin üzerinde olmasaydý. Bir elin yumruk olmuþ yanaðýndaydý, diðer elin kucaðýnda, gözlerin vardý rengi gelmiyor aklýma, o kadar güzeldi ki eritiyor beni hala hatýrlamaya çalýþtýkça. |
|
487
|
|
|
|
|
Hayata bir kenarýndan tutunma çabasý…
|
|
488
|
|
|
|
|
Uzun seviþmelerin ardýndan yorgun düþmüþ bedenlerin ilk seviþmeyi yaþar gibi kavuþmasýný istiyorum özlem ile. Anlamýný bilmediðim sözcükler mýrýldanmak, adýný sayýklamak istiyorum kollarýnda. |
|
489
|
|
|
|
|
... iþte böyle olmalý sevgi aþk... ayný olmadan bir olmayý saðlayan huzuru içinde hissetmeli...
ben siyahýn en þehvetli halinde iken kýrmýzýnýn en karanlýk tonajýnda gözyaþlarýmla yýkadým tüm ruhumu...
ben bir parça kýrmýz ve bir parça siyahla bir tutku yarattým...
|
|
490
|
|
|
|
|
..Tek kelime etmemeyi susmak sanýyor ve kelimelerde sanýyor konuþmayý.. |
|
491
|
|
|
|
|
Yorumlarýnýzý bekliyorum,teþekkürler. |
|
492
|
|
|
|
|
Kuþlar anlamsýzlaþtý,kadýn erkekleþti,tutkuyla sevilmeyen bedenler çoðaldý.. |
|
493
|
|
|
|
|
Aramýzdaki þeyin adý konulamadý bir türlü. Aþk hiç olamadý, sevgi desek gerçekten sevenlere haksýzlýk olacaktý. Arkadaþlýk dersek bebekler bile gülerdi. Ýþte aramýzdaki bu adý bile olmayan þey senin için “eylence” benim içinse “iþkence” desem belki de doðru teþhis bu olurdu. |
|
494
|
|
|
|
|
Hep bir parça çocuk kal. Büyüyenler ne kazanmýþ ki? Masumluðun, mutluluðun, aþkýn zamaný çocuk kalmak. Son mazlumun duraðý çocuk kalabilmek. Tüm hüznün, kederin ve derdin yamacý çocuk olabilmek. Belki de sadece karþýlýksýz SEVEBÝLMEK... Çocuk olmak. |
|
495
|
|
|
|
|
Susuyorsun. Susmaný duymak öyle acý ki! gidiþinde kalanlarla baþbaþa olmak öyle öyle dayanýlmaz ki! kalan “hiçbirþey”se; insan “hiçbirþey”e dayanamaz ki! dayanmak en azýndan tek bir þey ister: “dayanacak birþey”! imkans |
|
496
|
|
497
|
|
|
|
|
Sevdiði kiþiyi kaybeden ve sevmekten korkan birini yaþadýklarý. |
|
498
|
|
|
|
|
Aþaðýdaki denemem, Aðustos-Eylül 2009 tarihli Notos dergisinin 17 sayýsýnda bulunan “Bu fotoðrafýn öyküsünü yazar mýsýnýz?” bölümünde yayýnlanan bir resim üzerine yazýlmýþtýr. Resmi, yazar sayfamda ve aþaðýdaki linkden görebilirsiniz
http://images.easyart.com/i/prints/rw/en_easyart/lg/3/0/Ruth--1995-Max-Ferguson-306627.jpg
Okuyan herkese teþekkür ederim.
Ne kadar benziyoruz aslýnda birbirimize, ikimizi de harekete geçmekten alýkoyan korkularýmýz var. Korkularýmýzý geride býrakýp ilerleyemedikçe, mutsuzluðumuzda saklý mutluluðumuz içinde yaþayýp gidiyoruz bir baþýmýza. Yaþamak mý dedim, yaþadýðýmý hissediyor muyum sanki ben? Ya o, yaþadýðýnýn ne kadar farkýnda? O benim gibi deðil, arkadaþlarý, ailesi bir iþi, hobileri var. Peki, bunlar yeterli mi, insana yaþadýðýný hissettirmeye?
|
|
499
|
|
|
|
|
Söyle ne olur seni bensiz mi býraktým ? Ýçimdeki hangi söz, hangi cümle, bensizliðin kanýtý ?
Sor bakalým kalbine..Seni hangi gölgeye emanet ettim ? Bedel ödeyeceðim diye kimin diyeti bildim seni ? Kovulduðum yüreklere yüzümü bulayan ben, suskunluðun dilinde kanýyor. Sanki susmaya yeminli. Sanki konuþmamaya sözleþmeli. Benimkisi sadece ihtimalleri ayýklanmýþ çýðlýklar.Aldýrma alýngalýklarýma..Aldýrma kendimdeki susmalarýma.Öyküsüzlüðüme denk geldi aðlamalarým..Suskun muyum yoksa, içimde sana yakýlmýþ aðýtlarýmýn sesini duymuyor musun yoksa ? |
|
500
|
|
|
|
|
Ayrýlýk üzerine yaþanmýþ gerçek düþünce ve saptamalar.. eminim ayrýlýðý yaþadýysanýz en az bi cümlesi sizin içinizden de geçmiþtir.. |
|
|
|
