• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1421
|
|
|
|
baþlangýçlar gibi bitiþlerde olacaktý elbet... |
|
1422
|
|
|
|
Ben acýya þerbetliyim... Yüreðim yýllarca kan aðladý. Oysa bir sebep de yoktu. Aþk vardý. Sevda vardý. Sevgi vardý. Kara sevdaydý bu... Kapkara sevda... |
|
1423
|
|
|
|
Önceleri keþke bir yalan olsaydý her þey, sen bir yalan olsaydýn diyordum. Keþke aklým kör olsaydý. sana kanmasaydým. Peþinsýra böyle yanmasaydým. |
|
1424
|
|
|
|
bugünde böyle geçer ben yine ayný |
|
1425
|
|
|
|
Evimin her köþesini senin zevklinle donattým. Týpký bir þarký bestelemek gibi dudaklarým ve yüreðim heyecanla doldu. Kimseler görmedi seni bu kadar sevdiðimi. Bir bardaða su doldurup içmek gibiydi içimi senin sevginle doldurmak. Suyun duruluðunda sen vardýn. Karanlýk kördü ve ben ýþýðý yaktým. Evim senin ýþýltýnla doldu. Ayla yýldýzýn yan yana gelmesi gibiydi seni evimde hissetmem. |
|
1426
|
|
|
|
Geçenlerde bir yazý okudum, bir araþtýrma sonucu. Diyor ki: “Anadili Ýngilizce olan,olmayan bilmem ne kadar memlekette yapýlan araþtýrmaya göre Ýngilizce’deki en güzel sözcük Mother(Anne) imiþ.” |
|
1427
|
|
|
|
Sözlerin bir okyanus dalgasý, her biri bir þehrin fýrtýnasý... |
|
1428
|
|
|
|
Rüya oldduðunu düþündüðüm þeyler yaþýyorum. Unutamam diye adýna þiirler yazdýðýmý bir güne siliyorum. Saltanat sürdüðü rüyalarýma baþkasýný geçiriyorum. |
|
1429
|
|
1430
|
|
|
|
Oysa ben sana vurulmuþtum. Neden bu kadar silah bana çevrildi anlamýyorum? Sen yanýmdayken tek düþmaným akýp geçen zamandý. Neden herkes beni topun aðzýna sürüp, bir yere fýrlatmak istedi, neden senden ayýrmak istedi? Neden sana olan sevgim baþkalarýnda nefreti ateþledi. Oysa yandýðým sadece sendin.
Tuttuðum el seni |
|
1431
|
|
|
|
Kendimizi yasak aþklara alýþtýrmaya baþlamýþ. Daha da ötesi onlarý sahiplenip evlatlarýmýz gibi kalplere zincirlemeyi ve sýmsýký kelepçelemeyi de unutmamýþýz. |
|
1432
|
|
|
|
“Acaba o þu an neyi düþünüyor. Beni mi, yoksa fasulyanýn neden bir türlü piþmediðini mi!”
Tabi ki beni düþünüyor, gecenin üçünde ne fasulyasý!
|
|
1433
|
|
|
|
Yoksa beni aç kurtlar gibi kapacak korkularým.Yoksa beni alýp götürecek…Hem de senin yanýndan. |
|
1434
|
|
|
|
gönderilmemiþ mektuplar.. |
|
1435
|
|
|
|
Yorgun, argýn þiirlerle yalnýzlýðýma sesleniyorum her gece. Göðsümde bir sýkýntý büyütüyorum hüzün mavisinde… Sustukça sus’uyorum ve susadýkça sana yazýyorum. Uykularýmý böldüðün yerden kanýyor gecelerim duyuyor musun... Karanlýk hayallerimle tutuyorum ellerinin mevsimsizliðini. Her sabah yalnýz uyanýyorum, sessizce aðlýyorum, hala yaþýyorum neden… Uðruna verilmemiþ bir can ne iþe yarar bu bedende… |
|
1436
|
|
|
|
Bir büyünün dayanýlmazlýðýyla yeniden doðuþu hýzlandýran bir his ! Unutulamaz, akýcý, hüzünsüz ve yenileyici anlar.. Bu ritim bazen yavaþ bazen hýzlý.. Bu akýþ bazen cana deðer bazen kararlý !
Sesini duyduðumda, beklenen kendini gösteriyor diyorum. Ateþin yakýyor, yakmalý diyorum. Kalbin atýyor, atmalý diyorum.
Seni görebiliyorum. Þarkýný duyabiliyorum. Ýçini sezebiliyorum, anlayabiliyorum.
|
|
1437
|
|
|
|
Aþk, sevgiye geçiþ basamaðýdýr. Aþk, karþýlýk hislerin uyanýþýdýr. Beðenmedir. Hoþlanmadýr. Aradýðýný sanmadýr. Duygularýn karþýlýklý kýpýrdamasýdýr. Heyecandýr. Hayal kurmadýr. Paylaþýmdýr. Ýkili yaþama hazýrlýktýr. Aþk yoðunluðu böylece cinsleri bir araya getirmenin bir yoludur. Ama zamanla bu yoðunluk azalmaya baþlar. Baþlama nedeni birlikteliðin yaþanmasýyladýr. Çünkü aþk uzakken hoþ ve güzeldir. Ýstek uyandýrýr. Yaþama karþý soyut hisler taþýr. Ama birliktelikle beraber aþk somuta dönüþür ve kaybolur. Ýþte aþkýn soyuttan somuta geçiþte kayýplara karþýmasý durumunda sevgi devreye girer. Böyle aþk vazifesini yerine getirerek, yerini kalýcý ve daim olan sevgiye býrakýr. Artýk birlikteliði her þeyiyle ayakta tutacak olan sevgidir. Aþk bir yere görülmeden sevgiyi oluþturan ve besleyen organdýr.
|
|
1438
|
|
|
|
Aþk iki kiþinin hem baþrollerini paylaþtýðý, hem de figüraný olduðu bir oyundur...Baþrolde olduðunu zannederken insan, yan rollerden birinin kahramaný olduðunu fark ediverir keskin bir sýzýyla. Terk eden rolünü çok iyi oynayan bir oyuncunun karþýsýnda, elbette terk edilen olacaktýr senaryonun acýmasýz tuzaðýnda...
|
|
1439
|
|
|
|
Yokluðunun verdiði acýya sabýr dilesem de .Hayatýn bana bir köprü kurmasýný beklemiyorum. |
|
1440
|
|
|
|
geçmiþine yakalandýn hep, kimi sevmek istesen... |
|