• İzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aşk |
2181
|
|
|
|
|
Herkese ait olabilecek kadar yalın,belkide kimse tarafından anlaşılamayacak kadar karmaşık duygular..Bir zıtlıktır aşkı aşk yapan.Düzyazıyı şiir yapar o,şiiri düzyazıya çevirir yokluğu |
|
2182
|
|
|
|
|
Sevda bahçemiz gönlümüz, sevda pınarımız yüreğimizdi..Sevdalar ülkesinin göklerinde, ipek kanatlı sevgi melekleriydik biz...
Bir masaldı bizim sevdamız....
|
|
2183
|
|
|
|
|
Şimdi ikimizde öldük işte! Sen toprağın altındasın, bense üstünde!...
Tutku denen şey hep böyle midir?
İri siyah gözlerimden dökülen , boncuk boncuk gözyaşlarımı, sonsuza ırmak yapsam da, kızıl ipek saçlarından bir salla o ırmaktan geçsem, sana tutkuyu yazabilir miyim ki?
Ellerimi mezar taşın yaptım. Hep başın ucunda bekeleyecek unutma! Bire gün çıkıp gelmeyeceksn biliyorum. Ben hep yanacağım. Ateşin kırmızı korunda, bir köz olarak ellerini ellerime uzatmak isteyeceğim ama, uzattığım ellerimi, kutupların dağ buzullarında donmuş olarak bulacağım. Yılmak yoktu canım değil mi? Biz ölene kadar sevmeyecek miydik? Şimdi ikimizde öldük işte! Sen toprağın altındasın, bense üstünde!...
|
|
2184
|
|
|
|
|
Gül görür bülbülü ama elden bir şey gelmez
Akşam olunca kapanacaktır boşuna beklenmez |
|
2185
|
|
|
|
|
bahar geldi , papatyalar açtı, ben aşık oldum... |
|
2186
|
|
|
|
|
Ah be “gülkurusu”!
Kurumadan anlasaydın ya, kurutmadan kendini,
Bir defter arasında boğdurmadan mevsimlik hayatını,
Bekleyeni yazdırmadan…
|
|
2187
|
|
|
|
|
bilmem kaç mart geçer yare hasret
bir gel dese o an biter gurbet |
|
2188
|
|
|
|
|
seveceksin,aldanacaksın ve yalnız olduğunu zannedeceksin. |
|
2189
|
|
|
|
|
"Olmadı bir paylaşımımız... Gözlerinde başladı her şey..."
|
|
2190
|
|
|
|
|
Bir düş olsa da seni yaşamak
Hüzünlerini rüzgarıma bırak
Kendinle tamamla beni uzak kıyılarda
Kelimelerce büyütmesen de sana olan sevgimi
Öyle büyüksün ki yüreğimde
Yüreğini acıtmayan ak bir sızı olayım içinde
Bırak sevgili…
|
|
2191
|
|
|
|
|
Ben gidiyorum sevgilim, sensizliğin hüznüne ramak kaldı. |
|
2192
|
|
2193
|
|
|
|
|
İçimde ne olduğunu bilmediğim, bir sürü tanımlanmamış duygu var... Seni tanıdığımdan beri, ilk kez yüreğime uğruyorlar... Ben onlara "umutsuz aşkın acısı" adını verdim... Allah'tan değil; ama ben senden ümidimi kestim... |
|
2194
|
|
|
|
|
Belki sevinç götürmüşsündür gittiğin yerlere; oysa ben sensizken dönüş yolunu kaybetmiş yolcu ,denize veda etmiş balıkçı, rengini kaybetmiş kır çiçeği, her düğünde nişanlı, her cenazede ölü, her yağmurda sokakta gibiyim... |
|
2195
|
|
|
|
|
...artık yoruldum sevgilim! Beni anlamalısın; her kapı açışımda yalnızlığının kokusunu içime çekmek; inan kahrolmak gibi...
|
|
2196
|
|
|
|
|
Belki seni unuturum. Vazgeçerim bembeyaz çiçeklere bakmaktan. Vururum yüreğimi dağların sırtlarına. Uçurumlara baka baka belki seni unuturum. Şiir yazmaktan usandım. Roman yazdım, kelime kelime seni anlatan. Saçlarının renginde gün batımı manzaraları çizdim. Belki seni görmekten vazgeçerim diye göz kapaklarımı diktim. |
|
2197
|
|
|
|
|
İçimde bir yer, beni sana doğru çekiyor; ya da bana öyle geliyor... |
|
2198
|
|
|
|
|
Gitmelerde Kaldı Yüreğim... |
|
2199
|
|
|
|
|
“Şiirler, şair yaratır sevgilim! Tıpkı sevgi gibi…” |
|
2200
|
|
|
|
|
Böyle karamsar, dünyadan bihaber, sorumsuz devam ederken raslantı icabı dönüm noktası olsada kurtulsak ibaresi hep aklımda. Detayında aşkı düşünmek ne kelime hayattan vazgeçmişim buna karşı rüyalar aleminden hayaller alemine geçiş yapıyorum ordan ruh ale |
|
Anasayfa
